Pytanie: Czego możemy się nauczyć z życia Salomona?
Odpowiedź:
Salomon był trzecim i ostatnim królem zjednoczonego królestwa Izraela, następcą króla Saula i króla Dawida. Był on synem Dawida i Batszeby, wcześniejszej żony Uriasza Chetyty, którego Dawid zabił, aby ukryć cudzołóstwo z Batszebą, gdy jej mąż był na froncie wojennym. Salomon napisał Pieśń nad Pieśniami, Ks. Kaznodziei Salomona i większą część Ks. Przyp. Salomona. Jego autorstwo Księgi Kaznodziei Salomona jest kwestionowane przez niektórych, ale Salomon jest jedynym „synem Dawida”, który był „królem nad Izraelem” (nie tylko Judą) „w Jerozolimie” (Ks. Kaznodziei Salomona 1.1, 12), a wiele z opisów autora idealnie pasują do Salomona. Salomon panował przez 40 lat (1 Ks. Królewska 11.42).
Jakie są najważniejsze momenty życia Salomona? Gdy wstąpił na tron, szukał Boga, a On dał mu możliwość poproszenia o cokolwiek zechce. Salomon pokornie przyznał, że nie jest zdolny dobrze rządzić i bezinteresownie poprosił Boga o mądrość, której potrzebował, aby sprawiedliwie rządzić ludem Bożym. Bóg obdarował go mądrością, a dodatkowo dobrobytem (1 Ks. Królewska 3.4-15; 10.27). "Tak tedy król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi" (1 Ks. Królewska 10.23). Bóg również obdarzył Salomona pokojem z krajami sąsiadującymi przez większą część czasu swoich rządów (1 Ks. Królewska 4.20-25).
Jednym z bardziej znanych przykładów mądrości Salomona, jest jego rozsądzenie sporu dotyczącego tożsamości prawdziwej matki niemowlaka (1Ks. Królewska 3.16-28). Salomon zaproponował podzielenie dziecka na pół, wiedząc o tym, że prawdziwa matka wolałaby oddać syna innej kobiecie, aniżeli pozwolić je zabić. Salomon nie tylko był mądry w swoim rządzeniu, ale miał też wielką mądrość życiową. Jego mądrość była znana w jego czasach. Królowa Saby przebyła prawie 2000 km, aby przekonać się o prawdziwości pogłosek o jego mądrości i wielkości (1 Ks. Królewska 10). "Na każde jej pytanie Salomon udzielił odpowiedzi. Nie było ani jednej sprawy, której król nie byłby w stanie wyjaśnić. Kiedy królowa Saby sama przekonała się o mądrości Salomona, kiedy obejrzała zbudowany przez niego pałac królewski, to, co król jada, jak mieszka jego służba, jak żyją i ubierają się wszyscy jego domownicy, co on sam pija i jakie ofiary składa w świątyni Jahwe, wtedy tchu jej zabrakło" (1 Ks. Królewska 10.3-5; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Salomon okazał się nie tylko kompetentny, ale także wykorzystał swoją mądrość w praktycznym funkcjonowaniu swojego królestwa.
Salomon napisał wiele przypowieści i pieśni (1 Ks. Królewska 4.32) i ukończył wiele projektów budowlanych (1 Ks. Królewska 7.1-12, 9.15-23). Salomon przy współpracy z Hiramem- królem Tyru, zbudowali także flotę statków i przywieźli tony złota z Ofiru (1 Ks. Królewska 9.26-28; 10.11, 22). Prawdopodobnie najważniejszym projektem budowlanym Salomona było ukończenie budowy świątyni żydowskiej zgodnie z instrukcjami i dzięki zapasom jego ojca- Dawida (1 Ks. Królewska 6; 1 Kronik 22).
Salomon miał 700 żon i 300 nałożnic, wiele kobiet wywodzących się z krajów pogańskich, które doprowadziły go do publicznego bałwochwalstwa w podeszłym wieku, przez co Bóg bardzo się na niego rozgniewał (1 Ks. Królewska 11.1-13). 1 Ks. Królewska 11.9-10 relacjonuje, "Toteż Pan rozgniewał się na Salomona za to, że odwrócił serce swoje od Pana, Boga izraelskiego, który mu się dwukrotnie ukazał i to mu szczególnie przykazał, aby nie poszedł za innymi bogami. Lecz on nie przestrzegał tego, co Pan przykazał." Bóg powiedział, że odbierze Salomonowi jego królestwo, ale ze względu na Dawida, nie uczyni tego za życia Salomona. On również obiecał, że nie odbierze całego królestwa. W międzyczasie Bóg wzbudził wrogów przeciwko Salomonowi, którzy wywoływali kłopoty przez pozostałą część życia Salomona (1 Ks. Królewska 11.14-25). Jeroboam, który stanie się pierwszym królem Izraela, również zaczął buntować się przeciwko Salomonowi, ale uciekł (1 Ks. Królewska 11.26-40). Królestwo zostało podzielone za panowania Rechabeama [w niektórych polskich tłumaczeniach to imię brzmi: Roboam- wyjaśnienie od tłumacza] (1 Ks. Królewska 12).
Wielu lekcji możemy się nauczyć z życia Salomona. Po pierwsze, gdy poszukujemy Boga całym swoim sercem, On da się nam poznać (1 Ks. Królewska 3.3-7). Po drugie, ci którzy wywyższają Boga, zostaną wywyższeni przez Niego (1 Ks. Królewska 3.11-13; 1 Ks. Samuela 2.30). Po trzecie, Bóg nas wyposaży do wykonania zadań do których nas powołuje, gdy będziemy na nim polegać (1 Ks. Królewska 3; Rzymian 12.3-8; 2 Piotra 1.3). Po czwarte, życie duchowe jest maratonem, a nie sprintem. Dobry start nie zawsze jest wystarczający, aby dobrze zakończyć (1 Ks. Królewska 3; 11). Po piąte, możemy szczerze poprosić Boga, aby zwrócił nasze serca ku Niemu (1 Ks. Królewska 8.57-58), ale zejdziemy ze ścieżki sprawiedliwości, jeśli zdecydujemy się naruszyć Jego objawione Słowo. Po szóste, ci którzy są najbliżej nas, wpłyną na nasze życie duchowe (2 Ks. Mojżeszowa 34.16; 1 Ks. Królewska 11.1-8; Ks. Daniela 1; 3; 1 Koryntian 15.33) i musimy być bardzo ostrożni w kwestii znajomości jakie utrzymujemy. Po siódme, życie przeżywane z dala od Boga będzie pozbawione znaczenia, niezależnie od zdobytego wykształcenia, osiągniętych celów, największych przyjemności i największego bogactwa (Ks. Kaznodziei Salomona 1.2).
