Odpowiedź:
Sola fide, które oznacza "jedynie wiara" jest ważne, ponieważ jest jedną z cech wyróżniających czy kwestii kluczowych, które oddzielają prawdziwą, biblijną wiarę od ewangelii fałszywej. Stawką jest sama Ewangelia, a zatem jest to sprawa życia wiecznego lub śmierci. Właściwe uchwycenie ewangelii jest tak ważne, że apostoł Paweł napisał w Galacjan 1.9, "Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!" Paweł odnosił się do tego samego pytania, do którego odnosi się kwestia sola fide- na jakiej podstawie ludzie są uznani za usprawiedliwionych przez Boga? Czy to jedynie na podstawie wiary czy wiary w połączeniu z uczynkami? Paweł jasno to wskazuje w liście do Galacjan i Rzymian, że ludzie są "usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu" (Galacjan 2.16), cała Biblia to potwierdza.
Sola fide jest jedną z pięciu sola, która pojawiła się, aby zdefiniować i podsumować kluczowe kwestie Reformacji protestanckiej. Każdy z tych wyrażeń łacińskich reprezentuje kluczowy zakres doktryny, która była kwestią sporną pomiędzy Reformatorami, a Kościołem Rzymskim, i dzisiaj nadal podsumowują kluczowe podstawy doktryn ewangelii i życia chrześcijańskiego oraz praktyki. Łacińskie słowo sola oznacza "jedynie" lub "tylko" i podstawy doktryn chrześcijańskich reprezentujące przez te pięć wyrażeń odpowiednio podsumowują biblijne nauczanie w tych istotnych tematach: sola scriptura- jedynie Pismo Święte, sola fide- jedynie wiara, sola gratia- jedynie łaska, solo Christo- jedynie Chrystus oraz soli Deo gloria- tylko Bogu chwała. Każdy z tych aspektów jest wyjątkowo istotny i ściśle ze sobą powiązane. Odchylenie od jednego doprowadzi do błędu w innej zasadniczej doktrynie, a skutkiem prawie zawsze będzie fałszywa ewangelia, która jest bezużyteczna w kwestii zbawienia.
Sola fide czyli jedynie wiara, jest kluczową kwestią odnośnie różnicy pomiędzy nie tylko protestantami i katolikami, ale pomiędzy biblijnym chrześcijaństwem a prawie wszystkimi innymi religiami i nauczeniami. Nauczanie, które mówi o tym, że jesteśmy uznani za sprawiedliwych przez Boga (usprawiedliwionymi) jedynie na podstawie naszej wiary, a nie naszych uczynków jest kluczową doktryną Biblii i linią oddzielającą większość kultów od biblijnego chrześcijaństwa. Podczas gdy większość religii i kultów naucza ludzi jakie uczynki muszą praktykować, aby być zbawionymi, Biblia naucza, że nie jesteśmy zbawieni z powodu uczynków, ale z łaski Bożej przez Jego dar wiary (Efezjan 2.8-9). Biblijne chrześcijaństwo jest odmienne od każdej, innej religii w tym, że jest skupione na tym, czego dokonał Bóg poprzez ukończone dzieło Chrystusa, podczas gdy wszystkie inne religie opierają się na ludzkich staraniach. Jeśli porzucimy doktrynę usprawiedliwienia przez wiarę, porzucamy jedyną drogę zbawienia. "A gdy kto spełnia uczynki, zapłaty za nie nie uważa się za łaskę, lecz za należność; gdy zaś kto nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, wiarę jego poczytuje mu się za sprawiedliwość" (Rzymian 4.4-5). Biblia naucza, że ci którzy zaufali Jezusowi Chrystusowi w kwestii usprawiedliwienia, jedynie z wiary są zasłonięci Jego sprawiedliwością (2 Koryntian 5.21), podczas gdy ci, którzy próbują ustanowić własną sprawiedliwość lub łączyć uczynki z wiarą otrzymają karę ze względu na wszystkie rzeczy, które nie spełniają doskonałego standardu Bożego.
Sola fide- doktryna o usprawiedliwieniu jedynie przez wiarę niezależnie od uczynków- jest po prostu rozpoznaniem tego, co jest stale nauczane w Piśmie Świętym- to, że w pewnym momencie Bóg uznaje niegodnych grzeszników sprawiedliwymi przez osłonięcie ich sprawiedliwością Chrystusa (Rzymian 4.5; 5.8, 19). To dzieje się niezależnie od jakichkolwiek uczynków i zanim człowiek właściwie zacznie być sprawiedliwym. To jest ważne rozróżnienie pomiędzy teologią katolicką, która naucza, że zbawienie osiągane jest sprawiedliwymi uczynkami, a teologią protestancką, która potwierdza nauczanie biblijne, że sprawiedliwe uczynki są skutkiem i dowodem narodzenia się na nowo człowieka, który został usprawiedliwiony przez Boga i odrodzony mocą Ducha Świętego.
Jak ważna jest zasada sola fide? Jest to tak ważne dla przesłania Ewangelii i biblijnego zrozumienia zbawienia, że Marcin Luter opisał ją jako doktrynę bez której wszystko zostaje utracone. Ci, którzy odrzucają sola fide, odrzucają jedyną Ewangelię, która może ich zbawić, i z konieczności przyjmują fałszywą ewangelię. Dlatego Paweł tak stanowczo potępia tych, którzy nauczali o przestrzeganiu prawa lub innych uczynkach sprawiedliwości w Galacjan 1.9 i innych fragmentach, aby być zbawionym. Jednak dzisiaj ta ważna biblijna doktryna jest ponownie atakowana. Zbyt często zasada sola fide jest spychana jako drugorzędna, zamiast być uznawana za podstawową doktrynę chrześcijaństwa, którą z pewnością jest.
"Podobnie było z Abrahamem: uwierzył Bogu i to poczytano mu za usprawiedliwienie. Zrozumiejcie więc, że synami Abrahama są ci właśnie, którzy wierzą. Pismo zaś przewidując, że Bóg usprawiedliwi pogan dzięki wierze, dało Abrahamowi tę radosną nowinę: Ty będziesz błogosławieństwem dla wszystkich narodów. Tak więc ci, którzy wierzą, mają błogosławieństwo razem z wierzącym Abrahamem. Ci natomiast, którzy powołują się na uczynki nakazane przez Prawo, ściągają na siebie przekleństwo. Napisano bowiem: Przeklęty niech będzie każdy, kto nie zachowuje wiernie wszystkich przepisów zawartych w Księdze Prawa. Jest rzeczą zrozumiałą, że nikt nie doznaje usprawiedliwienia u Boga przez Prawo, ponieważ napisano: Sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze" (Galacjan 3.6-11; tłum. Biblia Poznańska).
