Jakie było znaczenie starszych w Starym Testamencie?
Odpowiedź:
W starożytnych społeczeństwach starsi byli dorosłymi mężczyznami, zwykle starszymi, którzy byli odpowiedzialni za podejmowanie decyzji w lokalnej wiosce lub społeczności. Chociaż termin "starszy" mógł po prostu odnosić się do kogoś starszego (jak w Księdze Rodzaju 10:21), najczęściej odniesienie do "starszych" było aluzją do mężczyzn, którzy przewodzili lokalnym procesom decyzyjnym.
Po raz pierwszy widzimy przykład starszych jako przywódców społeczności w Księdze Rodzaju 50:7: "Pojechał więc Józef, aby pochować ojca swego. Jechali też z nim wszyscy dworzanie faraona, starsi dworu jego i wszyscy starsi ziemi egipskiej". "Starsi" (lub "dostojnicy") byli przywódcami, którzy reprezentowali rodziny i społeczność na pogrzebie Jakuba.
W Księdze Wyjścia 3:16 Mojżeszowi powiedziano, aby najpierw powiedział starszym Izraela o Bożym wezwaniu do wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu: "Idź i zgromadź starszych Izraela, i powiedz im: Pan, Bóg ojców waszych objawił mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba". Później, w Księdze Wyjścia 12:21, Mojżesz zwołuje starszych, aby przekazać im polecenia dotyczące Paschy.
W Księdze Wyjścia 24 zespół 70 starszych został wybrany jako ciało zarządzające Izraelem pod przywództwem Mojżesza. W Księdze Liczb 11 czytamy o konkretnym Bożym wezwaniu dla tego grona przywódców, aby służyli Mojżeszowi na pustyni: "Zbierz mi siedemdziesięciu mężów spośród starszych Izraela, których znasz jako starszych ludu i jego nadzorców, i przywiedź ich do Namiotu Zgromadzenia, i niech tam staną wraz z tobą" (werset 16).
Z tych i innych fragmentów biblijnych jasno wynika, że starsi zajmowali miejsce przywódcze od wczesnego okresu. Z biegiem czasu pozycja starszego przeszła od nieformalnej pozycji przywódczej do konkretnego powołania przez Boga. Starsi nadal służyli jako lokalni przywódcy przez cały okres Starego Testamentu, w tym podczas powrotu Żydów do Jerozolimy pod rządami Ezdrasza i Nehemiasza.
Księga Przysłów 31:23 podkreśla szacunek okazywany starszym: "Jej mąż jest szanowany w bramie miasta, gdzie zajmuje miejsce wśród starszych ziemi". Werset ten ujawnia również, że ci, których nazywano "starszymi", nie zawsze byli "starszymi", ale dojrzałymi dorosłymi mężczyznami w społeczeństwie żydowskim. W tym fragmencie mąż wydaje się być w wieku, w którym rodzina wciąż ma dzieci.
W okresie Nowego Testamentu lokalni starsi nadal przewodzili. Ponadto 70-osobowy żydowski Sanhedryn pomagał w kierowaniu religijnym ciałem Izraela. We wczesnym kościele starsi stali się w wielu przypadkach synonimem pastorów i służyli jako lokalni przywódcy kościoła. Rola starszych w nauczaniu i przewodzeniu została podkreślona w 1 Liście do Tymoteusza 3 i 1 Liście do Tytusa 1.
