Odpowiedź:
Bóg stworzył istoty ludzkie, aby pracowały. Pierwszą wskazówką jaką Bóg dał Adamowi była praca, pielęgnowanie Ogrodu Eden (1 Ks. Mojżeszowa 2.15). Niestety, na przestrzeni wieków, termin praca nabrała negatywnych konotacji. Często postrzegamy pracę jako trudną lub nieprzyjemną czynność, którą jesteśmy zmuszeni wykonywać. Jednak praca jest po prostu angażowaniem się w czynność fizyczną czy mentalną, aby osiągnąć cel czy efekt. Podniesienie łyżki do buzi jest pracą. Stworzenie piosenki czy wiersza, aby wyrazić serce jest pracą, ponieważ taka czynność jest dokonywana, aby osiągnąć cel. We wschodniej kulturze, słowo praca jest najczęściej łączone z czyjąś profesją lub źródłem utrzymania, tak jak "on poszedł dzisiaj do pracy", oznacza "on jest zajęty pracą i spędzi tam dzień wykonując swoje przypisane obowiązki."
Praca była nadana zanim grzech wszedł na świat i tym samym jest częścią Bożego doskonałego stworzenia. Praca nie jest skutkiem upadku; upadek (człowieka) uczynił pracę trudniejszą (1 Ks. Mojżeszowa 3.17-19). Pielęgnowanie Edenu było zaplanowane, aby było miłym i satysfakcjonującym zajęciem dla Adama. Pokochałby opiekowanie się ogrodem i uznałby, że jest to satysfakcjonujące i celowe. Bóg stworzył człowieka, aby cieszył się pracą, aby Bóg mógł cieszyć się oglądając go, tak jak rodzice cieszą się oglądając swoje dzieci, gdy zdobywają nową umiejętność lub tworzą projekt artystyczny.
Praca pomaga spełnić ludzką potrzebę celowości. Inaczej niż zwierzęta, które motywowane są instynktem i potrzebą fizyczną, ludzie działają z powodu wyższej motywacji. W nawiązaniu do naszych wymogów cielesnych do przetrwania, zabiegamy o znaczenie w naszym życiu. Potrzebujemy powodu, aby wstać rano z łóżka. Potrzebujemy wiedzieć dlaczego jesteśmy tutaj i czy życie ma cel. Praca została zaprojektowana, aby była częściowym spełnieniem tych potrzeb.
Praca jest sposobem w jaki zaspakajamy nasze podstawowe potrzeby i pomagamy innym, którzy mogą nie być zdolni do pracy (Efezjan 4.28). Lenistwo, nawykowe unikanie pracy jest potępione w Piśmie Świętym (Ks. Przyp. Salomona 13.4; 21.25). Mamy przyjąć pracę, którą Bóg nam zlecił i wyrazić Mu wdzięczność za to, że jesteśmy w stanie zadbać o siebie i nasze rodziny. Kolosan 3.23 mówi, "Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi." Bóg ustanowił dziesięcinę w Starym Testamencie jako przypomnienie ludziom, że to Bóg był tym który błogosławił pracę ich rąk (3 Ks. Mojżeszowa 27.30; 4 Ks. Mojżeszowa 18.28-29).
Ludzie, którzy zaniedbywali utrzymanie swoich rodzin byli potępiani przez wczesny kościół (1 Tymoteusza 5.8). Paweł udzielał wskazówek, że ci, którzy odmawiają pracy nie powinni jeść (2 Tesaloniczan 3.10). On również przypominał kościołom, że chociaż miał on prawo zarabiać na utrzymanie wyłącznie z jego służby wobec nich, również pracował przy wytwarzaniu namiotów, aby siebie utrzymać (Dz. Apostolskie 18.3; 20.34; 1 Tesaloniczan 2.9).
Jezus pracował. Uzasadnione byłoby gdyby Syn Boży spędził cały swój czas w świątyni, omawiając Pismo Święte. Ale, przez pierwszych trzydzieści lat swojego życia, Jezus pracował jako cieśla, ze swoim ziemskim ojcem- Józefem (Ew. Marka 6.3; Ew. Łukasza 2.51-52).
Biblijna Teologia Pracy jest taka, że praca została stworzona przez Boga jako ziemskie zajęcie człowieka. To jest źródło przez które podtrzymujemy życie i odkrywamy Boży świat. Zostaliśmy stworzeni na Boży obraz (1 Ks. Mojżeszowa 1.27), i przez Boże dzieła (Psalm 19.1; Ew. Jana 5.19). Jego praca jest twórcza, celowa i pełna; to jest przyjemne dla Niego i korzystne dla nas (Psalm 92.4). Pewnego dnia, w nowym niebie i nowej ziemi, praca powróci do jej warunków sprzed upadku- będzie dla nas spełnieniem i błogosławieństwem dla innych.
