Odpowiedź:
Chociaż Mojżesz napisał 1 Ks. Mojżeszową około 3400 lat temu, to dopiero w ciągu ostatnich kilku stuleci rozwinęła się poważna dyskusja na temat natury i daty stworzenia. W konsekwencji istnieje obecnie szereg teorii odnoszących się do opisu stworzenia, jedną z nich nazywa się Teorią Dnia- Epoki (ang. Day- Age Theory). Zasadniczo jest to przekonanie, że „dni”, o których mowa w pierwszym rozdziale Ks.Mojżeszowej, to kolejne okresy, a nie dosłowne, 24-godzinne dni. Dlatego uważa się, że każdy dzień reprezentuje znacznie dłuższy, choć nieokreślony okres, na przykład milion lub więcej lat. Zasadniczo jest to próba zharmonizowania Pisma Świętego z teistyczną ewolucją lub przynajmniej z koncepcją „starej” Ziemi.
Nauka nigdy nie obaliła prawdziwości jakiegokolwiek słowa z Biblii. Biblia jest najwyższą prawdą i powinna być standardem, według którego powinno się oceniać teorię naukową. W niektórych przypadkach alternatywne teorie dotyczące pochodzenia mają na celu usunięcie Boga z jej założeń wstępnych. Oczywiście teoretycy Teorii Dnia- Epoki nie próbują usunąć Boga; starają się raczej połączyć tradycyjne poglądy biblijne z nowoczesnym podejściem do nauki. Mimo wszystko tego rodzaju podejście powinno być traktowane z ostrożnością. Najpoważniejszą konsekwencją podważania prawdy lub inspiracji 1 Ks.Mojżeszowej jest to, że prowadzi ona do kwestionowania każdej części Słowa Bożego, która nie zgadza się z naszymi preferencjami. Wszystko to, czego naucza Pismo Święte o grzechu i śmierci, wymaga nieomylności pierwszych trzech rozdziałów Ks. Mojżeszowej. Biorąc to wszystko pod uwagę, przyjrzyjmy się niektórym argumentom wysuwanym przez zwolenników Teorii Dnia- Epoki.
Zwolennicy Teorii Dnia- Epoki często zwracają uwagę, że słowo "dzień" użyte w języku hebrajskim "yom", czasami odnosi się do okresu, który jest czymś więcej niż dosłownym, 24-godzinnym dniem. Jednym z fragmentów Pisma Świętego, który szczególnie często cytowany jest na poparcie tej teorii jest 2 Piotra 3. 8, "... że u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.” Fragment ten z pewnością przypomina nam, że Bóg istnieje ponad czasem i nie powinniśmy wątpić w nadejście przyszłego wydarzenia biblijnego (tj. powtórnego przyjścia Pana Jezusa) tylko dlatego, że wydaje się, że zajmuje to dużo czasu z naszej ludzkiej, ograniczonej perspektywy. Według przeciwników Teorii Dnia- Epoki zatem 2 Piotra 3. 8 nie ma nic wspólnego z długością tygodnia w opisie aktu stworzenia.
W pierwszym rozdziale Ks.Mojżeszowej każdy dzień opisany jest jako wieczór i poranek. Rzeczywiście, te dwa słowa - wieczór i poranek - są stosowane w szerokim ujęciu w Starym Testamencie, a w większości przypadków odnoszą się do normalnych/ naturalnych dni. W odniesieniu do kwestii (precyzji) językowej, przeciwnicy Teorii Dnia- Epoki zauważają, że gdyby Mojżesz chciał odnieść się do dłuższego przedziału czasowego, mógłby użyć precyzyjnych terminów, takich jak olam lub qedem zamiast yom.
Innym powodem, dla którego metaforyczne znaczenie „dnia” jest postulowane w Teorii Dnia- Epoki, jest to, że Słońce zostało stworzone dopiero w czwartym dniu aktu stworzenia. Biorąc to zatem pod uwagę, jak mógł istnieć konwencjonalny, 24-godzinny dzień (tj. dzień i noc) zanim pojawiło się Słońce? Przeciwnicy Teorii Dnia- Epoki twierdzą, że z technicznego punktu widzenia, samo Słońce nie jest potrzebne do (zaistnienia) dnia i nocy. Potrzebne jest światło i obracająca się Ziemia. „Wieczór i poranek” wskazują na obracającą się Ziemię, a jeśli chodzi o światło, to pierwszym poleceniem jakie wydał Bóg było, „Niech stanie się światłość” i zaistniało światło (1 Ks. Mojżeszowa 1. 3), zanim jeszcze pojawiło się Słońce. Oddzielenie światła od ciemności było pierwszą rzeczą, jaką zrobił nasz Stwórca.
Przeciwnicy Teorii Dnia- Epoki zauważą również, że w Ks. Objawienia 21.23 widzimy, że Nowe Jeruzalem „nie potrzebuje ani słońca ani księżyca", "oświetla je bowiem chwała Boża", która zapewnia „światło”. Na początku stworzenia, Boże promienne światło mogło być wystarczające, dopóki źródła światła [tj. Słońce, gwiazdy i księżyc] nie zostały stworzone trzy dni później.
Ponadto, zgodnie z większością interpretacji Teorii Dnia- Epoki, choroba, cierpienie i śmierć musiały istnieć przed upadkiem człowieka. Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że „... przez jednego człowieka [Adama] grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć..." (Rzymian 5.12). Nie było śmierci przed aktem nieposłuszeństwa Adama w Ogrodzie Eden, ani też, jak powiedzieliby kreacjoniści Dnia- Epoki, nie było śmierci człowieka przed grzechem Adama. W zależności od tego, jak dostosuje się Teorię Dnia- Epoki do pochodzenia ludzi, może to unieważnić Doktrynę Upadku. To również unieważniło by Doktrynę Odkupienia, bo gdyby nie było Upadku, to dlaczego potrzebowalibyśmy Odkupiciela?
