Pytanie: Czego możemy się nauczyć z życia Tymoteusza?
Odpowiedź:
Tymoteusz, odbiorca dwóch listów Nowego Testamentu noszących jego imię, był synem ojca Greka i matki Żydówki. Dołączył do Pawła podczas jednej z podróży misyjnych. Paweł odnosi się do Tymoteusza jako "prawowitego syna w wierze" (1 Tymoteusza 1.2). Kiedy dołączył do Pawła, prawdopodobnie miał nie więcej niż naście lat lub wczesne dwadzieścia kilka lat, ale już wyróżniał się jako wierny (współpracownik) i został dostrzeżony przez starszych. Prawdopodobnie usłyszał i odpowiedział na ewangelię, gdy Paweł przechodził teren Derbe i Listre podczas swojej pierwszej podróży misyjnej, ale nie wiemy tego na pewno. Tymoteusz służył jako przedstawiciel Pawła w kilku kościołach (1 Koryntian 4.17; Filipian 2.19), a później był pastorem w Efezie (1 Tymoteusza 1.3). Tymoteusz jest także wspomniany jako ten, który jest z Pawłem, gdy Paweł napisał kilka listów wchodzących w skład Nowego Testamentu- 2 Koryntian, Filipian, Kolosan, 1 oraz 2 Tesaloniczan oraz Filemona.
Paweł mówi, że Tymoteusz miał "nieobłudną wiarę", taką samą jaka żyła w jego matce i prababce (2 Tymoteusza 1.1-5). Eunika i Loida przygotowały serce Tymoteusza do przyjęcia Chrystusa, ucząc Tymoteusza pism Starego Testamentu i przygotowując go od dzieciństwa do rozpoznania Mesjasza, gdy się pojawi (2 Tymoteusza 3.15). Gdy Paweł przybył zwiastować Chrystusa, cała trójka zaakceptowała jego nauczanie i powierzyła swoje życie Zbawicielowi. My także musimy przygotować nasze dzieci, aby były gotowe na moment, gdy Chrystus poruszy ich serca. Muszą wiedzieć jak rozpoznać to pociągnięcie ich ducha jako nadejście Zbawiciela, a jedynym sposobem uczynienia tego jest naśladowanie przykładu Euniki i Loidy oraz nauczanie naszych dzieci Słowa Bożego.
W pierwszym liście do Tymoteusza, Paweł podaje mu wskazówki i radzi na temat prowadzenia kościoła. On również napomina Tymoteusza, aby nie pozwolił by inni go lekceważyli z powodu jego młodego wieku, ale aby dawał przykład innym wierzącym "w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości" (1 Tymoteusza 4.12). Paweł powiedział Tymoteuszowi, aby był oddany czytaniu Pisma Świętego, napominaniu oraz nauczaniu i aby nie zaniedbywał daru jaki otrzymał. Paweł radził też Tymoteuszowi, żeby się bacznie obserwował. Te wskazówki pozostają aktualne dla współczesnych wierzących. My także jesteśmy powołani, aby zabiegać "o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność. Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków" (1 Tymoteusza 6.11-12).
Wydaje się, że Tymoteusz miał chroniczną chorobę, która wymagała trochę uwagi z jego strony (1 Tymoteusza 5.23). Paweł poradził mu zmianę diety, aby ulżyć mu w jego stanie. Z tego przykładu uczymy się, że Bożą wolą nie zawsze jest dokonanie cudu uzdrowienie danej osoby; czasem uzdrowienie pochodzi z bardziej "naturalnych" sposobów, jeśli w ogóle przychodzi.
W drugim liście do Tymoteusza, Paweł ostrzega Tymoteusza przed fałszywymi nauczycielami, których on pozna i mówi mu, aby trwał w rzeczach, których się nauczył, ponieważ zna charakter tych od których się ich nauczył, mianowicie samego Pawła, jego matki oraz babki (2 Tymoteusza 3.14-15). Prawd, jakich był nauczany Tymoteusz od dzieciństwa- prawdy na temat grzechu i naszej potrzeby Zbawiciela- stały się "mądrością ku zbawieniu" (2 Tymoteusza 3.15). Jako rodzice, mamy przygotowywać nasze dzieci na rozróżnianie prawdy od błędu/ fałszu. I jako wierzący, mamy stać pewnie w prawdzie, której się nauczyliśmy, nie będąc zaskoczonym czy rozchwianym w obliczu opozycji czy fałszywych nauczycieli.
Paweł powiedział również Tymoteuszowi "staraj się usilnie o to, abyś mógł stanąć przed Bogiem jako wypróbowany i nienaganny pracownik, który wykłada należycie słowo prawdy" (2 Tymoteusza 2.15). Rada ta jest istotna dla wszystkich chrześcijan. "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany" (2 Tymoteusza 3.16-17). Paweł radził Tymoteuszowi, swojemu "umiłowanemu synowi" (2 Tymoteusza 1.2), z serca przepełnionego miłością, pragnąc, aby Tymoteusz stał niezachwianie w swojej wierze i prowadził również innych wierzących. Tymoteusz z pewnością wydaje się być wiernym; musimy podążać za jego przykładem.
