Pytanie: Co to znaczy, że Jezus wypełnił Prawo, lecz go nie zniósł?
Odpowiedź:
W relacji Mateusza, w powszechnie zwanym Kazaniu na Górze, przytoczone są słowa Jezusa: „Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon (Prawo) albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu (Prawa), aż wszystko to się stanie” (Ew. Mateusza 5.17-18).
Dość często słyszy się twierdzenie, że jeśli Jezus nie „rozwiązał” prawa, to my nadal pozostajemy nim związani. W związku z tym, takie elementy jak przestrzeganie sabatu powinno być nadal praktykowane, wraz prawdopodobnie z kilkoma innymi wymogami Prawa Mojżeszowego. Założenie to jest jednak ugruntowane na przeinaczeniu słów oraz przesłania tego fragmentu. Chrystus tutaj nie wskazywał na to, że już na zawsze związuje wszystko z Prawem Mojżeszowym. Taki pogląd byłby sprzeczny z tym wszystkim, czego uczymy się z Nowego Testamentu (Rzymian 10.4; Galacjan 3.23-25; Efezjan 2.15).
Szczególnie ważnym słowem w studiowaniu tego fragmentu jest wyraz „rozwiązać.” Jest to tłumaczenie greckiego terminu kataluo, oznaczającego dosłownie „rozluźnić.” Wyraz ten użyty jest w Nowym Testamencie aż siedemnaście razy. Użyty jest np. przy opisie zniszczenia świątyni żydowskiej przez Rzymian (Ew. Mateusza 26.61; 27.40; Dzieje Apostolskie 6.14), czy rozkładzie ciała ludzkiego podczas śmierci (2 Koryntian 5.1). Termin ten może rozciągnąć swoje znaczenie do „obalenia” np. „straty, pozbawienia sukcesu.” W klasycznej Grece, wyraz ten był używany w połączeniu z instytucją, prawem, itp., by zatwierdzić „unieważnienie.”
Szczególnie ważne jest to, aby zauważyć w jaki sposób wyraz ten został użyty w Ew. Mateusza 5.17. W tym kontekście, „rozwiązać” jest użyte jako przeciwieństwo „wypełnienia.” Chrystus nie przyszedł po to, by rozwiązać, lecz wypełnić. Jezus nie przyszedł na świat, by czynić coś wbrew prawu. Jego celem było zapewnić jego wypełnienie. On kochał je, był jemu posłuszny i zrealizował je. Wypełnił prorockie prawa swoją osobą (Ew. Łukasza 24.44). Chrystus wypełnił wymogi Prawa Mojżeszowego, które wzywało do doskonałego posłuszeństwa pod groźbą „przekleństwa” (zobacz Galacjan 3.10, 13).
Jeśli jednak Prawo Mojżeszowe wiąże dzisiejszego człowieka w podobny sposób, w sensie swojego statusu, to nie zostało ono właściwie wypełnione, a Jezus poniósł klęskę w tym po co przyszedł na świat. Z drugiej jednak strony, jeśli Pan wypełnił swój cel, to prawo zostało wypełnione, i nie jest dzisiaj wiążącym prawnie systemem. Dalej, jeśli Prawo Mojżeszowe nie zostało spełnione przez Chrystusa- a dzisiaj nadal pozostaje wiążącym systemem prawnym- to nie może być tylko czymś częściowo wiążącym. Jest raczej systemem całkowicie spójnym. Jezus wyraźnie powiedział, że nawet jota czy cokolwiek mniejszego (najmniejszy element w piśmiennictwie hebrajskim) nie przeminie zanim się to wszystko nie spełni. W konsekwencji czego, nic prawnego nie mogło zostać zniesione dopóki nie wypełniło całkowicie swojego celu. Jezus wypełnił prawo. Jezus wypełnił prawo całkowicie. Nie możemy powiedzieć, że Jezus wypełnił system ofiarniczy, lecz nie wypełnił pozostałych aspektów prawa. Jezus albo wypełnił prawo w całości, albo nie. To, jakie znaczenie niesie śmierć Jezusa względem systemu ofiarniczego, ma takie samo znaczenie względem innych aspektów prawa.
