Odpowiedź:
W Ew. Łukasza 23.43 Jezus mówi: „Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.” Słowo jakiego Jezus używa mówiąc o „raju” to paradeisos, które oznacza „park, który (dokładnie) jest Edenem- miejscem przyszłej szczęśliwości, raju).” Paradeisos jest greckim słowem pochodzącym od hebrajskiego pardes, który oznacza „park- las.” Jezus powiedział: „Jeszcze dzisiaj będziesz ze mną „en paradeisos”, a nie „en nephele”, które jest greckim „w chmurach.” Zatem Jezus wybrał i użył słowa „park.” Nie jakiś park, ale „raj z Bogiem” lub park Boży (Ks. Objawienia 2.7), które dla nas będzie miejscem przyszłej szczęśliwości. Czy jest to nudne miejsce? Gdy myślisz o parku, to czy kojarzy ci się to z nudą?
Jezus powiedział, „Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz” (Ew. Mateusza 4.10). Ciekawe jest to, że Jezus nie powiedział „uwielbiać i służyć.” Nawet pobieżne studiowanie słowa „uwielbiać” w Biblii pokazuje, że jest to pewna aktywność, i w większości przypadków odnosi się do śpiewania. Uwielbienie jednak wypływa z serca. Uwielbienie przejawia się w wychwalaniu. Służenie Bogu jest uwielbieniem, a Pismo Święte jasno wskazuje, że będziemy służyć Bogu w niebie. „…a słudzy jego służyć mu będą” (Ks. Objawienia 22.3).
Teraz nie jesteśmy w stanie w pełni służyć Bogu, z powodu grzechu, ale w niebie „nie będzie już nic przeklętego” (Ks. Objawienia 22.3). Nie będziemy już ulegali przekleństwu grzechu, a w niebie będziemy jedynie uwielbiać Boga. Wówczas nic innego nie będzie nas motywować aniżeli nasza miłość do Boga. Wszystko co będziemy robić będzie wypływało z naszej miłości, a nie z naszej grzesznej natury.
Co zatem będziemy robić w niebie? Po pierwsze będziemy się uczyć. „Bo któż poznał myśl Pana. Albo któż był doradcą jego? (Rzymian 11.34), „w którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania” (Kolosan 2.3). Bóg jest „Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie…” (Ks. Izajasza 57.15). Bóg jest większy niż cokolwiek i zajmie nam całą wieczność, by „pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, i mogli poznać miłość Chrystusową…” (Efezjan 3.18-19). Innymi słowy, nigdy nie przestaniemy się uczyć.
Słowo Boże mówi, że w jego raju nigdy nie będziemy sami. „…Ale wówczas poznam tak, jak jestem poznany” (1 Koryntian 13.12). Wydaje się, że fragment ten wskazuje, iż nie tylko spotkamy naszych przyjaciół i rodzinę, ale w pełni ich „poznamy.” Innymi słowy, w niebie nie będzie sekretów. Niczego nie będziemy się wstydzili. Nie będziemy niczego ukrywać. Będziemy mieli całą wieczność na relacje z „tłumem wielkim, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków…” (Ks. Objawienia 7.9). Nic dziwnego, że niebo będzie miejscem wiecznego uczenia się. Nawet poznanie każdej osoby zajmie wieczność!
Jakiekolwiek inne wskazówki odnośnie tego, co będziemy robić w Bożym wiecznym raju, niebie, zostaną ujawnione gdy „Król [powie] tym po swojej prawicy: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata” (Ew. Mateusza 25.34). Cokolwiek będziemy tam robili, możemy być pewni, że będzie to wykraczało poza nasze najśmielsze oczekiwania!