W jaki sposób Jezus wypełnił znaczenie żydowskich świąt?
Odpowiedź:
Sposób, w jaki Jezus wypełnił żydowskie święta, jest fascynującym studium. W Pismach Hebrajskich żydowski prorok Amos zapisał, że Bóg oświadczył, iż nie uczyni niczego bez uprzedniego objawienia tego swoim sługom, prorokom (Amos 3:7). Od Starego Przymierza do Nowego, od Księgi Rodzaju do Objawienia, Bóg przedstawia obraz za obrazem całego swojego planu dla ludzkości, a jeden z najbardziej zaskakujących proroczych obrazów jest dla nas nakreślony w żydowskich świętach z Księgi Kapłańskiej 23.
Hebrajskie słowo oznaczające "święta" (moadim) dosłownie oznacza "wyznaczone czasy". Bóg starannie zaplanował i zaaranżował czas i kolejność każdego z tych siedmiu świąt, aby objawić nam szczególną historię. Siedem dorocznych świąt Izraela było rozłożonych na siedem miesięcy żydowskiego kalendarza, w wyznaczonych przez Boga porach. Do dziś są one obchodzone przez przestrzegających prawa Żydów. Jednak zarówno dla Żydów, jak i nie-Żydów, którzy uwierzyli w Jezusa, żydowskiego Mesjasza, te szczególne dni ukazują dzieło odkupienia dokonane przez Syna Bożego.
Pierwsze cztery z siedmiu świąt mają miejsce wiosną (Pascha, Przaśniki, Pierwociny i Tygodnie) i wszystkie zostały już wypełnione przez Chrystusa w Nowym Testamencie. Ostatnie trzy święta (Trąby, Dzień Pojednania i Namioty) przypadają jesienią, a wszystkie one mają miejsce w krótkim, piętnastodniowym okresie.
Wielu badaczy i komentatorów Biblii uważa, że te jesienne święta nie zostały jeszcze wypełnione przez Jezusa. Jednak "błogosławiona nadzieja" (Tytusa 2:13) dla wszystkich wierzących w Jezusa Chrystusa jest taka, że z pewnością się one wypełnią. Tak jak cztery wiosenne święta wypełniły się dosłownie i dokładnie w związku z pierwszym przyjściem Chrystusa, tak te trzy jesienne święta, jak wielu wierzy, również wypełnią się dosłownie w związku z drugim przyjściem Pana.
W skrócie, oto prorocze znaczenie każdego z siedmiu lewickich świąt Izraela:
1) Pascha (Kpł 23:5) - wskazywała na Mesjasza jako naszego baranka paschalnego (1 Kor 5:7), którego krew zostanie przelana za nasze grzechy. Jezus został ukrzyżowany w czasie, gdy obchodzono Paschę (Ew. Marka 14:12). Chrystus jest "barankiem bez skazy lub zmazy" (1 List Piotra 1:19), ponieważ Jego życie było całkowicie wolne od grzechu (List do Hebrajczyków 4:15). Tak jak pierwsza Pascha oznaczała uwolnienie Hebrajczyków z niewoli egipskiej, tak śmierć Chrystusa oznacza nasze uwolnienie z niewoli grzechu (Rz 8:2).
2) Przaśny Chleb (Księga Kapłańska 23:6) - wskazywał na bezgrzeszne życie Mesjasza (ponieważ zakwas jest obrazem grzechu w Biblii), czyniąc Go doskonałą ofiarą za nasze grzechy. Ciało Jezusa znajdowało się w grobie podczas pierwszych dni tego święta, jak ziarno pszenicy zasiane i czekające na wzrost jako chleb życia.
3) Pierwociny (Kpł 23:10) - wskazują na zmartwychwstanie Mesjasza jako pierwocin sprawiedliwych. Jezus zmartwychwstał właśnie tego dnia, co jest jednym z powodów, dla których Paweł odnosi się do niego w 1 Koryntian 15:20 jako do "pierwocin z martwych".
4) Tygodnie lub Pięćdziesiątnica (Księga Kapłańska 23:16) - Występowały pięćdziesiąt dni po rozpoczęciu Święta Przaśników i wskazywały na wielkie żniwo dusz i dar Ducha Świętego zarówno dla Żydów, jak i pogan, którzy zostaną wprowadzeni do Królestwa Bożego w Wieku Kościoła (zob. Dzieje Apostolskie 2). Kościół został faktycznie ustanowiony w tym dniu, kiedy Bóg wylał Ducha Świętego, a 3000 Żydów odpowiedziało na wielkie kazanie Piotra i jego pierwsze głoszenie ewangelii.
5) Trąby (Księga Kapłańska 23:24) - Pierwsze z jesiennych świąt. Wielu wierzy, że ten dzień wskazuje na pochwycenie Kościoła, kiedy Mesjasz Jezus pojawi się w niebiosach, gdy przyjdzie po swoją oblubienicę, Kościół. Pochwycenie jest związane w Piśmie Świętym z głośnym trąbieniem (1 Tesaloniczan 4:13-18 i 1 Koryntian 15:52).
6) Dzień Pojednania (Księga Kapłańska 23:27) - Wielu wierzy, że proroczo wskazuje to na dzień Drugiego Przyjścia Jezusa, kiedy powróci On na ziemię. Będzie to Dzień Pojednania dla żydowskiej resztki, kiedy "spojrzą na Tego, którego przebili", będą pokutować za swoje grzechy i przyjmą Go jako swojego Mesjasza (Zachariasza 12:10 i Rzymian 11:1-6, 25-36).
7) Namioty lub szałasy (Księga Kapłańska 23:34) - Wielu uczonych uważa, że ten dzień świąteczny wskazuje na obietnicę Pana, że ponownie "zamieszka" ze swoim ludem, gdy powróci, aby panować nad całym światem (Micheasza 4:1-7).
Czy chrześcijanie powinni dziś obchodzić te lewickie święta Izraela? To, czy chrześcijanin obchodzi żydowskie święta, jest kwestią jego sumienia. List do Kolosan 2:16-17 mówi nam: "Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. (17) Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus". Chrześcijanie nie są zobowiązani do obchodzenia żydowskich świąt w sposób, w jaki obchodzili je starotestamentowi Żydzi, ale nie powinniśmy krytykować innych wierzących, którzy obchodzą lub nie obchodzą tych specjalnych dni i świąt (Rzymian 14:5).
Chociaż chrześcijanie nie muszą obchodzić żydowskich dni świątecznych, to jednak ich studiowanie jest korzystne. Z pewnością świętowanie tych dni może być korzystne, jeśli prowadzi do większego zrozumienia i docenienia śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz przyszłej obietnicy Jego przyjścia. Jako chrześcijanie, jeśli zdecydujemy się obchodzić te szczególne dni, powinniśmy umieścić Chrystusa w centrum obchodów, jako Tego, który przyszedł, aby wypełnić prorocze znaczenie każdego z nich.
