Pytanie: Czym jest apologetyka presupozycyjna/ presupozycjonalizm?
Odpowiedź:
Apologetyka presupozycyjna jest podejściem, którego celem jest przedstawienie racjonalnych podstaw dla wiary chrześcijańskiej i obrona przez obiekcjami poprzez odsłonięcie logicznych wad innych światopoglądów, a tym samym wykazanie, że biblijny teizm jest jedynym światopoglądem, który może nadać rzeczywistości spójny sens.
Apologetyka presupozycyjna nie umniejsza użycia dowodów, ale takie dowody nie są używane w tradycyjny sposób- czyli odwołanie się do autorytetu autonomicznego rozumu niewierzącego. Apologetyka presupozycyjna utrzymuje, że bez światopoglądu chrześcijańskiego nie ma spójnej podstawy, na której można by zakładać możliwość autonomicznego rozumu. Kiedy materialista próbuje obalić chrześcijaństwo, odwołując się do rozumu dedukcyjnego, to w gruncie rzeczy zapożycza pogląd chrześcijański, tym samym będąc niespójnym z jego sformułowanymi założeniami wstępnymi.
Podejście presupozycyjne do apologetyki wymaga od chrześcijanina i niechrześcijanina zaangażowania w wewnętrzne zbadanie ich światopoglądu i tym samym określenie czy są wewnętrznie spójni czy nie. Istotą apologetyki presupozycyjnej jest próba ukazania, że światopogląd niechrześcijański zmusza go do subiektywizmu, irracjonalizmu i anarchii moralnej.
Skoro światopogląd niewierzącego jest obiektywnie fałszywy, z konieczności zawiera dające się udowodnić sprzeczności (np. dokonuje moralnych osądów, ale nie może liczyć na moralne absoluty bez chrześcijańskiego/ teistycznego światopoglądu). Wierzący, w ramach chrześcijaństwa, może liczyć na takie rzeczy jak racjonalizm, logikę, jednolitość natury, moralność, naukę itp., ponieważ światopogląd chrześcijański jest zgodny z rzeczywistością transcendentną.
Podsumowując, apologeta presupozycyjny angażuje się w wewnętrzną krytykę danego światopoglądu, aby ukazać to, że jest arbitralna, niespójna ze sobą samą i pozbawiona warunków wstępnych dla epistemologii. Apologetyka presupozycyjna może zatem przyjąć daną wartość wyznawaną przez niewierzącego i pokazać mu, że gdyby jego własny światopogląd był prawdziwy, to samo przekonanie byłoby niespójne i/lub pozbawione sensu. Apologetyka presupozycyjna dąży do udowodnienia chrześcijaństwa w odniesieniu do niemożliwości udowodnienia czegoś odmiennego. Innymi słowy, dopóki światopogląd nie jest wstępnie założony - czy to na poziomie świadomym czy podświadomym- nie ma możliwości udowodnienia niczego innego.
