Odpowiedź:
Archeologia została nazwana "najlepszym przyjacielem Biblii", co odzwierciedla długą historię odkryć wspierających zapis biblijny. Od odkrycia Cylindra Cyrusa w 1879 r., przez Zwoje znad Morza Martwego w 1947 r., po sadzawkę Siloe w 2004 r., archeologia pracowała ramię w ramię z badaczami Biblii, aby zapewnić niezależne świadectwo prawdy Słowa Bożego.
Oczywiście istnieją pewne odkrycia archeologiczne, które wydają się zaprzeczać Biblii. Co wtedy? Czy to archeologia czy Biblia jest w błędzie? W takich przypadkach pamiętajmy, że archeolodzy to także ludzie, z własnymi ograniczeniami, uprzedzeniami i skłonnością do błędów. Po znalezieniu artefaktu należy zinterpretować jego istnienie i lokalizację, a proces interpretacji jest podatny na błędy. Wielu świeckich archeologów zwykło twierdzić, że Dawid był postacią legendarną, na równi z królem Arturem, a nie historycznym królem. Takie było ich stanowisko, dopóki nie znaleziono Tel Dan Stela, bazaltowego kamienia pochodzącego z IX wieku p.n.e., noszącego imię Dawida i identyfikującego go jako króla Izraela. Tak więc, aż do znalezienia stelli, archeologia nie wspierała jawnie biblijnych odniesień do Dawida. Ostatecznie jednak znalezisko archeologiczne pokazało, że Biblia była prawdziwa od samego początku. Dawid był prawdziwą osobą, która była królem Izraela, a archeologiczni przeciwnicy okazali się być w błędzie.
Wiele innych odkryć archeologicznych potwierdziło wydarzenia i osoby opisane w Biblii. W rzeczywistości archeologia przy wielu okazjach dostarczyła namacalnych dowodów na dokładnie to, co zapisano w Biblii. Inwazja Egiptu na Izrael (1 Krl 14:25); asyryjskie oblężenie Lachisz (2 Krl 18-19); stosunki handlowe między Izraelem a Królestwem Saby (1 Krl 10); babiloński podbój Jerozolimy; oraz panowanie królów Omriego, Achaba, Uzzjasza, Ezechiasza, Achaza, Jeroboama II i Jehojachina (1 i 2 Krl) - wszystkie te wydarzenia są zapisane w Biblii i wszystkie zostały potwierdzone przez archeologię. Wspomniane wcześniej odkrycie zwojów znad Morza Martwego, jedno z najważniejszych znalezisk XX wieku, było decydującym dowodem na wiarygodność rękopisów biblijnych.
Chrześcijanie powinni zrozumieć, że nie możemy naukowo udowodnić prawdziwości Biblii. Żadna ilość archeologii nigdy nie "udowodni" Biblii sceptykom. Ale to nie powinno powodować, że wątpimy w absolutną prawdę Boga. Bóg jest autorem historii i mamy pewność, że Jego zapis historii jest dokładnym opisem tego, co się wydarzyło. Oczywiście nie wszystko, co wydarzyło się w historii, zostało zapisane w Jego historii. Zostały zapisane tylko te rzeczy, które przyczyniają się do objawienia samego Boga i są dla nas pożyteczne "jako przykłady i ... ostrzeżenia" (1 Koryntian 10:11).
W każdym przypadku archeologia w końcu dogania relacje biblijne, a archeologia i Biblia zgadzają się ze sobą. Jako chrześcijanie musimy być cierpliwi i nie pozwolić, aby nasza wiara w Słowo Boże została zakłócona przez ludzkie teorie. Archeologia nigdy nie dowiodła, że opis biblijny jest błędny, chociaż w niektórych przypadkach brakuje jej dowodów na to, że opis biblijny jest słuszny. W miarę jak archeolodzy będą kontynuować wykopaliska, będziemy mieć coraz więcej zewnętrznych dowodów potwierdzających historyczność i prawdziwość zapisów biblijnych.
