Co to znaczy, że bez objawienia/ wizji lud się rozprzęga?
Odpowiedź:
Ks. Przyp. Salomona 29.18 mówi: "Gdzie nie ma objawienia, tam lud się rozprzęga; błogosławiony ten, kto przestrzega nauki" (tłum. Biblia Warszawska). Niektórzy używają tego wersetu, aby podkreślić znaczenie wizji w przywództwie. Bez długoterminowego planu - bez wizji - ludzie są skazani na włóczenie się bez celu.
Oczywiście prawdą jest, że posiadanie pomysłu na to, dokąd się zmierza, pomaga w dotarciu do celu. Ale Ks. Przyp. Salomona 29.18 nie mówi o posiadaniu wizji biznesowej lub duszpasterskiej. "Wizja" w tym wersecie odnosi się do boskiej komunikacji, takiej jak sen, objawienie lub proroctwo. To samo hebrajskie słowo użyte w Ks. Przyp. Salomona 29.18 znajduje się w 1 Ks. Samuela 3.1 w kontekście rzadkości słowa Pana i rzadkości proroczych wizji. Jest on również używany do wprowadzenia proroczych Ks. Izajasza i Ks. Obadiasza oraz kilku wizji z Ks. Daniela. Brak wizji oznacza zatem brak Bożego objawionego słowa.
Ks. Przyp. Salomona 29.18 mówi, że "lud się rozprzęga" tam, gdzie nie ma wizji/objawienia. Słowo przetłumaczone jako "rozprzęga" lub "porzucić powściągliwość" w oryginale oznacza "rozluźnić", a tym samym "odsłonić lub odkryć". To samo hebrajskie słowo zostało użyte w 2 Ks. Mojżeszowej 32.25 podczas incydentu ze złotym cielcem: "A gdy Mojżesz widział, że ten lud jest rozwydrzony, gdyż Aaron dopuścił go do tego rozwydrzenia ku pośmiewisku wobec ich przeciwników" (podkreślenie dodane). Jest ono również używane w 3 Ks. Mojżeszowej w odniesieniu do odkrywania głowy lub rozpuszczania włosów (3 Ks. Mojżeszowa 10.6; 13.45; 21.10). Inne przysłowia używają tego samego słowa na określenie "ignorowania" lub "zaniedbywania" instrukcji (Ks. Przyp. Salomona 1.25; 8.33; 13.18; 15.32) i "unikania" ścieżki niegodziwców (Ks. Przyp. Salomona 4.15).
Rozumiemy przez to, że bez Słowa Bożego ludzie są "rozwiąźli", to znaczy idą własną drogą. Żyją bez umiaru. Ostatecznie życie w taki sposób prowadzi do śmierci, ponieważ ignorowanie Bożej drogi jest ignorowaniem drogi życia (Rzymian 6.23). Jakie jest więc lekarstwo na taką śmiertelną krnąbrność?
Kolejna część Ks. Przyp. Salomona 29.18 mówi nam: "błogosławiony ten, kto przestrzega nauki". Jesteśmy błogosławieni, gdy przestrzegamy Bożych wskazówek. Psalm 19 rozwija temat doskonałości i wiarygodności Słowa Bożego. Jego przykazania "są słuszne, rozweselają serce, Przykazanie Pana jest jasne, oświeca oczy" (Psalm 19.8). Dawid, psalmista, opisuje Boże dekrety jako "cenniejsze niż złoto" i "słodsze niż miód" (werset 11). Pisze on: "Również twój sługa oświecił się nimi, Wielka jest nagroda dla tych, którzy ich strzegą" (werset 12). Aby nikogo nie zmylić, nie jest to wezwanie do legalizmu. Życie nie polega na przestrzeganiu listy nakazów i zakazów. W Psalmie 19 widzimy wskazówki dotyczące relacji z Bogiem. Dawid mówi o tym, że bojaźń Pańska jest czysta (werset 9), nazywa siebie Bożym sługą (werset 13) i woła do Boga "Panie, Opoko moja i odkupicielu mój!" (werset 15). Kiedy Jezus wymienił największe przykazanie, odniósł się do nakazu miłowania Boga (Ew. Marka 12.28-34). Nasze posłuszeństwo Bogu i przestrzeganie Jego Słowa wypływa z relacji, w której jesteśmy kochani przez Boga a myodwzajemniamy Jego miłość (1 Jana 4.7-10).
Hebrajczyków 1.1-2 mówi: "Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków; ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył" (tłum. Biblia Warszawska). Jezus przyszedł na świat jako żywe Słowo Boże (Ew. Jana 1.1, 14). Bóg dał nam również spisane Słowo, Biblię. Kiedy nie czytamy Słowa Bożego i nie żyjemy nim w naszym życiu, stajemy się ludźmi "bez wizji". Kiedy ignorujemy Słowo Boże, zaczynamy żyć bez umiaru na własne ryzyko. I odwrotnie, kiedy słuchamy Słowa Bożego, jesteśmy błogosławieni. Jezus powiedział: "Jak mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem; trwajcie w miłości mojej. Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego. To wam powiedziałem, aby radość moja była w was i aby radość wasza była zupełna" (Ew. Jana 15.9-11). Bóg dał nam swoje Słowo i wzywa nas, byśmy byli mu wierni. Przestrzegając Słowa Bożego, znajdziemy w Nim radość.
