Odpowiedź:
Biblia mówi o "bezbożnych" jako o tych, którzy są oddzieleni od Boga. Bezbożność jest stanem bycia skażonym grzechem. Być bezbożnym to działać w sposób sprzeczny z naturą Boga, aktywnie sprzeciwiać się Bogu w nieposłuszeństwie lub mieć obraźliwe lekceważenie dla Boga. Biblia często mówi o "ciele/ cielesności" w odniesieniu do rzeczy, które emanują z naszej grzesznej natury. Czyny ciała i pragnienia tego świata wpadają pod kategorię bezbożności.
2 Piotra 3.7 mówi, że bezbożnego spotka sąd. Ks. Objawienia 20.14-15 mówi, "I śmierć, i piekło zostały wrzucone do jeziora ognistego; owo jezioro ogniste, to druga śmierć. I jeżeli ktoś nie był zapisany w księdze żywota, został wrzucony do jeziora ognistego." Ostatecznie, ci, którzy odrzucają Boga- bezbożni- będą oddzieleni od Niego na zawsze.
Juda odnosi się do fałszywych nauczycieli jako bezbożnych. Jego opis zawiera te cechy charakterystyczne bezbożności: wypaczają łaskę Bożą w licencję na niemoralność i zapierają się Jezusa Chrystusa jako jedynego Władcy i Pana (Judy 1.4). Później, Juda wspomina o "bezbożnych czynach" niegodziwców i "bezecnych słowach", jakie niegodziwcy mówią wobec Boga (werset 15). Bezbożni są również scharakteryzowani jako "ludzie biadający nad losem swoim", którzy podążają za egoistycznymi "swoimi pożądliwościami" (werset 16). Bezbożni szydzą z prawdy Bożej i sieją niezgodę w kościołach (wersety 18-19).
To niesamowite, ale Jezus poświęcił siebie za bezbożnych. Rzymian 5.6 oraz 8 mówi, "wszak Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym czasie umarł za bezbożnych [...] Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł." Bóg usprawiedliwia bezbożnych (Rzymian 4.5), ubierając ich w sprawiedliwość Chrystusa i uzdalniając ich, aby "postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku" (Kolosan 1.10).
Nasze uświęcenie jest progresywne. Oznacza to, że chociaż jesteśmy zbawieni i usprawiedliwieni w Chrystusie, czasami nadal działamy w sposób bezbożny. Wciąż jesteśmy w procesie przekształcania się na Jego obraz (Rzymian 8.29-30; 2 Koryntian 3.18; Filipian 1.6). Jesteśmy uznani za sprawiedliwych przed Bogiem, ale wciąż jesteśmy uświęcani w sensie praktycznym. W skrócie, nadal grzeszymy. Pismo Święte mówi, że powinniśmy wyznawać nasz grzech i ufać Bożemu przebaczeniu (1 Jana 1.8-9). Nic nie może nas oddzielić od miłości Bożej do nas w Chrystusie (Rzymian 8.31-39). Nie jesteśmy już zaliczani do bezbożnych, chociaż nadal walczymy z naszymi cielesnymi popędami i czasami postępujemy w bezbożny sposób.
Mówiąc ogólnie, bezbożnymi są ci, którzy nie znają Boga poprzez Jezusa Chrystusa. Odrzucili Syna Bożego i pozostają w swoich grzechach. Ci, którzy są w Chrystusie mają przebaczone swoje grzechy i stają się bardziej bogobojni. Wierzący naturalnie dążą do usuwania wszelkiej bezbożności z ich życia (1 Jana 3.9).
