Odpowiedź:
Odpowiedź na to pytanie brzmi zarówno "nie" jak i "tak." W najściślejszym sensie, nie; oryginalne dokumenty, które tworzą 66 ksiąg Biblii- czasem nazywane "autografami"- nie są w posiadaniu żadnej organizacji [autografy to własnoręcznie spisane teksty starożytnych autorów- dodane od tłumacza]. Jednak w bardzo realny sposób, tak, ludzkość ma dokładne słowa i księgi, które tworzą Słowo Boże. Jak to możliwe? Aby zrozumieć jak została napisana oryginalna Biblia i jak ma się to do wersji, którą mamy obecnie, ważne jest aby przyjrzeć się procesowi, który doprowadził do zbioru pism oryginalnych i co się stało od tamtego czasu.
Tło oryginalnej Biblii
Zgodnie z poglądem sceptyków, nigdy nie było "oryginalnej" Biblii. Wierzą, że Biblia jest produktem człowieka, a nie Boga i że "ewoluowała" przez wieki zmian.
Prawdą jest, że Biblia była spisana na przestrzeni długiego czasu. Napisana przez 40 autorów przez ponad 1500 lat, Pismo Święte składa się z 66 ksiąg- 39 ksiąg Starego Testamentu oraz 27 ksiąg Nowego Testamentu. Stary Testament jest często podzielony na trzy części: 1) Pięcioksiąg, który często określany jest jako "Prawo" i dotyczy pierwszych pięciu ksiąg Biblii 2) Księgi Prorocze, które zawierają pisma proroków większych i mniejszych. oraz 3) Pisma, które zawierają psalmy, Przypowieści Salomona oraz wiele innych ksiąg.
Nowy Testament jest również podzielony na trzy części: 1) Ewangelie; 2) Historia Kościoła, która zasadniczo zawiera się jedynie w księdze Dziejów Apostolskich; 3) Pisma Apostolskie, które obejmują wszystkie inne.
Zbiór oryginalnych pism Starego Testamentu
Jak powstał oryginalny tekst Biblii? Jego zbiór można prześledzić przez Pismo Święte w dość dokładny sposób. Po napisaniu przez Mojżesza Pięcioksięgu (2 Ks. Mojżeszowa 17.14; 24.4, 7; 34.27; 4 Ks. Mojżeszowa 33.2; Ks. Jozuego 1.8; Ew. Mateusza 19.8; Ew. Jana 5.46-47; Rzymian 10.5), zostało umieszczone w Arce Przymierza i zachowane (5 Ks. Mojżeszowa 31.24). Z czasem, inne teksty natchnione zostały dodane do pierwszych pięciu ksiąg Biblii. Za czasów Dawida i Salomona, księgi które już powstały zostały umieszczone w świątynnym skarbcu (1 Ks. Królewska 8.6) i otoczone opieką przez kapłanów, którzy służyli w świątyni (2 Ks. Królewska 22.8). Więcej ksiąg zostało dodanych za czasów rządów króla Heskiasza- hymny Dawida; przysłowia Salomona oraz księgi prorocze takie jak Księga Izajasza, Ozeasza oraz Micheasza (Ks. Przysłów 25.1). Ogólnie rzecz biorąc, jak mówili prorocy Boga, ich słowa zostały spisane i to co zostało zapisane zostało zawarte w dzisiejszym Starym Testamencie.
Podczas wygnania Żydów w szóstym wieku, księgi zostały rozproszone, ale nie zaginione. zebrał wszystkie wcześniejsze księgi oraz dodał inne dzieła do jednego zbioru. Kopia była potem przechowana w Arce zbudowanej po raz drugi i w drobiazgowym procesie wykonano inne kopie, aby chronić pisma natchnione. Zbiór ksiąg Starego Testamentu, spisanych w języku hebrajskim, jest tym co Judaizm nazywa "Biblią hebrajską."
W trzecim wieku p.n.e. księgi Starego Testamentu zostały przetłumaczone na grecki przez zespół 70 żydowskich uczonych, których ukończone dzieło zostało nazwane LXX (co oznacza "70") lub Septuaginta (łacińskie słowo pochodzące z wyrażenia "tłumaczenie siedemdziesięciu tłumaczy"). Septuaginta była oczywiście używana i cytowana przez apostołów, włączając w to Pawła i jego teksty. Najstarsze rękopisy z LXX zawierają niektóre fragmenty z I i II wieku p.n.e.
W 1947 r.n.e. Zwoje znad Morza Martwego zostały odkryte na terenie Qumran w Izraelu. Różne zwoje pochodzą od V wieku p.n.e. do I wieku n.e. Historycy wierzą, że skrybowie żydowscy utrzymywali to miejsce, aby zachować Słowo Boże i aby chronić pisma podczas zniszczenia Jerozolimy w roku 70 n.e. Zwoje znad Morza Martwego reprezentują prawie każdą księgę Starego Testamentu, a porównania z ostatnio powstałymi rękopisami ukazują je jako praktycznie identyczne- główne odchylenia dotyczą pisowni niektórych imion oraz różnych liczb cytowanych w Piśmie Świętym.
Zwoje znad Morza Martwego są świadectwem wiarygodności oraz zachowania Starego Testamentu oraz dają pewność, że Stary Testament który mamy dzisiaj, jest tym samym Starym Testamentem używanym przez Jezusa. W rzeczywistości, Łukasz przytacza stwierdzenie jakie wypowiedział Jezus odnośnie zawartości Starego Testamentu: "Dlatego też i Mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych będą zabijać i prześladować. Aby dopominano się od tego pokolenia o krew wszystkich proroków, wylaną od założenia świata. Począwszy od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który został zabity pomiędzy ołtarzem i świątynią. Zaprawdę, powiadam wam: Dopominać się jej będą od pokolenia tego" (Ew. Łukasza 11.49-51, pochylenie tekstu dodane). Jezus potwierdził 39 ksiąg Starego Testamentu w tych wersetach. Śmierć Abla znajduje się w 1 Ks. Mojżeszowej oraz Zachariasza w 2 Kronik- pierwszej i ostatniej księdze Biblii hebrajskiej.
Zbiór oryginalnego Nowego Testamentu
Kompozycja Nowego testamentu została oficjalnie ustanowiona podczas Soboru w Kartaginie w 397 r.n.e. Jednak większość Nowego Testamentu została zaakceptowana jako rzetelne źródło znacznie wcześniej. Pierwszy zbiór ksiąg Nowego Testamentu został zaproponowany przez człowieka o imieniu Marcjon w 140 r.n.e. Marcjon był zwolennikiem doketyzmu (Doketyzm jest systemem, w którym wierzy się, że wszelki duch jest dobry a wszelka materia jest zła), zatem Marcjon odrzucił wszelkie księgi, które mówiły o Jezusie będącym zarówno Bogiem jak i człowiekiem, a także edytował listy Pawła, aby połączyć je z własną filozofią.
Drugą proponowaną kolekcją spisanych ksiąg Nowego Testamentu był Kanon Muratoriego, datowany na 170 r.n.e. Zawierał wszystkie cztery ewangelie, Dzieje Apostolskie, 13 listów Pawła, 1,2,3 list Jana, Judy oraz Księgę Objawienia. Ostateczny kanon Nowego Testamentu został po raz pierwszy rozpoznany przez ojca kościoła Atanazego w 367 r.n.e. i zatwierdzony przez Sobór w Kartaginie w 397 r.n.e.
Ale historia pokazuje, że aktualny Nowy Testament we współczesnych Bibliach został rozpoznany znacznie wcześniej i jest to dokładne odbicie tego co zawierały "autografy". Po pierwsze, Pismo Święte same w sobie pokazuje, że pisma Nowego Testamentu były uważane za natchnione i równe ze Starym Testamentem. Na przykład, pisma Pawła, "Albowiem Pismo mówi: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska, oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej" (1 Tymoteusza 5.18; pochylenie dodane). Drugi cytat jest z Ew. Łukasza 10.7, co pokazuje, że Paweł uważał Ewangelię Łukasza za "Pismo Święte." Inny przykład dotyczy stwierdzenia wypowiedzianego przez Piotra: "A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was; Tak też mówi we wszystkich listach, gdzie o tym się wypowiada; są w nich pewne rzeczy niezrozumiałe, które, podobnie jak i inne pisma, ludzie niewykształceni i niezbyt umocnieni przekręcają ku swej własnej zgubie" (2 Piotra 3.15-16; pochylenie dodane). Jasne zatem jest, że Piotr w odniesieniu do listów Pawła uznawał je za natchnione na równi z kanonem Starego Testamentu.
Po drugie, cytaty wczesnych ojców kościoła pozwalają na odtworzenie prawie całego Nowego Testamentu jaki mamy dzisiaj. Na przykład, Klemens (ok. 95 r.n.e.) cytuje z 11 ksiąg Nowego Testamentu, Ignacy (ok. 107 r.n.e.) cytuje z prawie każdej księgi Nowego Testamentu, a Polikarp (uczeń Jana ok. 110 r.n.e) cytuje z 17 ksiąg Nowego Testamentu. Korzystając z cytatów wczesnych ojców kościoła, można złożyć cały Nowy Testament, z wyjątkiem 20-27 wersetów, w większości z 3 listu Jana. Takie dowody świadczą o tym, że Nowy Testament został rozpoznany znacznie wcześniej aniżeli podczas Soboru w Kartaginie w 397 r.n.e. oraz o tym, że Nowy Testament, który mamy obecnie jest tym samym jaki został spisany 2000 lat temu.
Po trzecie, w świecie starożytnym nie ma rywala literackiego pod względem ilości kopii rękopisów oraz wczesnego datowania Nowego Testamentu. Istnieje 5300 greckich, 10000 łacińskich oraz 9000 różnych egzemplarzy kopii istniejącego dzisiaj Nowego Testamentu, a kolejne są wciąż odkrywane w trakcie odkryć archeologicznych. Połączenie wczesnego datowania z ogromną liczbą egzemplarzy spowodowała, że eksperci historii tacy jak Sir Frederic Kenyon (były dyrektor i główny bibliotekarz Muzeum Brytyjskiego) powiedział, "Zatem odstęp pomiędzy datą utrwalenia na piśmie oryginału a najwcześniej sporządzonymi odpisami staje się tak krótki, że praktycznie niezauważalny, a ostatnia podstawa do jakichkolwiek wątpliwości, że Pismo Święte przyszło do nas zasadniczo w formie, w jakiej zostały napisane, została już usunięta. Zarówno autentyczność jak i ogólną spójność ksiąg Nowego Testamentu można uznać za ostatecznie zatwierdzoną."
Oryginalna Biblia- Podsumowanie
Podsumowując, chociaż nikt dzisiaj nie posiada oryginalnych autografów, to jednak mamy wiele zachowanych kopii, a dzieło historyków biblijnych poprzez naukową krytykę tekstu daje nam dużą pewność, że obecna Biblia jest dokładnym odbiciem dzieła autorów tekstów oryginalnych.
