Odpowiedź:
Egzegeza oznacza "ekspozycję czy wyjaśnienie." Egzegeza biblijna dotyczy badania określonego tekstu Pisma Świętego, aby właściwie go zinterpretować. Egzegeza jest częścią procesu hermeneutyki, nauki interpretacji. Osoba, która zajmuje się egzegezą nazywana jest egzegetą.
Dobra, biblijna egzegeza jest właściwie nakazana w Piśmie Świętym. "Staraj się pilnie, abyś się zstawił doświadczonym Bogu, robotnikiem nie zawstydzonym, dobrze rozbierającym słowo prawdy" (2 Tymoteusza 2.15; tłum. Biblia Jakuba Wujka). Zgodnie z tym wersetem, musimy właściwie posługiwać się Słowem Bożym, poprzez pilne studiowanie. Jeśli tego nie czynimy, mamy powód do wstydu.
Istnieją pewne podstawowe zasady dobrej egzegezy, które poważni studiujący Biblię będą stosować:
1) Zasada gramatyczna. Biblia została spisana w ludzkim języku, a język ma określoną strukturę i przestrzega określonych zasad. Zatem, musimy interpretować Biblię w sposób spójny z podstawowymi zasadami języka.
Zazwyczaj egzegeta rozpoczyna swoje badanie fragmentu od zdefiniowania słów w nich zawartych. Definicje są podstawą do zrozumienia fragmentu jako całości i ważne jest, aby słowa były zdefiniowane zgodnie z oryginalnym zamiarem, a nie zgodnie ze współczesnym użyciem. Aby zapewnić dokładność, egzegeta używa rzetelnego tłumaczenia oraz słowników greckiego i hebrajskiego.
Następnie, egzegeta bada składnię, czy związki gramatyczne słów w tym fragmencie. Odnajduje paralele, określa które idee są pierwotne a które podrzędne, odkrywa działania, podmioty i ich modyfikatory. Może też rozrysować strukturę wersetu czy fragmentu.
2. Zasada Dosłowności. Zakładamy, że każde słowo we fragmencie ma normalne, dosłowne znaczenie, chyba że istnieje dobry powód, aby uważać je za przenośnię. Egzegeta nie wykracza poza te granice, aby nie uduchowiać czy nie alegoryzować tekstu. Słowa znaczą to co znaczą.
Zatem, jeśli Biblia wspomina o "koniu" oznacza to "konia." Jeśli Biblia mówi o Ziemi Obiecanej, dosłownie oznacza to ziemię daną Izraelowi i nie powinna być interpretowana jako odniesienie do nieba.
3. Zasada Historyczna. Wraz z upływem czasu, zmienia się kultura, zmienia się punkt widzenia, zmienia się język.
Pilnie studiujący Biblię będzie rozważał geografię, obyczaje, bieżące wydarzenia a nawet politykę tamtego czasu, gdy spisany był ten fragment. Zrozumienie starożytnej kultury żydowskiej może bardzo pomóc w zrozumieniu Pisma Świętego. W swoim badaniu egzegeta może wykorzystywać słowniki i komentarze biblijne oraz książki na temat historii.
4. Zasada Syntezy. Najlepszym interpretatorem Pisma Świętego jest samo Pismo Święte. Musimy badać fragment w odniesieniu do jego bezpośredniego kontekstu (wersety go otaczające), jego szerszego kontekstu (księgi, w której się znajduje) i jego pełnego kontekstu (w Biblii jako całości). Biblia nie przeczy sobie. Każde stwierdzenie teologiczne w jednym wersecie może i powinno współgrać ze stwierdzeniami teologicznymi w innych częściach Pisma Świętego. Dobra interpretacja Biblii wiąże każdy fragment z całą treścią Pisma Świętego.
5. Zasada Praktyczna. Gdy już właściwie zbadamy fragment, aby zrozumieć jego znaczenie, mamy odpowiedzialność zastosowania go do naszego własnego życia. "Dobre rozbieranie słowa prawdy" jest czymś więcej aniżeli ćwiczeniem intelektualnym; to wydarzenie zmieniające życie.
