Pytanie: Czy możliwe jest osiągnięcie całkowitego uświęcenia/ bezgrzesznej doskonałości w tym życiu?
Odpowiedź:
Efezjan 4.13 mówi, że dary duchowe udzielane są po to, aby budować ciało Chrystusa „tak iżbyśmy wszyscy stanowili jedno w wierze i byli pełni poznania Syna Bożego; abyśmy też doszli do prawdziwej dojrzałości duchowej, do rozmiarów owej doskonałości, jaką jest Pełnia Chrystusa” [tłum. Biblia warszawsko-praska]. Niektóre tłumaczenia mówią, że dojdziemy do „doskonałości” zamiast dojrzałości [w Polskich tłumaczeniach słowo doskonałość pojawia się m.in. w tłumaczeniach Biblii warszawskiej, Biblii Tysiąclecia oraz Ligii Biblijnej- przypis od tłum.], z tego powodu niektórzy omyłkowo sądzą, że w życiu doczesnym człowiek może osiągnąć bezgrzeszną doskonałość. Biblia naucza, że gdy jesteśmy w ciele, zawsze będziemy zmagać się z grzeszną naturą (Rzymian 7.14-24). Nikt z nas nie będzie „doskonały”, zanim nie osiągniemy nieba.
Słowo przetłumaczone w Efezjan 4.13 jako „doskonały” pochodzi od greckiego słowa Telesio (tel’-i-os). Słowo to pojawia się w wielu fragmentach Nowego Testamentu i oznacza „doskonały”, „ukończony”, „w pełni wyrośnięty” oraz „dojrzały.” Efezjan 4.13 naucza, że im bardziej wzrastamy w Chrystusa, tym stajemy się silniejsi i bardziej zjednoczeni jako kościół. Werset ten nie naucza o tym, że przestaniemy grzeszyć.
Innym fragmentem, który czasem wywołuje zamieszanie, pochodzi z Kolosan 1.28, który mówi, w niektórych tłumaczeniach, że Paweł chce „stawić go [każdego człowieka] doskonałym w Chrystusie Jezusie” [tłum. Biblia warszawska]. A także w Kolosan 4.12 Paweł naucza „abyście byli doskonali i trwali we wszystkim, co jest wolą Bożą” [tłum. Biblia warszawska]. W tych dwóch wersetach słowo „doskonały” powinno być przetłumaczone jako „dojrzały”, „w pełni wyrośnięty”, a nie „doskonały”- w sensie bycia bez grzechu.
Jesteśmy ludźmi, którzy w tym świecie niosą przekleństwo grzechu Adama. Bez względu na to, jak bardzo będziemy się starali, to i tak będziemy popełniali grzechy przeciwko Bogu. Apostoł Paweł napominał Piotra za wyróżnianie ludzi (Galacjan 2.11-13). W późniejszym czasie jego służby, Paweł nazywa siebie pierwszym wśród grzeszników (1 Tymoteusza 1.15). Piotr, Jakub, Jan i Paweł wyznali, że żaden z nich nie jest doskonały. Jak Ty czy ja moglibyśmy twierdzić coś zupełnie innego?
Prawdziwa doskonałość nie nastąpi aż do Pochwycenia kościoła, gdy powstaniemy na spotkanie z Jezusem (1 Tesaloniczan 4.17). W tym czasie otrzymamy nowe ciało (Filipian 3.20, 21; 1 Koryntian 15.54). Zostaniemy postawieni przed tronem Chrystusa na sąd (2 Koryntian 5.10), gdzie nasze uczynki zostaną osądzone i otrzymamy nagrodę (1 Koryntian 3.9-15). Od tego momentu będziemy żyli i rządzili na wieki wraz z Chrystusem w bezgrzesznej doskonałości.
