Pytanie: Czy cały Izrael będzie zbawiony przy końcu wieków?
Odpowiedź:
Rzymian 11.26 wyraźnie mówi, "będzie zbawiony cały Izrael." Pytanie jakie się pojawia brzmi: "Co oznacza Izrael?" Czy przyszły "Izrael" jest dosłownym czy przenośnym (np. odnoszącym się do etnicznych Żydów czy odnoszącym się do Kościoła)? Ci, którzy przyjmują dosłowne podejście do obietnic Starego Testamentu wierzą, że fizyczni potomkowie Abrahama, Izaaka i Jakuba zostaną odnowieni do właściwej relacji z Bogiem i otrzymają wypełnienie przymierzy. Ci, którzy opowiadają się za teologią zastępstwa, zasadniczo twierdzą, że Kościół całkowicie zastąpił Izrael i odziedziczy Boże obietnice Izraela; przymierza zatem zostaną spełnione jedynie w sensie duchowym. Innymi słowy, teologia zastępstwa naucza, że Izrael nie odziedziczy faktycznej ziemi Palestyny; Kościół jest "nowym Izraelem" i etniczny Izrael jest na zawsze wyłączony z obietnic- Żydzi nie odziedziczą Ziemi Obiecanej jako Żydzi.
Przyjmujemy dosłowne podejście. Fragmenty, które mówią o przyszłym Izraelu trudno jest postrzegać jako przenośne określenie Kościoła. Klasyczny tekst (Rzymian 11.16-24) przedstawia Izrael jako coś odrębnego od Kościoła: "naturalnymi gałęziami" są Żydzi, a "dzikimi gałęziami" są poganie. "Drzewem oliwnym" jest zbiór ludzi Bożych. "Naturalne gałęzie" są "odcinane" od drzewa z powodu niewiary, a "dzikie gałęzie" (wierzący poganie) są w nie wszczepiani. To sprawia, że Żydzi są "zazdrośni" i tym samym przybliża ich to do wiary w Chrystusa, aby mogli być ponownie "wszczepieni" i otrzymać obiecane dziedzictwo. „Naturalne gałęzie” są nadal różne od „dzikich gałęzi” tak, że przymierze Boga z Jego ludem zostało dosłownie wypełnione. Rzymian 11:26–29, cytując Ks. Izajasza 59.20–21;27.9 oraz Ks. Jeremiasza 31.33–34 mówi:
"I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba. I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy. Co prawda - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi [Boga] ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na praojców - przedmiotem miłości. Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne."
Tutaj Paweł podkreśla „nieodwołalną” naturę powołania Izraela jako narodu (zob. także Rzymian 11.12). Izajasz przepowiedział, że pewnego dnia „resztka” Izraela będzie się nazywać "Ludem Świętym", "Odkupionymi przez Pana". A tobie dadzą miano: "Poszukiwane", "Miasto nie opuszczone" (Ks. Izajasza 62.12; tłum. Biblia Tysiąclecia). Bez względu na obecny stan niewiary Izraela, przyszła resztka rzeczywiście będzie pokutować i wypełni swoje powołanie do ustanowienia sprawiedliwości przez wiarę (Rzymian 10.1-8; 11.5). To nawrócenie zbiegnie się ze spełnieniem się przepowiedni Mojżesza o trwałym przywróceniu Izraela do ziemi (5 Ks. Mojżeszowa 30.1-10).
Gdy Paweł mówi, że Izrael "będzie zbawiony" w Rzymian 11.26 odnosi się do ich uwolnienia od grzechu (Rzymian 11.27) gdy przyjmą Zbawiciela, swojego Mesjasza przy końcu wieków. Mojżesz powiedział, "I obrzeże Pan, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył" (5 Ks. Mojżeszowa 30.6). Fizyczne dziedzictwo Izraela ziemi obiecanej dla Abrahama będzie integralną częścią Bożego ostatecznego planu (5 Ks. Mojżeszowa 30.3-5).
Zatem jak "cały Izrael zostanie zbawiony"? Szczegóły tego wyzwolenia są opisane we fragmentach takich jak Ks. Zachariasza 8-14 i Ks. Objawienia 7-19, które mówią o czasach ostatecznych Izraela po powrocie Chrystusa. Kluczowym wersetem opisującym przyjście do wiary przyszłej resztki Izraela jest Ks. Zachariasza 12.10, "Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym." To pojawia się na końcu ucisku przepowiedzianego w Ks. Daniela 9.24-27. Apostoł Jan odnosi się do tego wydarzenia w Ks. Objawienia 1.7. Wierna resztka Izraela jest uosobiona w Ks. Objawienia 7.1-8. Ci wierni, których zbawi Pan i przyprowadzi z powrotem do Jerozolimy "w prawdzie i w sprawiedliwości" (Ks. Zachariasza 8.7-8).
Po tym jak Izrael zostanie duchowo odnowiony, Chrystus ustanowi Swoje tysiącletnie królestwo na ziemi. Izrael zostanie zebrany z końców ziemi (Ks. Izajasza 11.12; 62.10). Symboliczne "wyschłe kości" z wizji Ezechiela zostaną zebrane razem, okryte ciałem i cudownie wskrzeszone (Ks. Ezechiela 37.1-14). Jak obiecał Bóg, zbawienie Izraela będzie dotyczyć zarówno duchowego przebudzenia i geograficznego domu: "I tchnę w was moje ożywcze tchnienie, i ożyjecie; i osadzę was w waszej ziemi..." (Ks. Ezechiela 37.14).
W Dniu Pańskim, Bóg będzie chciał "wyzwolić resztę swego ludu" (Ks. Izajasza 11.11; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Jezus Chrystus powróci i zniszczy armie zebrane przeciwko Niemu w buncie (Ks. Objawienia 19). Grzesznicy będą osądzeni, a wierna resztka Izraela zostanie oddzielona na wieki jako święty lud Boży (Ks. Zachariasza 13.8-14.21). Ks. Izajasza 12 jest pieśnią wyzwolenia; Syjon będzie rządził nad wszystkimi narodami pod sztandarem Mesjasza Króla.
