Odpowiedź:
W Kościele rzymskokatolickim istnieje ruch charyzmatyczny. W rzeczywistości ruch ten trwa od lat sześćdziesiątych XX wieku. Pentekostalizm i praktyki charyzmatyczne przeniknęły do niemal każdej denominacji i typu kościoła, od baptystów po luteran, od reformowanych po katolików. Niektórzy używają terminu "pentekostalizacja" w odniesieniu do rozprzestrzeniania się charyzmatycznych wierzeń i praktyk w innych kościołach.
W 2018 r. papież Franciszek zlecił utworzenie Międzynarodowej Służby Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (CHARIS), która kładzie nacisk na "szerzenie chrztu w Duchu Świętym, jedność chrześcijan i służbę ubogim" ("CHARIS: nowa służba Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej", www.vaticannews.va/en/vatican-city/news/2019-06, dostęp 9.08.21).
Charyzmatyczni rzymscy katolicy są w pełni katolikami w swojej doktrynie i praktyce, ale trzymają się również zielonoświątkowej wiary w odrębny chrzest Duchem Świętym, który nadaje "charyzmaty" lub dary Ducha, w tym dary znaków, takie jak języki i uzdrowienie. Według Pentecost Today USA z Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej "podstawowym celem Bożego planu jest odnowienie pełnej roli Ducha Świętego w życiu Kościoła, w tym fundamentalnej łaski "chrztu w Duchu" i korzystania z charyzmatów" (www.nsc-chariscenter.org/covenant-of-understanding, dostęp 2.09.21).
Ruch charyzmatyczny w Kościele katolickim jest postrzegany jako sposób na promowanie ekumenizmu, ponieważ papież Franciszek wezwał "Odnowę Charyzmatyczną do powrotu do swoich ekumenicznych korzeni, to znaczy do aktywnej pracy na rzecz jedności chrześcijan" (op. cit.). Grupy o bardzo rozbieżnych przekonaniach teologicznych można połączyć poprzez wspólne doświadczenie. Dążenie do ekumenizmu samo w sobie jest powodem do kwestionowania ważności ruchu charyzmatycznego. Czy doktryna ma znaczenie? Czy Duch Święty naprawdę zainspirowałby ludzi do modlitwy do Marii, czczenia świętych lub zaakceptowania nieomylności papieża? Czy Kościół ma być zjednoczony przez naszą wiarę w to, co mówi Pismo Święte, czy przez nasze doświadczenia?
Charyzmatyczni katolicy mieszają dwa błędy: nauczanie katolickie i nauczanie charyzmatyczne. Jako katolicy, rzymskokatoliccy charyzmatycy modlą się do Marii i zmarłych świętych, akceptują autorytet tradycji, wyznają swoje grzechy ludzkiemu kapłanowi, wierzą, że łaska jest udzielana za pomocą środków fizycznych i pokładają wiarę w Najświętszym Sakramencie. Jako charyzmatycy, rzymskokatoliccy charyzmatycy szukają znaków, mówią językami, podkreślają sygnały manifestacji Bożego dzieła i mają nadzieję na otrzymanie nowych inspiracji od Ducha Świętego.
Tradycja i doświadczenie nigdy nie są dobrym sprawdzianem prawdy. Katolicyzm wciąż naucza tego samego sakramentalnego zbawienia, które przez wieki trzymało ludzi w niewoli. Charyzmatycy wciąż szukają znaków i cudów, pomimo ostrzeżenia Jezusa o tych, którzy szukają znaków (Mt 12:39). Lepsze od szukania nowych cudów jest przyjmowanie Boga na podstawie Jego Słowo. Prosta wiara jest przyjemniejsza dla Pana niż poleganie nawet na najbardziej olśniewających doznaniach zmysłowych. Jak powiedział Jezus: "Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli" (Ew. Jana 20:29).
