Pytanie: Czy chrześcijanin może utracić zbawienie?
Odpowiedź:
Zanim odpowiemy sobie na to pytanie, powinniśmy zdefiniować słowo ‘chrześcijanin’. ‘Chrześcijaninem’ nie jest ktoś, kto pomodlił się ‘modlitwą grzesznika’ lub ktoś, kto chodzi do kościoła czy też został wychowany w rodzinie chrześcijańskiej. Każda z tych rzeczy może być elementem doświadczenia chrześcijanina, lecz ‘nie czyni’ jego/ jej chrześcijaninem/janką. Chrześcijaninem nazywamy osobę, która przez wiarę w pełni zawierzyła Jezusowi Chrystusowi, jako osobistemu Zbawicielowi (Jana 3.16; Dzieje Apostolskie 16.31; Efezjan 2.8-9).
Zatem, gdy wiemy już kim jest prawdziwy chrześcijanin, to czy taki chrześcijanin może utracić zbawienie? Prawdopodobnie najlepszym sposobem odpowiedzi na to szalenie istotne zagadnienie będzie przeanalizowanie wszystkich fragmentów Biblii, które opisują to, co zachodzi podczas zbawienia, oraz przestudiowanie wypływających z tego wniosków. Poniżej przedstawiamy kilka przykładów:
Chrześcijanin jest nowym stworzeniem. „Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe” (2 Koryntian 5.17). Werset ten wskazuje, że osoba która ‘jest w Chrystusie’ stała się całkowicie nowym stworzeniem. Gdyby chrześcijanin mógł utracić zbawienie, to nowe stworzenie zostałoby unieważnione i cofnięte.
Chrześcijanin jest wykupiony. „Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego” (1 Piotra 18-19). Słowo ‘wykupiony’ odwołuje się do dokonanego wykupu, zapłaconej ceny. Gdyby chrześcijanin mógł utracić zbawienie, to Bóg musiałby unieważnić Swój wykup i to, że zapłacił za to drogą krwią Chrystusa.
Chrześcijanin jest usprawiedliwiony. „Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (Rzymian 5.1). Usprawiedliwić to znaczy „uznać sprawiedliwym.” Ci, którzy otrzymują Jezusa jako Zbawiciela są ‘uznani sprawiedliwymi’ przed Bogiem. Gdyby chrześcijanin mógł stracić zbawienie, to Bóg musiałby cofnąć Swoje Słowa i odwołać obietnicę.
Chrześcijaninowi dana jest obietnica życia wiecznego. „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny.” Życie wieczne jest obietnicą wieczności (bycia na zawsze) z Bogiem w niebie. Bóg daje obietnicę: „Uwierz, a będziesz miał życie wieczne.” Gdyby chrześcijanin stracił zbawienie, musiałby utracić życie wieczne. Jeśli chrześcijaninowi dana jest obietnica, że będzie żył na wieki, to jak Bóg może złamać obietnicę życia wiecznego?
Chrześcijanin jest uwielbiony. „A których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych i uwielbił” (Rzymian 8.30). Podobnie czytamy także w Rzymian 5.1, usprawiedliwienie jest nadane w momencie nawrócenia. Zgodnie z tym, co czytamy w Rzymian 8.30, uwielbienie jest przeznaczone dla tych wszystkich, których Bóg usprawiedliwił. Usprawiedliwienie dotyczy chrześcijanina, który otrzymuje zmartwychwstanie w niebie. Jeśli chrześcijanin mógłby utracić zbawienie, to fragment z Rzymian 8.30 byłby nieprawdziwy, gdyż Bóg nie mógłby zapewnić uwielbienia dla wszystkich, których przeznaczył, powołał i usprawiedliwił.
Moglibyśmy podzielić się wieloma innymi wnioskami związanymi z tym, co zachodzi podczas zbawienia. Aczkolwiek nawet te wyżej przedstawione wskazują bez wątpienia na to, że chrześcijanin nie może utracić zbawienia. Większość z tych rzeczy, jeśli nie wszystkie, o których mówi Biblia dotyczą tego, co dzieje się w naszym życiu gdy otrzymujemy Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i były by nieważne, jeśli można by utracić zbawienie. Zbawienia nie można odwrócić. Chrześcijanin nie może utracić nowo- narodzenia. Potępienia nie można ponownie nabyć. Życia wiecznego nie można utracić, bo wtedy nie można by nazwać go ‘wiecznym’. Jeśli chrześcijanin mógłby utracić zbawienie, to Bóg musiałby wycofać się ze Swojej Obietnicy i zmienić Swoje zdanie, czyli zrobić dwie rzeczy, o których czytamy w Piśmie Świętym, że Bóg nigdy nie czyni.
Najczęstsze zastrzeżenia dotyczące przekonania, że chrześcijanin nie może utracić zbawienia, są takie: 1) Co z tymi, którzy są chrześcijanami, a wciąż prowadzą niemoralne życie? 2) Co z tymi, którzy są chrześcijanami, ale później porzucają wiarę i zapierają się Chrystusa?
Problemem w tych dwóch przypadkach jest wyrażenie „ci, którzy są chrześcijanami.” Biblia stwierdza, że prawdziwy chrześcijanin nie będzie żył w grzechu (1 Jana 3.6). Biblia mówi też, że kto wyrzeka się wiary pokazuje, że nigdy nie był chrześcijaninem (1 Jana 2.19). Zatem żadne z tych zastrzeżeń nie jest słuszne. Chrześcijanie nie prowadzą niemoralnego życia, ani też nie wyrzekają się wiary i nie zapierają Chrystusa. Sytuacje takie potwierdzają jedynie, że takie osoby nigdy nie doświadczyły łaski odkupienia.
Nie. Chrześcijanin nie może utracić zbawienia. Nic nie może oddzielić chrześcijanina od miłości Boga (Rzymian 8.38-39). Nikt nie może wyrwać chrześcijanina z ręki Boga (Ew. Jana 10.28-29). Bóg zarówno pragnie jak i zapewnia nas o zbawieniu. Fragment z listu Judy 24-25 mówi, „A temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed obliczem swojej chwały. Jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa Pana naszego, niech będzie chwała, uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen.”
