Pytanie: Czy chrześcijanin może mieć partnera życiowego bez cywilnego małżeństwa?
Odpowiedź:
Jest kilka rzeczy do rozważenia w tym pytaniu. Po pierwsze, zdefiniujmy kim jest chrześcijanin. Wielu ludzi zakłada, że są chrześcijanami po prostu dlatego, że nie są związani z żadną inną religią. Chodzą do kościoła i zgadzają się z większością tego co mówi Biblia. Jednak, Biblia definiuje chrześcijanina jako ucznia, naśladowcę Pana Jezusa Chrystusa (Dz. Apostolskie 11.26). Chrześcijanin jest kimś, kto przyjął śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie Pana Jezusa Chrystusa jako zapłatę za jego czy jej własny grzech (Ew. Jana 1.12; Dz. Apostolskie 16.31). Uczeń Chrystusa wybrał "zaparcie się siebie, codzienne branie swojego krzyża i podążanie" za Jezusem (Ew. Łukasza 9.23). Zatem, cokolwiek Jezus mówi aby czynić poprze swoje Słowo, chrześcijanin dąży do czynienia tego. Nie stajemy się chrześcijanami czyniąc dobre rzeczy; ale ze względu na to, że jesteśmy chrześcijanami, chcemy być posłuszni Jezusowi we wszystkim (Efezjan 2.8-9; Jakuba 2.26). W Ew. Jana 15.14 Jezus powiedział, "Jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co wam przykazuję."
Zatem chrześcijanin dokonuje życiowych wyborów w oparciu o to co wywyższa Jezusa (1 Koryntian 10.31). Zamiast pytać czy sytuacja jest "dopuszczalna" lepszym pytaniem jest "jak będzie to wywyższało mojego Pana?" Bóg stworzył małżeństwo i to Jego definicji powinniśmy używać jako naszej podstawy. Bóg definiuje małżeństwo jako relację na całe życie w której mężczyzna opuszcza ojca i matkę, i łączy się ze swoją żoną. Tych dwoje staje się "jednym" i ta relacja nie może być rozerwana z woli człowieka (1 Ks. Mojżeszowa 2.24; Ew. Marka 10.7-9; Efezjan 5.31). Ks. Malachiasza 2.14 mówi nam, że jednym z powodów dla jakich Bóg nienawidzi rozwodu jest to, że On jest obecny, gdy para składa przysięgi. W ujęciu biblijnym, małżeństwo jest złączeniem mężczyzny i kobiety w duchowym i fizycznym przymierzu na całe życie. To połączenie jest powodem do świętowania i zasługuje na nasz szacunek.
Niektóre pary, szczególnie wśród seniorów, chcą funkcjonować jako „małżeństwo” bez legalnego małżeństwa. Często robi się to dla pewnej korzyści finansowej lub poczucia prostoty. Niektóre z tych par przechodzą ceremonię religijną w kościele i uważają się za małżeństwa przed Bogiem. Jednak pary dążące do "duchowego małżeństwa" chociaż unikając zalegalizowanego małżeństwa, szukają ucieczki przed wymogami prawa, a to powoduje nowy zestaw problemów dla chrześcijanina (Rzymian 13.1-7). Jeśli para seniorów wierzy, że Bożą wolą dla nich jest bycie razem, powinni się pobrać zgodnie z obowiązującymi przepisami kraju i ufać Bogu w kwestiach finansowych.
Nie ma biblijnej podstawy dla sytuacji, w której żyjemy razem, nawet jeśli dwoje zaangażowanych osób zamierza być monogamistami na całe życie. Intencje zawodzą, a brak prawdziwego zobowiązania małżeńskiego ułatwia rozstanie. Bez małżeństwa, relacja jest seksualnie niemoralna i jest potępiona w Piśmie Świętym (Galacjan 5.19; Efezjan 5.3; 1 Tesaloniczan 4.2). Termin "partner życiowy" ma niepewny wydźwięk i wątpliwą historię. Wskazuje że relacja nie ma legalnego lub moralnego usankcjonowania i może nie przetrwać. Omija przymierze, jakim Bóg stworzył małżeństwo. Dla pary chrześcijańskiej, taki termin rzucałby od razu podejrzenie na ich reputację i ostatecznie na reputację Chrystusa. Każda para chrześcijańska rozważająca "życiowe partnerstwo" powinna zadać sobie pytanie, "Jak nasze omijanie tradycyjnego małżeństwa wywyższa Pana Jezusa?"
