Czy chrześcijanin powinien czytać ciasteczka z wróżbą?
Odpowiedź:
Ciasteczka z wróżbą to chrupiące ciasteczka w kształcie litery U złożone wokół zadrukowanej kartki papieru zawierającej przysłowie, wróżbę lub inne stwierdzenie. Ciasteczka z wróżbą są oferowane wraz z rachunkiem w większości chińskich restauracji lub w inny sposób dostępne pod koniec posiłku. Gość musi otworzyć ciasteczko z wróżbą, aby uzyskać oświadczenie, które zwykle jest prozaicznym powiedzeniem lub przypadkową przepowiednią, taką jak "Spotkasz dziś sukces", "Ten, którego kochasz, jest bliżej niż myślisz" lub "Nastawienie to mała rzecz, która robi wielką różnicę". Wiele ciasteczek z wróżbą zawiera również "szczęśliwe liczby". Ponieważ czytanie wróżb implikuje specjalną proroczą wiedzę, niektórzy chrześcijanie zastanawiają się, czy czytanie ciasteczek z wróżbami jest złe.
Jak na ironię, ciasteczka z wróżbą nie są chińskie. Nikt nie jest pewien, skąd dokładnie pochodzą ciasteczka z wróżbą. Niektórzy twierdzą, że ciasteczka z wróżbą zostały wynalezione przez Davida Junga, założyciela Hong Kong Noodle Factory w Los Angeles w Kalifornii w 1918 roku. Co ciekawe, ciasteczka z wróżbą rozdawane przez Junga zawierały wersety biblijne. Inne doniesienia przypisują ciasteczka z wróżbą Japonii. Dla chrześcijan prawdziwym pytaniem jest, czy czytanie przysłowia w ciasteczku z wróżbą jest w jakiś sposób uczestniczeniem we wróżeniu lub czarach, podobnie jak konsultowanie horoskopu.
Jedną z głównych różnic między ciasteczkami z wróżbą a horoskopami jest to, że ciasteczka z wróżbą nigdy nie są przedstawiane jako poważne przepowiednie. Są one rozdawane losowo i nie mogą mieć żadnego związku z osobą, która je otwiera. Horoskopy, z drugiej strony, są przedstawiane jako poważna astrologia i są rzekomo związane z datą urodzenia danej osoby i pewnymi układami planetarnymi. Ten rodzaj wróżenia jest surowo zabroniony w Piśmie Świętym (Powtórzonego Prawa 18:10-15). W rzeczywistości, gdy Paweł głosił ewangelię w Efezie, wielu, którzy wcześniej zajmowali się astrologią i wróżbiarstwem, pozytywnie zareagowało na jego przesłanie. "Wielu, którzy praktykowali czary, zebrało swoje zwoje i publicznie je spaliło" (Dz 19:19). Instynktownie wiedzieli, że ewangelia Jezusa Chrystusa nie może współistnieć ze sztukami magicznymi, astrologią czy wróżbiarstwem jakiegokolwiek rodzaju.
Ciasteczka z wróżbą to po prostu tradycyjne desery oferowane w większości chińskich restauracji jako część posiłku. Nigdy nie są one przedstawiane jako autentyczne narzędzia do wróżenia. Jeśli jedzenie i czytanie ciasteczek z wróżbą nie ma dla danej osoby żadnych duchowych podtekstów, chrześcijanie mogą się nimi cieszyć. Jednak List do Rzymian 14 daje mądrość w sprawach sumienia, takich jak ta. Jeśli sumienie chrześcijanina potępia go, gdy otwiera ciasteczko z wróżbą, powinien powstrzymać się od tego. Lub, jeśli jemy posiłek z chrześcijanami, których obraża pomysł ciasteczek z wróżbą, powinniśmy również podporządkować się ich słabszym sumieniom. List do Rzymian 14:22-23 podsumowuje nauczanie Nowego Testamentu dotyczące działań, które nie zostały bezpośrednio omówione w Piśmie Świętym: "Przekonanie, jakie masz, zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto nie osądza samego siebie za to, co uważa za dobre. (23) Lecz ten, kto ma wątpliwości, gdy je, jest potępiony, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem; wszystko zaś, co nie wypływa z przekonania, jest grzechem".
