Odpowiedź:
"Człowiek Boży" jest opisem człowieka, który podąża we wszystkim za Bogiem, który wykonuje jego nakazy z radością, nie żyje dla rzeczy tego świata, lecz dla rzeczy wiecznych, a który chętnie służy swojemu Bogu oddając mu wszystkie swoje zasoby i który z radością przyjmuje cierpienie, które przychodzi z powodu wiary. Być może Ks. Micheasza 6.8 podsumowuje człowieka Bożego jednym, dokładnym wersetem: "Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem."
Człowiek Boży nie manipuluje ani nie oszukuje swojego pracodawcy przez spóźnianie się do pracy lub nie przykładanie się do zadania w czasie godzin pracy; nie plotkuje ani nie oczernia; zachowuje swój umysł i serce w czystości poprzez strzeżenie swoich oczu i uszu od brudu świata. Jeśli nie jest żonaty, pozostaje w czystości i ożeni się jedynie z chrześcijanką (2 Koryntian 6.14). Jeśli jest żonaty, będzie kochał, szanował i cenił swoją żonę, będąc głową rodziny (Efezjan 5.22-24, 33). Nie akceptuje światowych wartości, ale spogląda w Słowo Boże, by szukać tego co mądre i pożyteczne. Troszczy się o „pokrzywdzonych" lub odrzuconych przez społeczeństwo, samotnych lub zrozpaczonych; słucha problemów innych ludzi i ich nie osądza.
A przede wszystkim, człowiek Boży rozumie to, że gdy nasz Pan nakazał "Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest" (Ew. Mateusza 5.48), to jest w stanie to osiągnąć tylko i wyłącznie wtedy gdy Bóg go uzdalnia do tego by być "świętym i bez skazy" (Efezjan 1.4), przez jego moc i przebywanie w nim Ducha Świętego. Sami z siebie nie jesteśmy zdolni do świętości i doskonałości, lecz poprzez Chrystusa, który nas wzmacnia, możemy czynić "wszystko" (Filipian 4.13). Człowiek Boży wie, że jego nową naturą jest sprawiedliwość Chrystusa, która została zamieniona za naszą grzeszną naturę na krzyżu (2 Koryntian 5.17; Filipian 3.9). Ostatecznym efektem jest to, że w pokorze chodzi z Bogiem, wiedząc, że musi polegać wyłącznie na nim, aby móc żyć w pełni i wytrwać do końca.
O to po prostu chodzi w religii: pomaganie tym, którzy są w potrzebie i powstrzymywanie siebie od skażenia tego świata (Jakuba 1.27). Możemy mieć świadomość biblijnych doktryn, możemy znać wszystkie terminy teologiczne, możemy być w stanie przetłumaczyć Biblię z oryginalnej Greki i tak dalej, ale zasada Micheasza 6.8 jest zasadą, jaką człowiek Boży powinien naśladować: postępować sprawiedliwie, kochać, okazywać miłosierdzie oraz chodzić w pokorze z Bogiem.
