Odpowiedź:
Termin "poczwórne świadectwo" jest używany na dwa różne sposoby przez grupy chrześcijańskie. "Czterokrotne świadectwo Pisma Świętego" jest często odniesieniem do czterech oddzielnych, ale powiązanych ze sobą relacji o służbie Chrystusa w Biblii. Ci "świadkowie" składają się z pierwszych czterech ksiąg Nowego Testamentu - Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Razem te cztery ewangelie służą jako poczwórne świadectwo ziemskiej służby i charakteru Jezusa Chrystusa.
Inni mówią o "poczwórnym świadectwie" w odniesieniu do czterech różnych linii dowodów, które potwierdzają prawdę o Jezusie jako Mesjaszu. Jana 5:30-47 stanowi podstawę dla tej perspektywy. Pierwszym dowodem w poczwórnym świadectwie jest Jan Chrzciciel, którego posługa miała przygotować drogę dla Mesjasza. Jezus powiedział: "Wy posłaliście do Jana i on złożył świadectwo prawdzie" (J 5:33).
Drugą linią dowodów w poczwórnym świadectwie są dzieła dokonane przez Jezusa. Jezus sam wskazuje na tę linię dowodów: "Mam świadectwo ważniejsze niż świadectwo Jana. Albowiem dzieła, które Ojciec dał Mi dokończyć - te właśnie dzieła, które Ja czynię - świadczą o tym, że Ojciec Mnie posłał" (Jana 5:36). Na dzieła te składały się nauki, uzdrowienia i cuda, których Jezus dokonywał podczas swojej ziemskiej posługi. Wszystkie te dzieła głosiły fakt, kim jest Jezus.
Trzecim dowodem w poczwórnym świadectwie jest świadectwo Boga Ojca. Po wskazaniu na swoje cuda Jezus mówi: "Także Ojciec, który Mnie posłał, złożył o Mnie świadectwo" (J 5:37). Może to być odniesienie do głosu z nieba podczas chrztu Jezusa (Mt 3:17) lub do boskiego przekonania w ludzkich sercach.
Czwartym dowodem w poczwórnym świadectwie jest Pismo Święte Starego Testamentu: "Zagłębiacie się w Pisma, gdyż wam się zdaje, że macie w nich życie wieczne, a tymczasem one składają wyraźne świadectwo o Mnie. (40) A jednak nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie." (Jana 5:39-40). Przeciwnicy Jezusa byli ekspertami w dziedzinie Prawa Mojżeszowego i zostali gruntownie przeszkoleni w zakresie wielu proroctw dotyczących nadchodzącego Mesjasza. Mimo to nie uznali Jezusa za Mesjasza. Dlatego Jezus kończy swoją odpowiedź do żydowskich przywódców tymi słowami: "Przestańcie sądzić, że to Ja będę was oskarżał przed Ojcem. Waszym oskarżycielem będzie Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. (46) Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i Mnie, gdyż on napisał o Mnie. (47) Jeśli jednak jego pismom nie wierzycie, to jak możecie uwierzyć moim słowom?". (Jana 5:45-47).
W kulturze żydowskiej tylko dwóch świadków było wymaganych do złożenia odpowiedniego zeznania podczas procesu. Jezus zapewnił sobie czterech świadków - dwukrotnie więcej niż było to wymagane. Co więcej, Jego świadkowie obejmowali Boga Ojca i Słowo Boże, dwie najwyższe możliwe formy autorytetu. Potężne świadectwo dotyczące Jezusa wyraźnie pokazało Jego prawdziwą tożsamość, pomimo faktu, że został odrzucony przez żydowskich przywódców.
