Odpowiedź:
Obrzezanie było znakiem przymierza zawartego przez Boga z Abrahamem i jego potomkami (Rdz 17:9-14; Dz 7:8). Prawo Mojżeszowe powtarzało wymóg obrzezania wszystkich mężczyzn (Kpł 12:2-3). Tak więc każdy izraelski chłopiec, a także każdy mężczyzna pragnący stać się częścią narodu hebrajskiego, był obrzezany (Wj 12:48). Ponieważ Jezus był Żydem żyjącym zgodnie z prawem, został obrzezany ósmego dnia, podobnie jak wszystkie hebrajskie dzieci płci męskiej.
Łukasza 2:21 odnotowuje fakt, że Jezus został obrzezany: "Ósmego dnia, gdy nadszedł czas obrzezania dziecięcia, nadano mu imię Jezus, które mu nadał anioł, zanim się poczęło". W dalszej części tego samego rozdziału Łukasz podkreśla, że Józef i Maria przestrzegali wszystkich żydowskich wymogów, czyniąc "wszystko, czego wymagało Prawo Pańskie" w odniesieniu do ich nowonarodzonego syna (werset 39). Postępując zgodnie z prawem, Józef i Maria bez wątpienia obrzezali Jezusa. Niezastosowanie się do tego wymogu byłoby wyraźnym naruszeniem prawa.
Jezus przemawiał w synagogach i nauczał na dziedzińcach świątyni w Jerozolimie (Łk 4:16; 19:47). Gdyby Jezus nie był obrzezany, zostałby wykluczony z tych działań. Nie zostałby wpuszczony na te tereny.
W późniejszym okresie swojej działalności Jezus powiedział: "Ja zawsze czynię to, co się podoba [Ojcu]" (Ew. Jana 8:29). Jezus nie mógłby w pełni podobać się Bogu, gdyby nie był obrzezany, ponieważ nieposłuszeństwo prawu nie może podobać się Prawodawcy. Jednym z celów przyjścia Jezusa na ziemię było wypełnienie prawa (Mt 5:17-18). On, jako Człowiek, żył w doskonałym posłuszeństwie wobec wszystkiego, co Bóg zarządził dla ludzkości. Czyniąc to, Jego życie było bez skazy czy zmazy i całkowicie akceptowalne przez Boga. Tylko jako doskonała ofiara Jezus mógł dokonać przebłagania za grzech (Kpł 4:32; Hbr 9:14; 1 P 1:19).
Wiemy, że Jezus został obrzezany, ponieważ w tamtych czasach Bóg tego wymagał. Prawo zostało wypełnione. Obrzezanie nie jest wymogiem dla kościoła i nie ma nic wspólnego z pozycją przed Bogiem (Galacjan 2:16).
