Odpowiedź:
Od dawna panuje przekonanie, że Jezus nigdy się nie śmiał. Tradycyjnie obrazy Jezusa skłaniały się ku melancholijnym portretom ponurego, posępnego Zbawiciela. Prawdą jest, że Jezus stał się naszym Nosicielem Grzechu (1 Piotra 2:24) i że "Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu" (Izajasza 53:3). Jezus został odrzucony w swoim rodzinnym mieście (Mk 6:1-6), płakał nad grobem przyjaciela (J 11:35) i oczywiście doświadczył krzyża. Nie oznacza to jednak, że Jezus nigdy nie miał wesołych chwil ani okazji do śmiechu.
Obraz Jezusa, jaki znajdujemy w Ewangeliach, to obraz wszechstronnej, magnetycznej osobowości. Nosił dzieci na rękach - a które dziecko chce być w pobliżu kogoś, kto nigdy się nie śmieje (Mk 10:16)? Czasami zarzucano Mu, że jest zbyt radosny (Łk 7:34). Powiedział uczniom Jana, że nie czas na żałobę (Mt 9:15).
Sam fakt, że my, ludzie, mamy poczucie humoru, wskazuje, że Bóg również je ma, ponieważ zostaliśmy stworzeni na Jego podobieństwo. (Istnienie pingwinów, dziobaków i szczeniąt również stanowi mocny argument za tym, że Bóg ma poczucie humoru). Jezus, jako Syn Boży, podziela atrybuty Ojca, w tym poczucie humoru.
Jako Syn Człowieczy, Jezus w pełni uczestniczy w ludzkim doświadczeniu. Nie możemy wyobrazić sobie życia bez śmiechu; nawet ci, którzy znaleźli się w tragicznych okolicznościach, doświadczyli okresów radości. Każdy się śmieje i docenia dobry humor. Twierdzenie, że Jezus nigdy nie wyrażał radości poprzez śmiech, jest równoznaczne z zaprzeczeniem Jego pełnego człowieczeństwa.
Jezus przejawiał poczucie humoru w swoim nauczaniu. Dyskusja Jezusa na temat "kłody" w oku jest celową przesadą - i to lekką (Mt 7:3-5). Również niestosowny obraz wielbłąda przechodzącego przez ucho igielne zawiera humor (Mt 19:24).
Jezus zachęcał do radosnego śmiechu, najbardziej znanego w Błogosławieństwach, zapisanych w Ewangelii Mateusza 5 i Łukasza 6. Jezus powiedział: "Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem śmiać się będziecie". Jezus mówił o radości w swoich przypowieściach w Ewangelii Łukasza 15 - zagubiona owca, zagubiona moneta i zagubiony syn zostały odnalezione. Rezultatem w każdym przypadku była wielka radość. Jeszcze bardziej wymowne jest to, że Jezus opowiedział te historie jako ilustracje "radości przed aniołami Bożymi z powodu jednego grzesznika, który pokutuje" (Łk 15:10).
Jezus miał poważną misję do spełnienia na tym świecie, ale nie był osobą, która przez cały czas była ponura. W Biblii nie ma wersetu mówiącego, że "Jezus się śmiał", ale wiemy, że całkowicie wczuwał się w nas i odczuwał wszystkie nasze emocje. Śmiech jest częścią życia, a Jezus naprawdę nim żył.
