Odpowiedź:
Prawdą jest, że Jezus nigdy nie wypowiedział dokładnych słów: "Jestem Bogiem". Jednak twierdził, że jest Bogiem na wiele różnych sposobów, a ci, którzy Go słyszeli, dokładnie wiedzieli, co mówi. Na przykład w Ewangelii Jana 10:30 Jezus powiedział: "Ja i Ojciec jedno jesteśmy". Żydzi, którzy słyszeli Jego słowa, dobrze wiedzieli, że twierdzi On, iż jest Bogiem, o czym świadczy ich reakcja: "Jego żydowscy przeciwnicy podnieśli kamienie, aby Go ukamienować" (Jana 10:31). Kiedy zapytał ich, dlaczego chcą Go ukamienować: "Odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem. " (J 10:33). Ukamienowanie było karą za bluźnierstwo (Kpł 24:16), a Żydzi wyraźnie oskarżyli Jezusa o twierdzenie, że jest Bogiem.
Jezus złożył kolejne oświadczenie, twierdząc, że jest Bogiem, gdy powiedział: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: ... zanim Abraham się urodził, Ja jestem!". (Jana 8:58). Żydzi, słysząc Go, wyraźnie zrozumieli, że twierdzi On, iż mówi o swojej preegzystencji, a co więcej, że jest Jahwe, wielkim "JESTEM" z Księgi Wyjścia 3:14. Również przy tej okazji próbowali Go ukamienować za bluźnierstwo.
Ewangelia Jana rozpoczyna się od stwierdzenia bóstwa Jezusa: "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo" (J 1:1). W wersecie 14 Jan identyfikuje Słowo: "Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. Widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jedynego Syna, który od Ojca pochodzi, pełen łaski i prawdy". Jan potwierdza, że Słowo (Jezus) jest Bogiem i opuściło niebo, aby przyjść na ziemię w postaci człowieka, aby żyć z ludźmi i okazywać chwałę Boga Ojca.
Uczniowie Jezusa wyraźnie słyszeli, jak deklarował On swoje bóstwo. Po zmartwychwstaniu Jezusa Tomasz, wątpiący uczeń, w końcu zrozumiał bóstwo Jezusa, oświadczając, że jest On "Panem moim i Bogiem moim" (J 20:28). Gdyby Jezus nie był Panem i Bogiem, poprawiłby Tomasza, ale tego nie zrobił; Tomasz mówił prawdę. Po ujrzeniu Jezusa kroczącego po wodzie, Jego uczniowie oddali Mu cześć (Mt 14:33). Kiedy ukazał się im po zmartwychwstaniu, upadli u Jego stóp i oddali Mu cześć (Mt 28:9). Uczniowie doskonale zdawali sobie sprawę z kary Prawa Mojżeszowego za bluźnierstwo, a mimo to czcili Go jako Boga, a Jezus przyjął ich uwielbienie. Jezus nigdy nie ganił ludzi za oddawanie Mu czci, akceptując ich uwielbienie jako dobre i właściwe.
Bóstwo Jezusa jest uznawane w całym Nowym Testamencie. Paweł z niecierpliwością oczekiwał "objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa" (Tt 2:13) i zachęcał nas, byśmy czynili to samo. Zarówno Paweł, jak i Jan oświadczyli, że Jezus stworzył wszechświat (J 1:3; Kol 1:16-17), ale Księga Rodzaju 1:1 wyraźnie mówi, że Bóg stworzył niebiosa i ziemię. Może to tylko oznaczać, że Jezus jest Bogiem. Nawet Bóg Ojciec odnosił się do Jezusa jako Boga: "O Synu mówi: 'Tron Twój, Boże, będzie trwał na wieki wieków'" (List do Hebrajczyków 1:8, cytując Psalm 45:6).
Czy Jezus powiedział, że jest Bogiem? Tak, na wiele sposobów, w tym stosując imiona i atrybuty Boga do siebie. Dał jasno do zrozumienia, że jest wcielonym Bogiem, udowadniając to swoimi słowami, cudami i wreszcie zmartwychwstaniem. Chociaż początkowo wątpili, ci, którzy w końcu byli przekonani o Jego bóstwie, zrozumieli, dlaczego musiał umrzeć na krzyżu. Gdyby był zwykłym człowiekiem, Jego śmierć wystarczyłaby tylko na zapłacenie za Jego własne grzechy, ale ponieważ był Bogiem w ciele, Jego ofiara była nieskończona i święta i mogła zapłacić za wszystkie grzechy świata.
