Odpowiedź:
Upijanie się alkoholem jest jasno zakazane w Biblii (Ks. Przyp. Salomona 20.1; 23.20; 29-32; Ks. Izajasza 5.22; Efezjan 5.18). Jest wiele nakazów w Piśmie Świętym na temat zachowań, których należy unikać, takich jak pijaństwo, rozwiązłość seksualna (1 Koryntian 6.18), kłamstwo (Ks. Przyp. Salomona 6.16-17). Ale Biblia jest czymś więcej niż spisem określonych "grzechów." Jeśli tak do niej podchodzimy, mijamy się z celem. Bóg nie chce, abyśmy sprawdzali listę (kontrolną) i uznawali wszystko inne za dopuszczalne. Faryzeusze tak robili i Jezusowi się to nie podobało (Ew. Łukasza 11.42; Ew. Mateusza 23.23). Bóg pragnie posłuszeństwa, które wypływa z miłującego serca, które chce być podobne do Niego (1 Piotra 1.15).
Upijanie się jest grzechem, ale co z piciem z umiarem? Picie alkoholu stało się tematem rozmów w kościele od wieków. Lata temu większość chrześcijan uznawało picie alkoholu w jakiejkolwiek ilości za grzech. Dzisiaj jest znacznie większa tolerancja wobec spożycia alkoholu z umiarem wśród chrześcijan. W czasach biblijnych, każdy oddzielony dla Boga, całkowicie powstrzymywał się od wszelkich owoców winorośli w czasie jego poświęcenia (Ks. Sędziów 13.4; 3 Ks. Mojżeszowa 10.9; 4 Ks. Mojżeszowa 6.3; Ew. Łukasza 1.15). Wino było niekiedy symbolem światowego skażenia (Ks. Objawienia 18.3) i ci powołani do służby kapłańskiej mieli powstrzymywać się od niego, gdy usługiwali w Namiocie Zgromadzenia (3 Ks. Mojżeszowa 10.9). Takie ostrzeżenia doprowadziły wielu chrześcijan do całkowitej rezygnacji z alkoholu, uznając jakiekolwiek spożycie za niemądre. Chociaż picie alkoholu z umiarem nie jest potępione w Piśmie Świętym, utrata samokontroli już tak, i jest wiele ostrzeżeń na temat niszczycielskiej natury alkoholu (Ks. Przyp. Salomona 20.1; 31.4).
Efezjan 5.18 mówi, "I nie upijajcie się winem, które powoduje rozwiązłość, ale bądźcie pełni Ducha." Dwa elementy zostały porównane: alkohol i Duch Święty. Każdy z nich ma moc przejmowania kontroli nad umysłem i zachowaniem człowieka- z bardzo różnymi skutkami. Upicie alkoholowe prowadzi do utraty samokontroli; bycia napełnionym Duchem Świętym prowadzi do większej samokontroli (Galacjan 5.22-23). Nie możemy być kontrolowani zarówno przez alkohol jak i Ducha Świętego. Kiedy decydujemy się na przyjmowanie substancji odurzających umysł, faktycznie decydujemy się poddać kontroli czemuś innemu niż Duchowi Świętemu. Cokolwiek co przejmuje kontrolę nad naszym umysłem, wolą i emocjami jest fałszywym bogiem. Każdy pan, któremu jesteśmy posłuszni, który nie jest Prawdziwym Bogiem jest bożkiem, a bałwochwalstwo jest grzechem (1 Koryntian 10.14).
Upijanie się jest grzechem. Czy to będzie alkohol, narkotyki czy inne uzależniające zachowania, Jezus powiedział, "Nikt nie może dwom panom służyć..." (Ew. Mateusza 6.24). Czy upijamy się alkoholem czy jesteśmy na haju narkotykowym, służymy innemu panu niż Bogu. Wybór by podążać za Jezusem oznacza wybór wbrew naszym starym grzesznym wzorom i stylowi. Nie możemy naśladować Jezusa i jednocześnie podążać za pijaństwem, niemoralnością czy światowym myśleniem (Galacjan 2.20; Rzymian 6.1-6). One idą w przeciwnych kierunkach. 1 Koryntian 6.10 podaje pijaków pośród tych, którzy "Królestwa Bożego nie odziedziczą." Jeśli wybieramy, abyśmy byli określani naszym grzechem, nie możemy być także naśladowcami Chrystusa (Galacjan 5.19-21). Gdy wybieramy pijaństwo pomimo Bożego nakazu przeciwnego temu, wybieramy nieposłuszeństwo i nie możemy w tym stanie mieć relacji ze świętym Bogiem, który to potępia (Ew. Łukasza 14.26-27; Ew. Mateusza 10.37-38).
