Odpowiedź:
Słowo ‘Biblia; jest zlepkiem słów z Łaciny i Greki oznaczające ‘książkę.’ Chociaż sama Biblia jest książką jedyną w swoim rodzaju, przeznaczoną dla wszystkich ludzi, z różnych epok.
W skład Biblii wchodzi sześćdziesiąt sześć ksiąg. Są wśród nich księgi prawa, takie jak 3 Księga Mojżeszowa (Księga Kapłańska) czy 5 Księga Mojżeszowa (Księga Powtórzonego Prawa); księgi historyczne, takie jak Księga Ezdrasza czy Dzieje Apostolskie; księgi poezji, takie jak Psalmy czy Księga Kaznodziei Salomona (Księga Przysłów); księgi prorocze, takie jak Księga Izajasza czy Księga Objawienia św. Jana; biografie, takie jak Ew. Mateusza czy Ew. Jana oraz listy apostolskie (listy formalne) takie jak List do Tytusa czy List do Hebrajczyków.
Autorzy
Około 40 różnych autorów zostało powołanych do spisania treści Biblii, na przestrzeni 1500 lat. Wśród autorów znaleźli się królowie, rybacy, kapłani, urzędnicy państwowi, rolnicy, pasterze i doktorzy. Z tej różnorodności pochodzi niesamowita jedność wspólnie splecionych tematów.
Biblijna jedność wynika z tego, że miała jednego Autora- Samego Boga. Biblia jest „Bożym natchnieniem” (2 Tymoteusza 3.16). Ludzie napisali dokładnie to, co Bóg chciał aby napisali, w efekcie czego powstało doskonałe i święte Słowo Boże (Psalm 12.6; 2 Piotra 1.21).
Podział
Biblia podzielona jest na dwie główne części: Stary Testament i Nowy Testament. Mówiąc ogólnie, Stary Testament jest historią narodu, natomiast Nowy Testament jest historią Człowieka. Naród był Bożym sposobem powołania Człowieka- Jezusa Chrystusa- na świat.
Stary Testament opisuje początki i dzieje narodu izraelskiego. Bóg obiecał, że użyje Izraela aby pobłogosławić cały świat (1 Księga Mojżeszowa 12.2-3). Gdy Izrael stał się w końcu narodem, Bóg wybrał sobie rodzinę tego narodu przez którą miało objawić się to błogosławieństwo: ród Dawida (Psalm 89.3-4). Z rodu Dawida miał wywodzić się obiecany Człowiek, który miał przynieść obiecane błogosławieństwo (Izajasza 11.1-10).
Nowy Testament przedstawia szczegóły związane z przyjściem obiecanego Człowieka. Nazywał się Jezus, wypełnił proroctwa Starego Testamentu, wiodąc doskonałe życie, umarł by stać się Zbawicielem i zmartwychwstał.
Główna Osoba
Jezus jest główną postacią Biblii- właściwie to cała księga mówi o Nim. Stary Testament przepowiada Jego przyjście i szykuje grunt na Jego pojawienie się w świecie. Nowy Testament opisuje Jego przyjście i dzieło zbawienia grzesznego świata.
Jezus jest kimś więcej, aniżeli postacią historyczną. Nie jest tylko człowiekiem. Jest Bogiem w ciele, którego przyjście było najważniejszym wydarzeń w dziejach ludzkości. Bóg sam stał się człowiekiem, aby w jasny i zrozumiały sposób pokazać kim jest. Jaki jest Bóg? Jest jak Jezus; Jezus jest Bogiem w postaci człowieka (Ew. Jana 1.14; 14.9).
Krótkie podsumowanie
Bóg stworzył człowieka i umieścił go w doskonałym świecie, jednak ten sprzeciwił się Bogu i popadł w grzech. Bóg przeklął świat ze względu na grzech, lecz ustanowił sposób pojednania, by odnowić ludzkość i całe stworzenie, przynosząc poprzednią chwałę.
Częścią Bożego planu było powołanie Abrahama z Babilonu do ziemi Kanaan (około 2000 r. przed Chrystusem). Bóg obiecał Abrahamowi, jego synowi Izaakowi oraz wnukowi Jakubowi (zwanego również Izraelem), że pobłogosławi ich potomków. Izraelici przenieśli się z Kanaanu do Egiptu, gdzie rozrodzili się do wielkości narodu.
Około 1400 r. przed Chrystusem, Bóg wyprowadził potomków narodu izraelskiego z niewoli egipskiej, prowadząc ich pod wodzą Mojżesza do Ziemi Obiecanej- Kanaan. Przez Mojżesza, Bóg nadał Izraelowi Prawo i ustanowił z nimi przymierze. Jeśli pozostaną wierni Bogu i nie będą służyć bogom okolicznych narodów, to będą błogosławieni. Jeśli odwrócą się od Boga i podążą za bożkami, to Bóg zniszczy ich naród.
Około 400 lat później, za panowania Dawida a potem jego syna Salomona, Izrael był zjednoczonym i mocnym królestwem. Bóg poprzysiągł Dawidowi i Salomonowi, że jego potomstwo będzie rządziło na wieki.
Po rządach Salomona, naród izraelski został podzielony. Dziesięć północnych plemion, zwanych „Izraelem” żyje jakieś 200 lat zanim zostanie osądzone za swoje duchowe cudzołóstwo przez Boga. Asyria bierze naród izraelski do niewoli około 721 r. przed Chrystusem. Dwa plemiona na południu, zwane „Judą”, przetrwały nieco dłużej, lecz i one odwróciły się od Boga. Około 600 r. przed Chrystusem zostały wzięte do niewoli przez Babilon.
Po 70 latach Bóg wybawia resztkę zniewolonych i przyprowadza ich z powrotem do ich ziemi. Jerozolima, stolica, odbudowana około 444 r. przed Chrystusem, nadaje ponownie tożsamość narodową Izraelitom. I w tym momencie Stary Testament się kończy.
Nowy Testament rozpoczyna się jakieś 400 lat później, gdy w Betlejem rodzi się Jezus Chrystus. Jezus był potomkiem obiecanym Abrahamowi i Dawidowi, tym Jedynym który miał wypełnić Boży plan uwolnienia rodzaju ludzkiego i odnowienia stworzenia. Jezus wiernie wypełnił Swoje powołanie- umarł na krzyżu i zmartwychwstał. Śmierć Jezusa jest początkiem nowego przymierza (testamentu) dla świata. Każdy kto uwierzy w Jezusa będzie zbawiony od grzechów i odziedziczy życie wieczne.
Po Jego zmartwychwstaniu Jezus wysłał swoich uczniów, aby rozgłaszali wieść o Jego życiu i zbawieniu. Uczniowie Jezusa rozgłaszali Dobrą Nowinę wszystkim narodom. Podróżowali po Azji Mniejszej, Grecji i całym ówczesnym Imperium Rzymskim. Nowy Testament kończy się wraz z przepowiednią o powtórnym przyjściu Jezusa, który osądzi grzeszny świat i wybawi stworzenie od potępienia.
