Odpowiedź:
1 Jana 3.8 podaje nam nadrzędny powód przyjścia Jezusa na świat: "A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie." Szatan był mocno zajęty swoim postępowaniem na tym świecie, i gdy Syn Boży się pojawił rozwinął swoją działalność (zobacz Ew. Mateusza 4.1-11; Ew. Łukasza 4.41). Dobra nowina jest taka, że moc i obecność Jezusa niszczy dzieło szatana.
Utrzymując kontekst „uczynków diabła” musimy przeczytać, co do nich prowadzi: "Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy. Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie" (1 Jana 3.7-8). Apostoł Jan mówi o osobistej świętości. Dziecko Boże żyje w sprawiedliwości. Ci, którzy żyją w niewyznanym, trwałym grzechu ukazują siebie jako dzieci diabła, ponieważ odzwierciedlają diabelską naturę. Ten, kto ma Chrystusa przebywającego w nim nie trwa w grzechu, ponieważ Chrystus przyszedł niszczyć dzieło diabła. Te szatańskie dzieła nie mają już odzewu w sercu wierzącego. Chrystus przyszedł po to, aby niszczyć dzieła szatana, a to gwarantuje nasze uświęcenie.
Jakie są dokładnie uczynki diabła? Kilka fragmentów w Biblii odpowiada na to pytanie, ale Jezus daje nam jasną i dokładną odpowiedź w Ew. Jana 8.44. Konfrontując hipokryzję przywódców religijnych Izraela, Jezus powiedział, "Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa." Według Jezusa, niektóre czyny diabła to morderstwo i kłamanie. Te dwa grzechy podsumowują charakter diabła i jego cele. On działa, aby widzieć zniszczonych ludzi, którzy idą do piekła (to morderstwo) i pragnie zwieść ich na zatracenie (to kłamstwo).
Czyny diabła przejawiają się w Ogrodzie Eden, gdzie szatan zwiódł Ewę i doprowadził ją do nieposłuszeństwa (1 Ks. Mojżeszowa 3.1-6). W rezultacie, Adam również zgrzeszył i wplątał całą ludzkość w więzy grzechu (Rzymian 5.12). Szatan okłamał Ewę z zamiarem zamordowania jej (to znaczy, oddzielenia jej od Boga); chciał aby ludzkość umarła.
Zanim zostaliśmy ocaleni, byliśmy w pełni pod wpływem działań diabła. Taka jest rzeczywistość, "umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych" (Efezjan 2.1-2). Czyny diabła w naszym życiu sprawiają, że "żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów" (werset 3). To jedynie dzięki miłości, miłosierdziu i łasce Bożej zostaliśmy uratowani od działań diabła (wersety 4-5).
Czyny diabła wpływają na ludzkość moralnie, fizycznie, intelektualnie i duchowo. Z moralnego punktu widzenia diabeł kusi ludzi do grzechu, sprawiając, że zło wydaje się pociągające, tak że ludzie wybierają zło zamiast posłuszeństwa Bogu (Jakuba 1.14). Z fizycznego punktu widzenia, diabeł może wywołać chorobę, i dąży do wykorzystania prób fizycznych, by spowodować aby ludzie przeklęli Boga (Ks. Joba 2.4-5; Ew. Łukasza 13.11). Intelektualnie diabeł prowadzi ludzi w błąd, nauczając fałszywych doktryn (1 Tymoteusza 4.1). Poddaje w wątpliwość i sprawia, że niewierzący są intelektualnie zaślepieni na duchową prawdę i ewangelię (2 Koryntian 4.3–4). Aranżuje rozproszenia i promuje zamieszanie, które powoduje, że ludzie działają pochopnie, irracjonalnie i głupio. Duchowo wykorzystuje każdą okazję, aby wyrwać Słowo Boże zasiane w sercu człowieka (Ew. Mateusza 13.19).
Diabeł pragnie również atakować wierzących (Ew. Łukasza 22.31-32). Będzie próbował sprawiać, by wierzący nie podążali za Chrystusem, zatem aby ich odsuwać od głównego celu, jakim jest przynoszenie Bogu chwały i rozwijanie Jego celów i planów. Jeśli szatan może sprawiać, że nasza miłość do Chrystusa stygnie (Ks. Objawienia 2.4) lub sprawić, że przestaniemy kochać się wzajemnie (Ew. Jana 13.34-35), to tracimy nasze świadectwo przed światem i nie podobamy się naszemu Ojcu niebiańskiemu. Jeśli szatan może zwabić nas do nałogów, takich jak rozrywka, seks czy pornografia, to usidla nas w niewolę grzechu, abyśmy nie mogli obcować z Bogiem.
Podsumowując, uczynki diabła mają przeciwstawić się dziełu Boga. Jako morderca, szatan sprzeciwia się Bogu, który jest Życiem. Jako kłamca szatan sprzeciwia się Bogu, który jest Prawdą. W życiu niewierzących, czyny diabła mają na celu trzymać ich z dala od przychodzenia do zbawczej wiary w Chrystusa, skutkując tym, że doświadczają drugiej śmierci (Ks. Objawienia 20.14-15). W życiu wierzących, postępowanie diabła wiąże się z kuszeniem ich do grzechu i tym samym osłabiając ich skuteczność dla Chrystusa na tym świecie.
Dzięki Bogu, Jezus Chrystus przyszedł, aby zniszczyć dzieła szatana. Gdy zbliżał się moment aresztowania i ukrzyżowania Jego, Jezus powiedział: "Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata będzie wyrzucony" (Ew. Jana 12.31). Na krzyżu Jezus dokonał wielu niesamowitych rzeczy. Przyjął karę za nasze grzechy i dał nam swoją sprawiedliwość. Zatem, diabeł nie ma mocy nad wiecznym przeznaczeniem wierzących w Chrystusie. To nie jest tak, że diabeł nie może kusić chrześcijanina do popełnienia grzechu- i czasem osiągnąć sukces- to znaczy tyle, że śmierć Jezusa zniosła wszelki gniew Boży wobec grzechu i "nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie" (Rzymian 8.1).
Jezus nie tylko zniszczył czyny diabła w odniesieniu do wiecznego przeznaczenia, ale również zapewnił nam nasze osobiste uświęcenie. Wierzący mają dar Ducha Świętego, który przebywa w nich i prowadzi ich by upodabniali się do Chrystusa. Duch pieczętuje tych, którzy wierzą w Chrystusa i diabeł nie może usunąć ich od Jego obecności (Efezjan 4.30).
W swojej dobroci, Pan dał nam również duchową broń, aby staczać walkę z diabłem (Efezjan 6.10-18). Diabeł może na nas zrzucić wiele rzeczy, ale jeśli będziemy nosić zbroję Bożą, bitwa będzie znacznie łatwiejsza. Musimy rozumieć naszego wroga i rozpoznawać kiedy się zbliża: "jego zamysły bowiem są nam dobrze znane" (2 Koryntian 2.11). A co ważniejsze, musimy wiedzieć gdzie nasza siła i obrona się znajdują i ufać "dokończycielowi wiary" (Hebrajczyków 12.2), jedynemu, który naprawdę może zniszczyć uczynki diabła.