Odpowiedź:
Spośród wielu darów udzielonych przez Ducha Świętego Jego Kościołowi, administracja jest czasami pomijana, ale jest równie ważna jak pozostałe. Zarówno Pierwszy List do Koryntian 12:28, jak i List do Rzymian 12:8 zawierają dar administrowania na swoich listach darów duchowych. W Biblii Warszawskiej jest on nazywany "kierowaniem", a w innych tłumaczeniach "dar rządzenia" (Biblia Tysiąclecia) czy "dar umiejątności kierowania" (Przekład dosłowny).
Administracja jest uważana za "dar zespołowy", ponieważ rozwija się, gdy wymaga się od niej organizowania ludzi do osiągnięcia celu. Bóg daje niektórym duchowy dar administrowania, aby pomóc zorganizować tych, którzy mają inne dary i utrzymać funkcjonowanie kościoła na najwyższym poziomie.
Bóg obdarzył każdego prawdziwego wierzącego w Chrystusa przynajmniej jednym darem duchowym, którego może używać w Jego służbie (1 Koryntian 12:7). Dary są udzielane w celu budowania kościoła (1 Koryntian 14:12). Dary nie służą budowaniu naszego ego, ale służeniu Panu z większą mocą i skutecznością. Niektórzy działają w wielu darach. Na przykład osoby z darami pasterskimi mogą również posiadać dar administrowania. To Duch Święty rozdziela dary "tak, jak sam postanowi" (1 Koryntian 12:11).
Administratorzy są liderami. Gdy potrzebni są wolontariusze do zorganizowania jakiegoś wydarzenia, administratorzy często stoją na czele kolejki. Zespół przywódczy kościoła potrzebuje przynajmniej jednej osoby z darem administrowania, by organizować ludzi i programy. Bez takiego przywództwa świetne pomysły mogą rozpłynąć się w chaosie. Często zespoły pastorskie składają się z jednego administratora i innych osób z darami miłosierdzia i pasterstwa. Jeśli ci przywódcy są mądrzy, szanują sposób, w jaki inni są obdarzeni i pozwalają Panu zrównoważyć te dary dla optymalnej służby. Wspaniały, miłosierny pastor może być bardzo niezorganizowany w swoim własnym życiu i potrzebuje kogoś z darem administrowania, aby zajmował się sprawami biznesowymi kościoła, podczas gdy on zajmuje się emocjonalnymi i duchowymi potrzebami swojej trzody.
Administratorzy są również doskonałymi delegatorami. Zdają się wyczuwać, kto dobrze poradzi sobie z danym projektem i nie mają nic przeciwko dzwonieniu do ludzi i rekrutowaniu wolontariuszy do projektów, w które wierzą. W zależności od ich osobowości lub stylu przywództwa, administratorzy skłaniają się ku ludziom lub programom. Ekstrawertyczni administratorzy rozwijają się, gdy pracują z ludźmi. Wyznaczają zespoły kierownicze, organizują wolontariuszy i rekrutują tych, którzy potrzebują niewielkiej zachęty do zaangażowania się. Introwertyczni administratorzy mogą czuć się bardziej komfortowo za kulisami, planując wydarzenia i organizując kalendarze, które przynoszą korzyści całemu kościołowi. Są bardziej zorientowani na projekty, podczas gdy ekstrawertyczni administratorzy są bardziej relacyjni.
Wielu pastorów megakościołów posiada dar zarządzania. Ich zdolność do przewodzenia i inspirowania innych do przewodzenia jest jednym z powodów, dla których ich kościoły stały się tak duże. Niebezpieczeństwo dla pastorów z tym darem polega jednak na tym, że łatwo jest im popaść w nastawienie rywalizacyjne, gdy widzą eksplodujące liczby kościołów. Osoby posiadające dar zarządzania nie mogą nigdy zapominać, że kościół nie jest przedsiębiorstwem nastawionym na zysk. Jest to służba, która musi działać dzięki mocy Ducha Świętego, aby osiągnąć to, czego chce Bóg. Administratorzy mogą mieć skłonność do przyjmowania strategii biznesowych, które sprawdzają się na innych arenach. Mogą wydawać się skuteczni, podczas gdy w rzeczywistości działają w ciele (Rz 8:8).
Duchowy dar zarządzania jest cenną wartością dla kościoła. Bóg pragnie, aby każde z Jego dzieci odkrywało i rozwijało dary, którymi nas obdarzył. Angażując się w posługi wykorzystujące te dary, przynosimy zaszczyt i chwałę Panu, który ich udzielił (Rzymian 12:3-8).
