Odpowiedź:
Duchowy dar czynienia cudów jest jednym z duchowych darów wymienionych w 1 Koryntian 12:10. Dar czynienia cudów lub cudowne moce różnią się od daru uzdrawiania, który jest wymieniony osobno w wersecie 9. Ci we wczesnym kościele, którzy posiadali dar czynienia cudów, mieli zdolność, dzięki Duchowi Świętemu, do czynienia cudownych rzeczy innego, potężniejszego rodzaju: wypędzanie demonów (Dzieje Apostolskie 16), oślepienie Elymasa (Dzieje Apostolskie 13) i wskrzeszenie Tabity z martwych (Dzieje Apostolskie 9) to możliwe przykłady. Oprócz apostołów, we wczesnym Kościele dar czynienia cudów posiadali Szczepan i Filip (Dz 6:8; 8:6-7, 13). Niektórzy uczeni rozumieją szczególny dar wspomniany w 1 Koryntian 12:10 jako wyjątkowy dla apostołów, moc, której używali do nadawania cudownych darów Ducha Świętego innym poprzez nakładanie rąk (zob. Dzieje Apostolskie 8:17 i 2 Tymoteusza 1:6). Zdolność do przekazywania darów, charakterystyczna dla apostołów, była czymś, co odróżniało ich od innych i znacznie pomagało w szerzeniu ewangelii na całym świecie. Paweł mówi o znamionach "potwierdzające godność apostoła wystąpiły wśród was we wszelakiej cierpliwości, w znakach, cudach i przejawach mocy." (2 Koryntian 12:12).
Duchowy dar czynienia cudów został ponownie wspomniany w 1 Liście do Koryntian 12:28. W tym kontekście Paweł podkreśla fakt, że wszystkie dary mają to samo źródło, Ducha Świętego, i zachęca do równości i jedności wśród wierzących. Paweł porównuje każdego wierzącego do części większej całości, jak części ciała (werset 12). Nie każda część ciała może robić wszystko - nie każdy ma dar czynienia cudów (werset 29). Potrzebujemy siebie nawzajem.
Dary, o których Paweł wspomina w 1 Liście do Koryntian 12, są następujące: apostolstwo, proroctwo, nauczanie, cudowne moce (cuda), uzdrawianie, przewodnictwo (mądrości i wiedzy), wiara, proroctwo, rozróżnianie duchów, mówienie językami, interpretacja języków i pomaganie (1 Kor 12:7-10,28). W 1 Liście do Koryntian 13 Paweł pokazuje, że miłość jest "najdoskonalszą drogą" i największym darem (1 List do Koryntian 12:31; 13:13).
Pojawia się pytanie, czy duchowy dar czynienia cudów jest nadal aktywny w kościele. Wierzymy, że szczególny dar czynienia cudów ustał wraz z urzędem apostoła. Apostołów było tylko dwunastu (Objawienie 21:14), a dary apostolskie nie są już potrzebne do weryfikowania przesłania apostołów. W żaden sposób nie ogranicza to Bożej mocy ani zdolności do czynienia cudów według własnego uznania. Absolutnie wierzymy, że Bóg nadal uzdrawia i czyni cuda.
