Odpowiedź:
Słowo anatema, użyte w Nowym Testamencie, pochodzi od greckiego ana'thema, co oznacza "osobę lub rzecz przeklętą lub skazaną na potępienie lub zniszczenie". Użyte tylko sześć razy w Biblii słowo anatema jest zwykle tłumaczone jako "przeklęty", "wyklęty" lub "wiecznie potępiony" w bardziej współczesnych tłumaczeniach. Young's Literal Translation, American Standard Version i King James Version tłumaczą je jako "anatema".
Biblia Tysiąclecia tłumaczy List do Rzymian 9:3 "Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami". W tym przypadku przekazywane znaczenie ma więcej wspólnego z byciem skazanym na wieczne potępienie. Niesie ze sobą ideę całkowitego oddzielenia od Chrystusa i Jego zbawienia.
Innym przykładem użycia słowa anatema jest List do Galacjan 1:8-9. BIblia Warszawska oddaje ten fragment w następujący sposób: "Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty! Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!". W NIV słowa "wiecznie potępiony" zastępują "anatema".
Inne użycie słowa anatema wiąże się ze złożeniem sobie przysięgi lub ślubowania. Na przykład w Dziejach Apostolskich 23:12 czytamy o pewnych Żydach, którzy "zobowiązali się pod klątwą, że nie będą ani jeść, ani pić, dopóki nie zabiją Pawła. " (Biblia Tysiąclecia). Żydzi ci ustalili, że Paweł ma zostać zabity i wierzyli, że ich obowiązkiem jest go zgładzić. W związku z tym "obłożyli się anatemą" lub, jak oddaje to Biblia Warszawska, "związali się przysięgą", że będą pościć, dopóki nie dokonają tego czynu.
Anatema jest również używana w połączeniu ze słowem maranatha, występującym tylko w 1 Koryntian 16:22: "Jeśli kto nie miłuje Pana, niech będzie przeklęty. Maranatha" (1 Koryntian 16:22, Biblia Warszawska). Maranatha wyraża nadzieję na powtórne przyjście Chrystusa. Słowo anatema jest powiązane ze starotestamentowym hebrajskim słowem haram lub herem, które było często używane w odniesieniu do całkowitego unicestwienia bałwochwalczych ludzi lub narodów (Liczb 21:2-3; Jozuego 6:17). Haram czasami odnosiło się do osoby lub przedmiotu na zawsze poświęconego Bogu (Kpł 27:21).
Ogólnie rzecz biorąc, większość badaczy Biblii zgadza się, że słowo anatema najlepiej oznacza to, co ma być przeklęte, potępione lub zniszczone. Kiedy Pan mówi, że coś jest pod "anatemą", jest to poważna sprawa.
