Odpowiedź:
Definicja bałwochwalstwa, według Webstera, to "kult bożków lub nadmierne oddanie lub cześć dla jakiejś osoby lub rzeczy". Idolem jest wszystko, co zastępuje jedynego, prawdziwego Boga. Najbardziej rozpowszechnioną formą bałwochwalstwa w czasach biblijnych było oddawanie czci wizerunkom, które uważano za ucieleśnienie różnych pogańskich bóstw.
Od samego początku przymierze Boga z Izraelem opierało się na oddawaniu czci wyłącznie Jemu (Wj 20:3; Pwt 5:7). Izraelitom nie wolno było nawet wspominać imion fałszywych bogów (Wj 23:13), ponieważ oznaczałoby to uznanie ich istnienia i uwiarygodnienie ich władzy i wpływu na lud. Izraelowi nie wolno było zawierać małżeństw z przedstawicielami innych kultur, którzy wyznawali fałszywych bogów, ponieważ Bóg wiedział, że doprowadzi to do kompromisu. Księga Ozeasza używa obrazu cudzołóstwa, aby opisać ciągłe uganianie się Izraela za innymi bogami, tak jak niewierna żona ugania się za innymi mężczyznami. Historia Izraela jest smutną kroniką kultu bożków, kary, odnowy i przebaczenia, a następnie powrotu do bałwochwalstwa. Księgi 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewska oraz 1 i 2 Kronik ujawniają ten destrukcyjny wzorzec. Prorocy Starego Testamentu bez końca prorokowali o tragicznych konsekwencjach dla Izraela, jeśli będzie on kontynuował swoje bałwochwalstwo. W większości przypadków były one ignorowane, aż w końcu było za późno i Boży gniew przeciwko bałwochwalstwu został wylany na naród. Ale nasz Bóg jest miłosierny i nigdy nie zawiódł w przebaczaniu i odnowieniu ich, gdy żałowali i prosili Go o przebaczenie.
W rzeczywistości bożki są bezsilnymi blokami kamienia lub drewna, a ich moc istnieje tylko w umysłach czcicieli. Bożek Dagon został dwukrotnie powalony na ziemię przez Boga, aby pokazać Filistynom, kto jest Bogiem, a kto nie (1 Samuela 5:1-5). "Rywalizacja" między Bogiem i Jego prorokiem Eliaszem a 450 prorokami Baala na górze Karmel jest dramatycznym przykładem mocy prawdziwego Boga i bezsilności fałszywych bogów (1 Krl 18:19-40). Pismo Święte świadczy o tym, że tylko Bóg jest godny czci. Kult bożków okrada Boga z należnej Mu chwały, a tego Bóg nie będzie tolerował (Izajasza 42:8).
Nawet dzisiaj istnieją religie, które kłaniają się przed posągami i ikonami, co jest praktyką zakazaną przez Słowo Boże. Znaczenie, jakie Bóg przywiązuje do tej kwestii, znajduje odzwierciedlenie w fakcie, że pierwsze z dziesięciu przykazań odnosi się do bałwochwalstwa: "Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. (4) Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. (5) Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą. " (Wj 20:3-5) (Biblia Warszawska).
Bałwochwalstwo wykracza poza oddawanie czci bożkom, obrazom i fałszywym bogom. Nasi współcześni idole są liczni i różnorodni. Nawet dla tych, którzy nie kłaniają się fizycznie przed posągiem, bałwochwalstwo jest kwestią serca - pychy, egocentryzmu, chciwości, obżarstwa, miłości do posiadania i ostatecznie buntu przeciwko Bogu. Czy można się dziwić, że Bóg go nienawidzi?
