Odpowiedź:
Dieta paleolityczna (lub paleo) została tak nazwana ze względu na epokę paleolitu i przypuszczalne nawyki żywieniowe osób, które żyły w tym czasie. Diety paleo są również nazywane dietami epoki kamienia łupanego, dietami łowców-zbieraczy i dietami jaskiniowców. Dieta paleo została opracowana zgodnie z założeniem, że najzdrowszym sposobem na życie jest spożywanie tylko tych pokarmów, które, jak zakładamy, były spożywane w epoce paleolitu lub "jaskiniowców": ryb, mięsa, jajek, orzechów, zielonych warzyw liściastych itp. Wszelkie grupy żywności związane z rolnictwem lub przetwórstwem, takie jak cukry, pieczywo, alkohol i produkty mleczne, są wykluczone z diety paleo.
Dieta paleo pojawiła się w latach siedemdziesiątych XX wieku w wyniku pracy gastroenterologa Waltera Voegtlina i była postrzegana jako sposób na poprawę zdrowia. Pomysły Voegtlina były dalej rozwijane i promowane przez Stanleya Boyda Eatona i Melvina Konnera oraz zyskały popularność dzięki książce The Paleo Diet Lorena Cordaina z 2002 roku. Inni eksperci dietetyczni nie zgadzają się z rzekomymi korzyściami zdrowotnymi diety paleo. Wśród przeciwników jest Michael Pollan, autor wielu bestsellerowych książek na temat żywności i rolnictwa, w tym Cooked: A Natural History of Transformation. Mówi on o zwolennikach diety paleolitycznej: "Zakładają, że opcje dostępne dla naszych przodków jaskiniowców nadal istnieją". Ale "jeśli nie chcesz polować na swoje jedzenie, to tak nie jest". Niezależnie od tego, czy dieta paleo jest zdrowa, czy nie, nasze pytanie dotyczy tego, jak biblijna jest dieta paleo.
W Piśmie Świętym nie ma nic, co nakazywałoby chrześcijanom Nowego Testamentu jeść w jakikolwiek określony sposób. W rzeczywistości to właśnie ograniczenia dietetyczne powstrzymywały żydowskich wierzących przed początkowym przyjęciem chrześcijan pochodzenia pogańskiego do swojej społeczności. Bóg przekazał więc Piotrowi konkretne instrukcje poprzez wizję zapisaną w Dziejach Apostolskich 10:9-16. W wizji tej Pan przedstawił Piotrowi wszystkie rodzaje zakazanych zwierząt i nakazał mu "zabijać i jeść" (Dz 10:13). Chociaż wizja ta miała na celu nauczenie Piotra, że przesłanie ewangelii jest otwarte dla wszystkich ludzi (Dz 10:34-35), usunęła ona również ograniczenia żywieniowe, które Bóg nałożył na Izrael poprzez Prawo Mojżeszowe (Kpł 11; Pwt 14:1-21).
Paweł dodaje jasności tej idei w Liście do Rzymian 14. Szczegółowo omawia trwający w kościele spór o to, jakie pokarmy są uważane za dopuszczalne. Wyjaśnia, że "jeden wierzy, że może jeść wszystko, słaby zaś jarzynę jada. (3) Niechże ten, kto je, nie pogardza tym, który nie je, a kto nie je, niech nie osądza tego, który je; albowiem Bóg go przyjął." (wersety 2-3). Następnie w wersecie 14 Paweł mówi: "jestem przekonany w Panu Jezusie, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste; nieczyste jest jedynie dla tego, kto je za nieczyste uważa".
Tak więc pomysł, że jedna dieta jest bardziej biblijna niż inna, jest błędny. Istnieją programy dietetyczne, takie jak Plan Daniela, nazwane na cześć postaci biblijnych, ale nie oznacza to, że diety te są ustanowione przez Boga. Mówiąc o zmartwieniach, Jezus zwraca uwagę na nasze często niezrównoważone skupienie na jedzeniu i piciu: "Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie?" (Ew. Mateusza 6:25). Choć łatwo jest mieć obsesję na punkcie tymczasowych rzeczy materialnych, powinniśmy skupić się przede wszystkim na wiecznych sprawach duchowych. Mody takie jak dieta paleo mają tendencję do odwracania naszej uwagi od wiecznej perspektywy, która jest tak ważna dla serca Boga.
Jako chrześcijanie, nasze ciała są świątynią Ducha Świętego (1 Koryntian 3:16; 6:19; 2 Koryntian 6:16). Powinniśmy dbać o nie, aby skutecznie służyły Bożym celom (1 Koryntian 9:27). Ale uganianie się za modnymi dietami w błędnej próbie uczynienia siebie świętszymi to pogoń za wiatrem. Mamy kontrolować nasze ciała (Rz 12:1-2), nasze apetyty (Prz 23:2) i nasze myśli (2 Kor 10:5). Powinniśmy pozwolić, by tylko Duch Święty kierował naszymi życiowymi decyzjami (Efezjan 5:18). Jeśli Bóg nakazuje jednemu ze swoich dzieci przestrzeganie diety paleo, może ono robić to z czystym sumieniem. Nigdy jednak nie powinniśmy zakładać, że jesteśmy w jakiś sposób bliżej Boga poprzez rodzaj żywności, którą spożywamy lub której nie spożywamy. Jak powiedział Jezus: "Nie to, co wchodzi do ciała, kala człowieka; kala go to, co pochodzi z jego serca" (Mk 7:15).
