Pytanie: Co mówi Biblia na temat bycia dobrym uczniem?
Odpowiedź:
Generalne wezwanie Pisma Świętego, aby prowadzić święte i sprawiedliwe życia odnosi się do uczniów jak i do wszystkich chrześcijan. I chociaż Kolosan 3.23 zostało napisane do niewolników, zasada dotyczy prawdziwych uczniów i każdego innego, kto stanął przed zadaniem: "Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi."
Nasz Pan Jezus zapewnia nam przykład jak być dobrym uczniem. Łukasz podsumowuje dzieciństwo Jezusa jednym wersetem: "Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi" (Ew. Łukasza 2.52). Na jakiekolwiek formalne wykształcenie, jakie Jezus otrzymał, odpowiadał wzrostem. Uczył się - zatem rozwój i uczenie się powinny być podstawowym celem każdego ucznia.
Pismo Święte również zawiera kilka specyficznych odniesień do studentów od których możesz się uczyć. Ew. Mateusza 10.24 opowiada o słowach Jezusa, że "uczeń nie jest większy od mistrza." Jezus powiedział to w kontekście ostrzeżenia swoich uczniów na temat prześladowań; Jezus był oczerniany i jego uczniowie również będą tego doświadczać. Ale możemy też z tego wywnioskować, że bycie dobrym uczniem wymaga uznania autorytetu. Uczniowie, którzy mają mało szacunku dla swoich nauczycieli lub którzy przyjmują postawę "zasady nie dotyczą mnie", szkodzą własnej zdolności uczenia się.
W innym fragmencie, Jezus mówi, "Nie masz ucznia nad mistrza, ale należycie będzie przygotowany każdy, gdy będzie jak jego mistrz" (Ew. Łukasza 6.40). Jezus mówił o osądzaniu innych oraz o ślepych, którzy prowadzą ślepych. Ale jednym z zastosowań tych słów jest to, że uczniowie powinni ostrożnie dobierać swoich nauczycieli, ponieważ szkolenie w naturalny sposób prowadzi do naśladowania przez ucznia swojego nauczyciela.
Inna biblijną zasadą dobrego ucznia jest samodyscyplina. Ks. Przyp. Salomona instruuje nas, abyśmy kontrolowali nasze postawy i czyny w procesie uczenia się. W Ks. Przyp. Salomona 2 jako uczniowie mądrości musimy pragnąć się uczyć (wersety 2-3), rozumieć wartość mądrości (werset 4), poszukiwać pomocy Pana (wersety 6-8) oraz być roztropnymi (wersety 12-15).
W pełni zaangażowani uczniowie są zasadniczo „pracownikami” swoich nauczycieli i mogą postrzegać swoją szkołę jako pracę wykonywaną w pracy. Zamiast wynagrodzenia pieniężnego, uczniowie otrzymują wynagrodzenie w postaci wiedzy i umiejętności. Patrząc na swoją szkołę w ten sposób, uczeń powinien kultywować pobożne zasady rządzące pracą: dobry uczeń będzie wykazywał odpowiedzialność, niezawodność, punktualność, pracowitość, wytrwałość, inicjatywę itp.
Oczywiście istnieje czasem różnica pomiędzy byciem dobrym uczniem a zdobywaniem dobrych stopni, a nasza tablica wyników nie zawsze odzwierciedla poziom zdobywanej wiedzy czy umiejętności. Są dobrzy uczniowie, którzy niestety osiągają słabe stopnie, i są słabi uczniowie, którzy wiedzą co robić, aby otrzymać dobre stopnie. Bycie dobrym uczniem polega bardziej na podporządkowaniu się autorytetowi, samodyscyplinie, zachowaniu pobożnej etyki pracy i gromadzeniu mądrości. Prowadzi to do świętego i roztropnego życia, które wielbi Pana.
Każdy z nas ma być dobrym uczniem Słowa Bożego, skoro "całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości" (2 Tymoteusza 3.16), a pamiętanie i stosowanie Słowa Bożego może nas uchronić od grzechu (Psalm 119.7, 11).
