Odpowiedź:
Drzewo życia, wspomniane w 1 Ks. Mojżeszowej oraz w Ks. Objawienia, jest życiodajnym drzewem stworzonym w celu wzmocnienia i wiecznego podtrzymywania fizycznego życia ludzkości. Drzewo to zostało zasadzone przez Boga w ogrodzie Eden: "I sprawił Pan Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo przyjemne do oglądania i dobre do jedzenia oraz drzewo życia w środku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła" (1 Ks. Mojżeszowa 2.9; tłum. Biblia Warszawska). Centralnie położone drzewo życia byłoby łatwo dostępne dla Adama i Ewy z każdego miejsca w ogrodzie.
Więcej szczegółów dotyczących drzewa życia pojawia się po grzechu Adama i Ewy: "I rzekł Pan Bóg: Oto człowiek stał się taki jak my: zna dobro i zło. Byleby tylko nie wyciągnął teraz ręki swej i nie zerwał owocu także z drzewa życia, i nie zjadł, a potem żył na wieki!" (1 Ks. Mojżeszowa 3.22; tłum. Biblia Warszawska). W wyniku swojego nieposłuszeństwa Adam stracił życie wieczne. Drzewo życia w Edenie musiało odgrywać jakąś rolę w utrzymywaniu życia Adama i Ewy (i ewentualnie zwierząt). Adam "żyłby wiecznie", nawet w swoim upadłym stanie, gdyby zjadł owoc z drzewa życia po swoim grzechu. Bóg umieścił cherubiny z mieczem u wejścia do ogrodu specjalnie po to, "aby strzegły drogi do drzewa życia" (werset 24). Wydaje się, że dostęp do drzewa życia przedłużyłby fizyczne życie Adama w nieskończoność, skazując go na wieczność w przeklętym świecie.
To był akt miłosierdzia, że Bóg trzymał nas z dala od drzewa życia. Zabraniając dostępu do drzewa życia, Bóg okazał współczucie w swojej wszechwiedzy. Wiedząc, że z powodu grzechu życie ziemskie będzie wypełnione smutkiem i trudem, Bóg łaskawie ograniczył liczbę lat, w ciągu których ludzie będą żyć. Wieczne życie w grzesznym stanie oznaczałoby niekończącą się agonię dla ludzkości, bez nadziei na ulgę, która przychodzi wraz ze śmiercią. Ograniczając naszą długość życia, Bóg daje nam wystarczająco dużo czasu, abyśmy poznali Go i Jego zapewnienie o życiu wiecznym przez Chrystusa, ale oszczędza nam niedoli niekończącej się egzystencji w grzesznym stanie.
W swojej wielkiej miłości Bóg zapewnił Jedynego, który miał odkupić upadłą ludzkość. Przez jednego człowieka, Adama, grzech wszedł na świat, ale przez drugiego człowieka, Jezusa Chrystusa, odkupienie przez przebaczenie grzechów jest dostępne dla wszystkich (Rzymian 5.17). Ci, którzy skorzystają z ofiary Chrystusa na krzyżu, zmartwychwstaną, aby ponownie zobaczyć drzewo życia, ponieważ stoi ono w środku Świętego Miasta, Nowego Jeruzalem, "rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów" (Ks. Objawienie 22.2; tłum. Biblia Warszawska). W stanie wiecznym nie będzie już przekleństwa (werset 3), dostęp do drzewa życia zostanie przywrócony, a ciemność zostanie na zawsze wygnana (werset 5). Eden zostanie przywrócony.
