Pytanie: Czy rozróżnienia pomiędzy osobami duchownymi a świeckimi jest biblijne?
Odpowiedź:
Ani słowo duchowny ani słowo świecki nie występują w Biblii. To są terminy, które dzisiaj powszechnie odnosimy do "osoby przy mównicy" versus "osób w ławkach kościelnych." Mimo, iż wierzący mają dzisiaj inne powołanie i obdarowanie (Rzymian 12.6), to jednak wszyscy są sługami Pana (Rzymian 14.4).
Paweł uznawał siebie za "brata" i "współsługę w Panu" z Tychikusem (Kolosan 4.7). Tak samo było z Pawłem i Epafrasem (Kolosan 1.7). Epafrodyt był dla Pawła "bratem, współpracownikiem i współbojownikiem" (Filipian 2.25). Paweł i Tymoteusz nazywali siebie "sługami" kościoła w Koryncie (2 Koryntian 4.5). Piotr postrzegał Sylasa jako "swojego brata" (1 Piotra 5.12). Apostołowie nigdy nie mówili o sobie jako "my" oraz "oni" w odniesieniu do służby dla Chrystusa. Uznawali siebie za współpracowników ze wszystkimi wierzącymi w kościele.
Rozróżnienie pomiędzy "służbą profesjonalną" a "służbą świecką" powstała, gdy kościoły zaprzestały wyróżniać przywódców ze swojego zboru i zaczęły "powoływać" z innych miejsc. Przynajmniej w czasie pierwszego wieku historii kościoła, większość kościołów rozpoznawała Boże powołanie poprzez nakładanie rąk na swoich członków, kwalifikując i powołując ich do roli przywódczej. Prawie każdy fragment Nowego Testamentu odnosząc się do przywództwa w kościele lokalnym, czy to "pastora", "starszego" czy "opiekuna" w taki sposób to opisuje. Dla przykładu porównaj 1 Tymoteusza 3.1-7 oraz 5.17–20 z Dziejami Apostolskimi 20.17–38. Tytusa 1.5–9 jest kolejnym przykładem.
Gradually, things changed until, in some parts of the Christian world, the "professional," full-time ministers began to be identified as representing "The Church," while the "non-professionals" were seen as adherents or attenders instead of as fellow servants of Jesus Christ. Out of this mindset grew the hierarchical system in which the distance between clergy and laity increased.
Stopniowo wszystko się zmieniało, aż w niektórych częściach świata chrześcijańskiego „profesjonalnych" pełnoetatowych duchownych zaczęto utożsamiać z „Kościołem", podczas gdy „nieprofesjonalnych" postrzegano jako zwolenników lub uczestników zamiast współpracowników Jezusa Chrystusa. Z tego sposobu myślenia wyrósł system hierarchiczny, w którym zwiększyła się odległość między duchowieństwem a laikatem (świeckością).
Biblijne fragmenty takie jak 1 Koryntian wersety 12-14, duża część Efezjan oraz Rzymian 12 powinniśmy przechowywać w pamięci. Wszystkie te fragmenty podkreślają znaczenie prawdziwego braterstwa wszystkich wierzących w Jezusa Chrystusa oraz pokorę, którą powinniśmy okazywać gdy pogłębiamy swoje dary duchowe i urzędy, aby wzajemnie siebie błogosławić.
