Pytanie: Czy chrześcijanie powinni dążyć do duchowego oświecenia?
Odpowiedź:
Najpierw zdefiniujmy kim jest chrześcijanin. Według Biblii chrześcijanin to uczeń Chrystusa (Dz. Apostolskie 11.26), który uczynił Jezusa Chrystusa Panem swojego życia i "narodził się na nowo" w rodzinie Bożej (Ew. Jana 3.3). Sam akt przyjęcia Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana jest ostatecznym duchowym oświeceniem, ponieważ Jezus powiedział: "Ja jestem światłością świata" (Ew. Jana 8.12; 9.5). Kiedy zapraszamy Go do naszego życia, posyła On Ducha Świętego, aby zamieszkał w naszych duszach (1 Koryntian 6.19). To, co było martwe wewnątrz, ożywa; to, co było ciemne, staje się światłem. Tak więc narodzony na nowo chrześcijanin osiągnął już prawdziwe duchowe oświecenie.
Termin duchowe oświecenie ma zazwyczaj wydźwięk New Age i wschodniego mistycyzmu, wywodząc się z religii stworzonych przez człowieka, takich jak buddyzm, hinduizm i gnostycyzm. Nauczanie dobroci wewnętrznego "ja", transcendentalizmu lub kultu aniołów jest sprzeczne z Pismem Świętym (Rzymian 3.23; Kolosan 2.18). Bóg jest najwyższym Duchem i każde poszukiwanie "oświecenia" musi prowadzić do Niego przez Jego Syna, w przeciwnym razie jest to religia fałszywa (2 Ks. Mojżeszowa 20.3; Ks. Izajasza 45.5; Ew. Jana 14.6).
Celem duchowego oświecenia jest zaspokojenie ludzkiej tęsknoty za nieśmiertelnością i sensem. Ludzie próbowali zaspokoić tę tęsknotę poprzez różne emocjonalne doświadczenia, które nazywają "bogiem". Nie możemy jednak tworzyć własnych bogów. Nie możemy też zdecydować, w jaki sposób podejdziemy do prawdziwego Boga. On już istnieje, a jedynym sposobem, w jaki człowiek może Go naprawdę poznać, jest Jego Syn, Jezus Chrystus (Ew. Jana 10.30; 14.6). Z powodu naszego grzesznego stanu nie możemy zbliżyć się do świętego Boga w żaden inny sposób. NIE wszystkie drogi prowadzą do Boga, bez względu na to, jak szczery jest poszukujący (Ew. Jana 3.16-18). Jezus jest drogą. Każda religia lub ruch, który oferuje inną ścieżkę do duchowej pełni, nie prowadzi ku prawdziwemu oświeceniu, ale z dala od niego.
Bóg powiedział: "Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, gdy będziecie Mnie szukać z całego serca" (Ks. Jeremiasza 29.13). Szukamy Go, poznając Go poprzez Jego Słowo (Ew. Jana 17.17), przyjmując ofiarę Jego Syna za nasze grzechy (Rzymian 10.9) i prowadząc życie kierowane mocą Ducha Świętego (Galacjan 5.16, 25). Gdy wzrastamy w wierze, nasze zrozumienie pogłębia się (Ks. Przyp. Salomona 9.10; 2 Piotra 3.18). Zaczynamy postrzegać życie z Bożej perspektywy (Ks. Izajasza 55.8-9), a gdy jesteśmy Mu posłuszni, nabywamy mądrości (Psalm 128.1; Ks. Przyp. Salomona 2.6). W tym kontekście chrześcijanie powinni bezwzględnie dążyć do duchowego oświecenia. Poznanie Boga i dostosowanie naszej woli do Jego woli jest ostatecznym celem ludzkiej egzystencji. Im bardziej znamy Jezusa Chrystusa, tym bardziej jesteśmy oświeceni (Ew. Jana 1.4-5). Każda inna droga prowadzi jedynie do ciemności (Ew. Mateusza 22.13).
