Pytanie: Jak mogę wzmocnić moje duchowe rozeznanie?
Odpowiedź:
Duchowe rozróżnienie jest zdefiniowane jako "zdolność uchwycenia i zrozumienia tego, co niejasne; akt postrzegania czegoś; moc dostrzegania tego, co nie jest oczywiste dla przeciętnego umysłu." Definicja podkreśla dokładność jako "zdolność dostrzegania prawdy." Duchowe rozróżnienie jest zdolnością odróżnienia prawdy od fałszu. To jest podstawa mądrości.
Spory i dyskusje otaczają duchową prawdę, ponieważ jest niejasna. Jezus, mówiąc do swoich uczniów na temat faryzeuszy powiedział, "Wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebieskiego, a im nie" (Ew. Mateusza 13.11). Szatan "zaślepił umysły niewierzących" (2 Koryntian 4.4), zatem Bóg musi rozpalić światło umysłu ludzkiego, aby był zdolny rozumieć prawdę. Nie jest możliwe osiągnięcie mądrości bez Boga. On daje umiejętność rozpoznania lub ją odbiera (Joba 12.19-21).
Niektórzy błędnie zdefiniowali duchowe rozeznanie jako otrzymaną od Boga świadomość obecności złych lub dobrych duchowych mocy — zdolność do stwierdzenia, czy w pokoju jest demon. Niektórzy ludzie mogą mieć taką umiejętność, jednak nie jest to biblijne znaczenie duchowego rozróżniania. Duchowe rozróżnianie ostatecznie ma związek z mądrością i zdolnością odróżnienia prawdy od fałszu.
Mądrość jest uosobiona w Ks. Przypowieści Salomona 1 i opisana jak ktoś kogo możemy "poznać" (wersety 20-33). Biblia mówi, że Jezus Chrystus jest "mądrością od Boga" (1 Koryntian 1.30). Zatem mądrość lub duchowe rozróżnienie jest czymś, co przychodzi wraz z poznaniem Jezusa Chrystusa. Światowa droga zdobywania mądrości jest różna od Bożej drogi. Uczony świata zdobywa wiedzę i używa rozumu aby wiedzę tą zastosować, aby rozwiązać problemy, konstruować budynki i tworzyć filozofie. Ale Bóg nie daje się poznać tymi sposobami. 1 Koryntian 1.18-31 mówi nam, "mądrość mądrego" jest zniweczona przez Boga, który udziela mądrości "głupim" i "słabym" torując drogę do relacji z Jezusem Chrystusem. To droga by "żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym" (werset 29). Uczymy się duchowo rozróżniać poprzez poznawanie Jego.
Posiadanie wiedzy czy zdobycie wykształcenia nie jest złe i nie jest też złe wykorzystywanie rozumu i logiki w rozwiązywaniu problemów. Jednak duchowe rozróżnienie nie może być osiągnięte tą drogą. Musi być udzielone wierzącemu poprzez jego relację z Jezusem Chrystusem i potem rozwinięte poprzez ćwiczenie się w sprawiedliwości (Hebrajczyków 5.14) i modlitwę (Filipian 1.9). Hebrajczyków 5.11-14 pokazuje, jak duchowe rozróżnienie jest rozwijane. Autor mówi o tych, którzy stali się "ociężałymi w słuchaniu", w znaczeniu że odeszli od ćwiczenia duchowego rozróżniania. Autor Hebrajczyków mówi nam, że każdy kto karmi się "mlekiem" (aniżeli "stałym pokarmem" przeznaczonym dla dojrzałych) nie jest wytrenowany w nauce o sprawiedliwości; jednak dojrzali chrześcijanie "przez długie używanie mają władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego." Kluczami, według tego fragmentu, jest ćwiczenie się w Słowie Bożym (dzięki któremu możemy określić co to jest sprawiedliwość) oraz "ciągłe używanie" (dzięki któremu zdobywamy doświadczenie).
Jak zatem ktoś może rozwijać duchowe rozróżnienie? Po pierwsze, rozpoznawanie, że jedynie Bóg może przydać nam mądrości, módl się o to (Jakuba 1.5; Filipian 1.9). Później, poznanie mądrości, rozróżnienie dobra od zła pochodzi z trenowania i ćwiczenia, idź do Biblii, aby poznać prawdę i rozważaj Słowo, ugruntuj/ wzmocnij prawdę.
Gdy bank zatrudnia pracownika, ten jest trenowany do rozpoznawania fałszywych banknotów. Ktoś może pomyśleć, że najlepszym sposobem rozpoznawania fałszywek będzie studiowanie różnych fałszywych banknotów. Problem jest taki, że każdego dnia są tworzone nowe sfałszowane banknoty. Dlatego najlepszym sposobem rozpoznawania fałszywych banknotów jest posiadanie osobistej wiedzy o prawdziwych rzeczach. Poprzez studiowanie prawdziwych banknotów, kasjerzy bankowi nie są oszukiwani, gdy pojawiają się fałszywe pieniądze. Poznanie prawdy pomaga im w zidentyfikowaniu fałszu.
To jest to, co muszą robić chrześcijanie, aby rozwinąć duchowe rozpoznanie. Musimy znać rzeczy autentyczne na tyle dobrze, że gdy pojawią się fałszywe, będziemy umieli je rozpoznać. Poprzez poznawanie i posłuszne przestrzeganie Słowa Bożego, będziemy mieli "władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego" (Hebrajczyków 5.14). Będziemy znali Boży charakter i wolę. To jest istotą duchowego rozróżniania- bycie zdolnym do odróżnienia głosu świata od głosu Bożego, aby mieć poczucie, że "to jest właściwe" lub "to jest złe." Duchowe rozróżnianie odpiera pokusy i pozwala nam "Brzydzić się złem i trzymać się dobrego" (Rzymian 12.9).
