Pytanie: Czy dusze dzieci poddanych aborcji idą do nieba?
Odpowiedź:
Aborcja jaką dzisiaj znamy nie była praktykowana w czasach biblijnych, a Biblia nigdy konkretnie nie wspomina kwestii aborcji. Jasno wynika z Pisma Świętego, że nienarodzone dziecko jest znane Panu, nawet od chwili poczęcia (Psalm 139.13-16). Chociaż Biblia nie wspomina o aborcji czy o dzieciach poddanych aborcji, mamy dwie wskazówki, aby pomogły nam udzielić odpowiedzi na pytanie- czy dusze dzieci poddanych aborcji idą do nieba.
Pierwszy klucz pochodzi jedynego z fragmentu Biblii, w którym mowa jest konkretnie o śmierci niemowląt. W Ks. Samuela w rozdziale 12 dowiadujemy się o romansie Dawida z Batszebą, żoną innego mężczyzny. Dawid został poinformowany przez proroka Natana, że dziecko spłodzone z tego związku umrze. Dawid zaczął wówczas pościć i modlić się, prosząc Pana, aby nie wypełniał swojego sądu. Gdy dziecko rzeczywiście umarło, Dawid powstał od modlitwy i postu i zaczął jeść.
Gdy został zapytany o to zachowanie, Dawid wypowiedział słowa zapisane w 2 Ks. Samuela 12.23 "Teraz zaś, gdy zmarło, po cóż mam pościć? Czy mogę je jeszcze przywrócić życiu? To ja pójdę za nim, a nie ono powróci do mnie." Słowa Dawida odzwierciedlają jasne zrozumienie, że dziecko nie może powrócić na świat, ale Dawid pewnego dnia będzie ze swoim dzieckiem w niebie. To wskazuje nie tylko na pewność Dawida odnośnie jego własnej przyszłości w niebie (Psalm 23.6), ale także pewność, że jego dziecko będzie dzielić tę przyszłość. Z tej relacji, możemy wywnioskować, że niemowlęta które umarły trafiają do nieba.
Drugim kluczem do rozwiązania tego problemu jest zrozumienie charakteru i atrybutów Boga. Bóg sprawiedliwości musi ukarać grzech, bo Biblia naucza, że "karą za grzech jest śmierć" (Rzymian 6.23). Ani nienarodzone dziecko ani dziecko poddane aborcji nie miało okazji do rozmyślnego grzechu; jednak każde poczęte dziecko niesie grzeszną naturę, odziedziczoną od Adama (Psalm 51.5) i tym samym podlega grzechowi. Równocześnie, Bóg odsłania siebie jako Boga dobroci i miłosierdzia (Psalm 136.26). On jest "łaskawy we wszystkich dziełach swoich" (Psalm 145.17). Równie dobrze może być tak, że Bóg w swojej łasce stosuje ofiarę Chrystusa w kwestii nienarodzonych ofiar aborcji. Wiemy, że krew Chrystusa jest wystarczająca. W końcu Jezus umarł "za grzechy całego świata" (1 Jana 2.2).
Biblia nie mówi dokładnie czy nienarodzone dziecko, które umrze pójdzie (czy nie pójdzie) do nieba. Bez jasnego fragmentu, możemy tylko spekulować. Jednak, znamy Bożą miłość, dobroć i współczucie. Znamy pewność Dawida, że będzie ponownie ze swoim dzieckiem. I wiemy, że Jezus zapraszał dzieci, aby przychodziły do Niego (Ew. Łukasza 18.16). Na podstawie tych poręczeń, wierzymy, że właściwe jest wnioskowanie, że dusze dzieci są od razu w obecności Bożej, kiedy ich życie zostaje skrócone przez aborcję.
