Odpowiedź:
W Starym Testamencie efod ma dwa znaczenia. W jednej grupie fragmentów oznacza szatę, w innej najprawdopodobniej obraz. Jako szata, efod jest wspomniany w obrzędach kapłańskich jako część oficjalnego stroju najwyższego kapłana. Miał on być wykonany z nici "niebieskich, purpurowych, szkarłatnych i drobno plecionego lnu" i haftowany złotą nicią "kunsztowną robotą" (Wj 28:4; 29:5; 39:2; Kpł 8:7).
Efod był związany pasem o podobnym wykonaniu, przyszytym do niego. Miał on dwa naramienniki, które, jak sama nazwa wskazuje, krzyżowały się na ramionach i najwyraźniej były przymocowane lub przyszyte do efodu z przodu. Podczas ubierania, naramienniki były połączone z tyłu z dwoma końcami efodu. Nic nie mówi się o długości tej szaty. W miejscu, gdzie naramienniki były połączone z przodu "nad pasem", przyszyte były dwa złote pierścienie, do których przymocowany był napierśnik.
Słowo efod ma zupełnie inne znaczenie w drugiej grupie fragmentów, z których wszystkie należą do ksiąg historycznych. Jest pewne, że słowo to nie może tutaj odnosić się do szaty. Jest to oczywiste w Księdze Sędziów 8:26-27, gdzie zapisano, że Gedeon wziął od Ismaelitów, którzy byli sprzymierzeńcami Midianitów, złote kolczyki o wadze 1700 syklów złota i wykonał z nich "efod, który umieścił w miejscowości swojej, Ofra", gdzie był czczony przez cały Izrael. W Księdze Sędziów 17:5 Micheasz wykonał efod i terafim, czyli bożka, dla swojej świątyni. Najbardziej naturalnym wnioskiem z tych wszystkich fragmentów jest to, że "efod" oznacza tutaj obraz, który został ustawiony w sanktuarium, zwłaszcza że słowo to jest cytowane razem z terafim, które niewątpliwie odnosi się do rzeźbionych obrazów (Ozeasza 3:4). Wniosek jest taki, że efod w tych przypadkach odnosi się do przenośnego bożka. Niektórzy uczeni sugerują, że związek między bożkiem a szatą polega na tym, że bożek był pierwotnie ubrany w lnianą szatę, a termin efod stopniowo zaczął opisywać bożka jako całość.
