Odpowiedź:
Etykieta to zestaw określonych zasad mających na celu zapewnienie uprzejmego zachowania w grupie lub w obrębie kultury. Kiedy ktoś zna i przestrzega oczekiwanych zasad zachowania, mówimy, że ta osoba ma dobrą etykietę lub dobre maniery. Częścią prawidłowej socjalizacji w danej kulturze jest nauczenie się, co ta kultura uważa za akceptowalne zachowanie podczas posiłków, rozmów i ubioru. Właściwa etykieta może różnić się w zależności od kultury, dlatego ważne jest, aby obcokrajowcy, misjonarze i każdy, kto chce przekroczyć granice kulturowe, studiował maniery danej kultury. Biblia podaje kilka solidnych wskazówek dotyczących praktykowania etykiety i rozwijania dobrych manier.
Podstawowym standardem chrześcijańskiego zachowania jest 1 List do Koryntian 10:31, który mówi: "Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie". Kiedy naszym celem jest oddawanie czci Panu pod każdym względem, mamy świadomość, że reprezentujemy Go wszędzie, gdzie się udajemy. Niezależnie od tego, czy siedzimy na nabożeństwie, robimy zakupy w centrum handlowym, czy pracujemy, możemy to robić na chwałę Boga. Kiedy nosimy ze sobą reputację Jezusa, nasze zachowanie wpływa na sposób, w jaki postrzegają Go inni. Postrzeganie jednego ze sług Bożych jako niegrzecznego i niecywilizowanego byłoby hańbą dla Pana. Dobra etykieta jest jednym ze sposobów, w jaki możemy usunąć bariery społeczne i nawiązać kontakt z ludźmi, którzy potrzebują usłyszeć ewangelię.
Paweł podróżował przez wiele kultur, dzieląc się ewangelią i zakładając kościoły. Napisał, że "stałem się wszystkim dla wszystkich, abym wszelkimi sposobami zbawił niektórych" (1 Kor 9:22). Idiom "Kiedy jesteś w Rzymie, rób to, co robią Rzymianie" zawiera w sobie tę myśl. Siorbanie zupy w jednej kulturze jest uważane za niegrzeczne, podczas gdy w innej jest wyrazem uznania dla kucharza. Etykieta uścisku dłoni również różni się w zależności od kultury. Mocny uścisk dłoni w Ameryce może oznaczać agresję dla mieszkańca Bliskiego Wschodu, który jest przyzwyczajony do uścisków i pocałunków w policzek. Naszym celem jako chrześcijan jest jak najmniejsze obrażanie innych poprzez sposób, w jaki zachowujemy się w danej kulturze, jednocześnie torując drogę do dzielenia się Bożą prawdą.
Mowa to kolejny sposób, w jaki możemy pokazać właściwą etykietę lub wywołać obrazę. List do Efezjan 4:29 odnosi się do Bożych oczekiwań dotyczących komunikacji słownej: " Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają". Ten standard harmonizuje z nakazem, "także bezwstyd i błazeńska mowa lub nieprzyzwoite żarty, które nie przystoją, lecz raczej dziękczynienie" (Efezjan 5:4). Naszymi słowami możemy obrażać tak samo łatwo, jak naszymi czynami, więc uczenie się kulturowo odpowiednich umiejętności werbalnych jest częścią dobrej etykiety.
Jako wierzącym w Jezusa Chrystusa powierzono nam przesłanie pojednania (2 Koryntian 5:19) i powinniśmy przekazywać to przesłanie łaskawie, z dobrymi manierami: "Bądźcie zawsze gotowi odpowiedzieć każdemu, kto was zapyta o przyczynę nadziei, jaką macie. Czyńcie to jednak z łagodnością i szacunkiem" (1 Piotra 3:15). Nie ma usprawiedliwienia dla chrześcijanina, który świadomie jest nieuprzejmy wobec innych, zwłaszcza podczas prezentacji ewangelii. Złe maniery i kiepska etykieta odwracają uwagę od przesłania, które niesiemy. Krzyż Chrystusa jest naturalnie obraźliwy dla niezbawionego świata (1 Koryntian 1:23). Jeśli już musi dojść do obrazy, to powinna ona wynikać z przesłania, a nie z posłańca.
Etykieta to coś więcej niż wybredne zasady ustanowione przez bezdusznych ludzi; etykieta to olej, który smaruje społeczeństwo i zmniejsza tarcie w relacjach międzyludzkich. Kiedy postrzegamy etykietę jako środek, dzięki któremu zyskujemy prawo do zabierania głosu w życiu ludzi, stajemy się bardziej wrażliwi na sposób, w jaki się prezentujemy. Postrzegamy nasze zachowania, od manier przy stole po opowiadanie dowcipów, jako narzędzia, które przyciągają lub oddalają innych. Jezus jest naszym wzorem. Przyszedł na ziemię i przyjął nasz strój, zwyczaje i maniery, aby poprowadzić nas do Boga (Filipian 2:5-8). Jako Jego naśladowcy powinniśmy postrzegać etykietę jako sposób na podążanie Jego śladami.
