Odpowiedź:
Ew. Piotra jest pseudoepigraficzną pracą, która rzekomo została napisana przez Piotra, ale w rzeczywistości niesie fałszywy pogląd o Jezusie Chrystusie. Ew. Piotra zawiera 60 wersetów i rozprawia się z wydarzeniami otaczającymi końcówkę życia Jezusa. Uważa się, że oryginał został napisany około 150 r. po Chr., chociaż najstarszy manuskrypt datuje się na ok. VIII czy IX w. po Chr.
Pierwsza wzmianka o Ew. Piotra była uczyniona przez biskupa Serapiona z Antiochii (ok. 200 r. po Chr.) w liście zatytułowanym "O tym, co jest znane jako Ewangelia Piotra” [własne tłum. tytułu]. W tym liście Serapion radził przywódcom kościoła, aby nie czytać tak zwanej Ewangelii w swoich wspólnotach, z powodu jej doketycznej treści. On również potępił Ew. Piotra jako fałszerstwo.
Co to jest doketyzm? Jedna z form doketyzmu (marcjonizmu) utrzymywała, że Chrystus był tak boski, że nie mógł być człowiekiem. On tylko wydawał się stworzony z ciała i krwi, a Jego ciało było fantazmatem. Inne grupy utrzymywały, że podczas gdy Jezus był człowiekiem w ciele, Chrystus był odrębnym bytem, który wszedł w ciało Jezusa w postaci gołębicy podczas Jego chrztu, dając Mu moc do czynienia cudów. "Istota Chrystusa" porzuciła Jezusa na krzyżu. Doketyzm został jednoznacznie odrzucony podczas Pierwszego Soboru w Nicei w 325 r. po Chr. i jest uznawany za heretycki zarówno przez katolików jak i protestantów. Doketyzm w większości wymarł podczas pierwszego tysiąclecia.
Ew. Piotra mówi, że na krzyżu Jezus zawołał: „Mocy moja, mocy moja, opuściłaś mnie”, a nie „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Ew. Marka 15.34). W opisie ukrzyżowania, Ew. Piotra ostrożnie unika powiedzenia, że Jezus umarł, twierdząc zamiast tego, że "został wzięty." Ta idea ucieczki przed rzeczywistą śmiercią znajduje odzwierciedlenie w Koranie, Sura 4.157-158: „Ale Allah wziął go do Siebie.” Ew. Piotra sugeruje, że Chrystus został "wzięty" do Boskiej Obecności w chwili, gdy Jego boska moc opuściła Jego cielesną powłokę, która była tylko tymczasowym mieszkaniem. To nauczanie, wraz z twierdzeniem, że Jezus "pozostał w ciszy, jakby nie czuł bólu" na krzyżu, podkreśla błąd doketyzmu.
Innym sposobem, w jaki Ew. Piotra różni się od Ew. Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, jest opis wydarzeń po złożeniu ciała Jezusa do grobu. Ew. Piotra mówi, że strażnicy "ujrzeli otwarte niebiosa i dwóch mężczyzn zstępujących z wielkim światłem i zbliżających się do grobu... Znowu zobaczyli trzech mężczyzn wychodzących z grobu i dwóch z nich podtrzymujących jednego, a za nimi krzyż. I głowy obu sięgnęły do nieba, ale głowa tego, którego prowadzili, przekroczyła niebiosa. I usłyszeli głos z niebios mówiący: „Ty głosiłeś tym, którzy śpią”. I usłyszano odpowiedź z krzyża: „Tak”. Ten fragment ma pewne skłonności gnostyckie.
Tutaj mamy kilka głównych problemów z Ew. Piotra:
Ukrzyżowanie miało miejsce w Rzymie, a nie w Jerozolimie.
Józef z Arymatei jest uznawany za osobistego znajomego Poncjusza Piłata.
Poncjusz Piłat jest zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności. Herod Antypas przejmuje za niego odpowiedzialność, której w Ew. Łukasza Herod odmawia przyjęcia.
Jezus został "wzięty" z krzyża, a Jego śmierć nie jest wspomniana.
Dwie nadprzyrodzone istoty wchodzą do grobu, a trzy się wyłoniły.
Krzyż jest opisany jako wypływający z grobu i mówiący "Tak" do głosu z nieba.
Nie ma żadnej wzmianki świadków mówiących, że Jezus żyje po tym jak został wyciągnięty z grobu.
A jeśli to nie wystarczy, aby wątpić w prawdziwość Ew. Piotra, mamy również świadectwo Euzebiusza. Historyk odniósł się w swoich pismach do Ew. Piotra, twierdząc, że Apollo był bogiem pierwotnie wspomnianym w Ew. Piotra, a nie Jezus Chrystus. Euzebiusz powiedział, że imię Jezusa Chrystusa zostało zapisane nad imieniem Apollo.
Ew. Piotra nie zgadza się z czterema kanonicznymi Ewangeliami w niezwykle ważnych obszarach, włączając w to śmierć fizyczną i cielesne zmartwychwstanie naszego Pana i Zbawiciela.
