Pytanie: Co Biblia mówi na temat ewangelii sukcesu?
Odpowiedź:
W Ewangelii Sukcesu, zwanej również jako „Ruch Wiary”, wierzący jest zachęcany do wykorzystania Boga, podczas gdy biblijne chrześcijaństwo opiera się na prawdzie, że to Bóg używa wierzących. Ruch Wiary czy teologia sukcesu postrzega Ducha Świętego jako moc do realizacji pragnień wierzącego. Biblia z kolei naucza, że Duch Święty jest Osobą, która pomaga wierzącemu w wypełnianiu Bożej woli. Ruch ewangelii sukcesu bardzo mocno przypomina nauczanie niektórych sekt, które próbowały przedostać się do pierwszego Kościoła. Paweł i inni apostołowie nie tolerowali i nie uznawali nauczania fałszywych nauczycieli, rozprzestrzeniających wokół herezję. Rozpoznali ich jako niebezpiecznych, fałszywych nauczycieli i nakłaniali chrześcijan aby ich unikali.
Paweł przestrzegał Tymoteusza przed takimi ludźmi w 1 liście do Tymoteusza 6.5, 9-11. Ludzie „spaczonych umysłów” zakładali, że pobożność jest sposobem zaspokojenia ich pragnienia bogactwa, przez co „pogrążyli się w zgubę i zatracenie” (w. 9). Zdobywanie bogactwa jest dla chrześcijan niebezpieczną ścieżką, przed którą ostrzega Bóg: „Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia” (w.10). Gdyby bogactwo było wartościowym celem do osiągania, to Jezus z pewnością by o to zabiegał. A jednak tego nie czynił, zrzekając się nawet miejsca, gdzie by mógł głowę skłonić (Ew. Mateusza 8.20), nauczając tego także swoich uczniów. Powinniśmy również pamiętać, że jedynym uczniem zatroskanym o bogactwo był Judasz.
Paweł powiedział, że chciwość jest bałwochwalstwem (Efezjan 5.5) i nauczał Efezjan aby unikali kogokolwiek kto zwiastowałby im ewangelię nieprawości i chciwości (Efezjan 5.6-7). W nauczaniu ewangelii sukcesu Bóg powstrzymywany jest przed samodzielnym wykonywaniem dzieła, wskazując że nie jest On Panem wszystkiego, ponieważ nie może nic uczynić zanim ludzie wierzący mu na to nie przyzwolą. Wiara, zgodnie z doktryną Ruchu Wiary nie jest poleganiem na Bogu i zaufaniem jemu; wiara jest zasadą przez którą wpływamy na prawa duchowe całego wszechświata, którymi- jak wierzą- nauczyciele sukcesu zarządzają. Tak jak wskazuje nazwa, „Ruch Wiary” naucza, że wiara jest kwestią bardziej tego co mówimy, aniżeli tego komu wierzymy czy jakich prawd się chwytamy a które przyjmujemy do naszych serc.
Ulubionym pojęciem Ruchu Wiary jest „pozytywne wyznawanie.” To odnosi się do nauczania, że same słowa mają twórczą moc. To co mówimy, według twierdzeń Ruchu Wiary, determinuje wszystko to co się wydarzy. Twoje wyznania, szczególne względy (korzyści) jakich oczekujesz od Boga, muszą być nacechowane pozytywnym myśleniem. Wówczas Bóg jest zobligowany do posłuszeństwa wobec przepojonych wiarą nakazów i pragnień chrześcijan (tak jakby człowiek mógł wymagać od Boga czegokolwiek!). Zatem, Boża zdolność błogosławienia ludzi opiera się prawdopodobnie na wierze. List Jakuba 4.13-16 otwarcie (w jasny sposób) zaprzecza takiemu nauczaniu: „A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego lub owego miasta, zatrzymamy się tam przez jeden rok i będziemy handlowali i ciągnęli zyski. Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika. Zamiast tego, winniście mówić: Jeśli Pan zechce, będziemy żyli i zrobimy to lub owo. Wy natomiast chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła.” Nie powinniśmy się nawet wypowiadać w kwestii przyszłych wydarzeń, bo nie wiemy przecież co przyniesie jutrzejszy dzień i czy wciąż będziemy żyli.
Zamiast podkreślać znaczenie bogactwa, Biblia ostrzega nas przed chęcią jego zdobywania. Wierzący, szczególnie liderzy w kościele (1 Tymoteusza 3.3), powinni być wolni od umiłowania pieniędzy (Hebrajczyków 13.5). Miłość pieniędzy prowadzi do wszelkiego zła (1 Tymoteusza 6.10). Jezus ostrzegał: „Baczcie, a wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie” (Ew. Łukasza 12.15). W ostrej sprzeczności ze słowami Jezusa stoi nauczanie Ruchu Wiary o zdobywaniu pieniędzy i dobrobytu: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie je mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje podkopują i kradną” (Ew. Mateusza 6.19). Zupełną sprzecznością pomiędzy nauczania ewangelii sukcesu, której nie da się pogodzić z nauczaniem ewangelii naszego Pana Jezusa Chrystusa, są słowa Jezusa zawarte w Ew. Mateusza 6.24: „Nie możecie Bogu służyć i mamonie.”
