Odpowiedź:
W Ew. Mateusza 24.24 Jezus ostrzega, "Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą wielkie znaki i cuda, aby, o ile można, zwieść i wybranych." Podobnie, 2 Tesaloniczan 2.9 mówi, "A ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów."
Gdy Bóg posłał Mojżesza, aby wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej, dokonał cudownych znaków przez Mojżesza, aby udowodnić, że Mojżesz rzeczywiście był jego posłańcem. Jednak 2 Ks. Mojżeszowa 7.22 stwierdza, "Jednak to samo uczynili czarami swoimi czarownicy egipscy i serce faraona pozostało nieczułe, i nie usłuchał ich, jak Pan zapowiedział..." (zob. także 2 Ks. Mojżeszowa 7.11 oraz 8.7). Bóg później objawił swoją wyższość poprzez dokonanie cudów jakich magicy, albo bardziej dokładnie, demony które uzdalniały magików do ich czynienia, nie byli w stanie podrobić (2 Ks. Mojżeszowa 8.18; 9.11). Jednak fakt pozostaje, że magicy faraona byli zdolni do dokonywania jakiś cudownych znaków. Zatem, jeśli cuda mogą pochodzić albo od Boga albo ze świata demonów, to jak możemy rozpoznać różnicę?
Biblia nie podaje żadnych dokładnych wskazówek jak rozpoznawać fałszywe cuda. Podaje jednak dokładne wskazówki jak rozpoznać fałszywych proroków. "Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?" (Ew. Mateusza 7.16, 20). 1 Jana 4.2-6 rozwija, "Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie. Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie. Oni są ze świata; dlatego mówią, jak świat mówi, i świat ich słucha. My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu."
Te dwa fragmenty przedstawiają dwie metody rozpoznawania fałszywego nauczyciela. Po pierwsze, sprawdź jego/ jej owoce. Czy przejawia podobieństwo do Chrystusa, które jest wymogiem dla posłańca Bożego (1 Tymoteusza 3.1-13)? Po drugie, zbadaj jego/ jej nauczanie. Czy to, czego naucza jest zgodne ze Słowem Bożym (2 Tymoteusza 2.15; 3.16-17; 4.2; Hebrajczyków 4.12)? Jeśli nauczyciel nie przejdzie żadnego z tych testów, nie jest od Boga. Nie ma znaczenia, ile cudów jest w stanie dokonać. Jeśli osoba nie trwa w prawdzie czy nie naucza prawdy, możemy odrzucić wszelkie cuda jakie dokonuje. Cuda dokonywane przez fałszywego nauczyciela nie są od Boga.
W Nowym Testamencie cuda dokonywane są prawie wyłącznie przez apostołów i ich bliskich współpracowników. Cuda służą temu, aby potwierdzić przesłanie ewangelii i służby apostołów (Dz. Apostolskie 2.43; 5.12; 2 Koryntian 12.12; Hebrajczyków 2.4). I chociaż nigdy nie powinniśmy wątpić w Bożą zdolność dokonywania cudów, biblijny cel cudów powinien wzbudzić pewien sceptycyzm w odniesieniu do doniesień o współczesnych cudach. I chociaż nie jest biblijne to, aby powiedzieć że Bóg nigdy nie dokonuje cudów, Biblia jasno wskazuje, że mamy poszukiwać prawdy, a nie cudów (Ew. Mateusza 12.39).
To interesująca zagadka, że cuda w Biblii potwierdziły posłańca, a jednak dzisiaj cuda niekoniecznie są wyznacznikiem prawdziwego posłańca Boga. Różnicę stanowi kwestia istnienia Słowa Bożego. Dzisiaj mamy pełny kanon Pisma Świętego i jest to niezawodny przewodnik. Mamy Słowo jeszcze bardziej potwierdzone (2 Piotra 1.19), którego możemy używać do rozróżnienia czy posłaniec i przesłanie pochodzą od Boga. Cuda mogą być fałszywe. Z tego powodu Bóg wskazuje na swoje Słowo. Cuda i znaki mogą prowadzić na manowce. Słowo Boże zawsze rozświetla prawdziwą drogę (Psalm 119.105).
