Pytanie: Jakie znaczenie mają genealogie w Biblii?
Odpowiedź:
Biblia zawiera wiele relacji genealogicznych. Wielu z nas albo pobieżnie przegląda te części albo w całości je pomija, postrzegając je jako w większości niezwiązane lub być może nawet nudne. Jednak są one częścią Pisma Świętego i skoro całe Pismo Święte jest natchnionym Słowem Bożym (2 Tymoteusza 3.16), muszą nieść jakieś znaczenie. Musi być w nich coś, czego możemy się z tych list nauczyć.
Po pierwsze, genealogie pomagają uzasadnić historyczną dokładność Biblii. Te listy potwierdzają fizyczne istnienie postaci z Biblii. Znając historie rodzinne, rozumiemy że Biblia jest czymś więcej aniżeli jedynie historyjką lub parabolą tego jak powinniśmy prowadzić nasze życie. To jest autentyczna, historyczna prawda. Rzeczywisty mężczyzna o imieniu Adam był faktycznie przodkiem (i tym samym jego faktyczny grzech ma rzeczywiste konsekwencje).
Te genealogie potwierdzają również proroctwo. Przepowiedziano, że Mesjasz będzie pochodził z linii Dawida (Ks. Izajasza 11.1). Poprzez opisanie jego rodowodu w Piśmie Świętym, Bóg potwierdza, że Jezus był potomkiem Dawida (zobacz Ew. Mateusza 1.1-17 oraz Ew. Łukasza 3.23-38). Genealogia jest kolejnym potwierdzeniem wypełnienia proroctw starotestamentowych przez Jezusa Chrystusa.
Genealogie również ukazują naturę Boga skupioną na szczegółach i Jego zainteresowaniu życiem poszczególnych osób. Bóg nie postrzegał Izraela niewyraźnie, jako mglistej grupy ludzi; widział konkretnie, precyzyjnie i szczegółowo. W genealogiach nie ma nic niespójnego. Pokazują Boga zaangażowanego. Natchnione Słowo wspomina ludzi z imienia. Prawdziwi ludzie, z prawdziwymi historiami i rzeczywistą przeszłością. Bóg troszczy się o każdą osobę i o szczegóły jego czy jej życia (Ew. Mateusza 10.27- 31; Psalm 139).
Na koniec, możemy się uczyć od różnych ludzi wymienionych w genealogiach. Niektóre listy zawierają fragmenty narracyjne, które dają nam wgląd w życie tych ludzi. Na przykład, modlitwa Jabeza znajduje się w genealogii (1 Ks. Kronik 4.9-10). Uczymy się z niej na temat Bożego charakteru i natury modlitwy. Inne genealogie odsłaniają, że Rut i Rahab [w niektórych tłum. pojawia się zapis tego imienia "Rachab"- wyjaśnienie od tłum.] są w linii mesjanistycznej (Ks. Rut 4.21-22; Ew. Mateusza 1.5). Widzimy, że Bóg szanuje życie tych osób, mimo iż byli poganami, a nie częścią Jego ludu wybranego.
Chociaż genealogie mogą na pierwszy rzut oka wydawać się nieistotne, to zajmują ważne miejsce w Piśmie Świętym. Genealogie wzmacniają historyczność Pisma Świętego, potwierdzają proroctwo i zapewniają wgląd w charakter Boga i życie Jego ludu.
