Pytanie: Jakie jest przesłanie Biblii w słowach: „Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga”?
Odpowiedź:
Zarówno w Psalmie 14.1 oraz Psalmie 53.1 czytamy, „Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga.” Niektórzy wykorzystują ten werset wskazując na to, że ateiści są głupcami, w tym sensie, że brakuje im inteligencji. Jednak nie tak brzmi prawdziwe znaczenie hebrajskiego słowa użytego w tym tekście, a przetłumaczonego jako „głupiec.” W tekście, użyte jest hebrajskie słowo nabal , które odnosi się do pojęcia znacznie szerszego, do „głupca moralnego”, w tym sensie do osoby pozbawionej wartości moralnych. Znaczenie tego tekstu nie mówi o tym, że „nieinteligentni ludzie nie wierzą w Boga.” A znaczenie tych słów podkreśla, że „ludzie niemoralni nie wierzą w Boga.”
Wielu ateistów jest bardzo inteligentnych. To nie inteligencja czy jej brak prowadzą człowieka do przekonania by odrzucić wiarę w Boga. To brak wartości moralnych prowadzi człowieka do odrzucenia wiary w Boga. Ludzie nie odrzucają koncepcji tego, że istnieje Istota Stworzyciela. Ludzie odrzucają raczej pogląd, że istnieje Istota Stworzyciela, który wymaga od swojego stworzenia moralnego życia. Aby oczyścić swoją świadomość i ulżyć poczuciu winy, ludzie odrzucają Boga jako jedyne źródło absolutnej moralności. Czyniąc tak ateiści przyzwalają sobie na to, by żyć tak jak sami wybiorą- na tyle moralnie lub niemoralnie jak sobie tego życzą- bez poczucia winy z powodu odrzucenia ich odpowiedzialności za swoje życie przed Bogiem.
Kilku bardzo znanych ateistów przyznało się do tego. Jeden z nich na pytanie jakie wiąże nadzieje z ateizmem stwierdził, że „chce pić tyle ile ma na to ochotę i uprawiać seks z tyloma kobietami z iloma jest to możliwe.” Wiara w boską Istotę związana jest z uczuciem odpowiedzialności i świadomości, że przyjdzie taki dzień w którym będziemy przed nim rozliczeni z naszego życia. Zatem próba uciszenia sumienia, jakim każdy człowiek został obdarzony przez Boga, wymusza na człowieku by zaprzeczył istnieniu Boga, a tym samym odrzucił działanie jego sumienia.
Nie chcemy przez to powiedzieć, że wszyscy ateiści są ludźmi niemoralnymi. Wielu ateistów prowadzi całkiem moralne życie. Sens słów: „Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga” jest taki, że brak dowodów na potwierdzenia jego istnienia nie jest prawdziwym powodem dla którego ludzie odrzucają wiarę w Boga. Ludzie odrzucają Boga ze względu na pragnienie, by żyć w wolności od moralnych przymusów (ograniczeń) jakich On oczekuje, oraz ucieczkę od poczucia winy, która towarzyszy naruszeniu Bożych wymogów.
„Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę. Ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne […], tak iż nic nie mają na swoją obronę […] znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności. Mienili się mądrymi, a stali się głupi […] Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą. Ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego…” (Rzymian 1.18-25).
