Odpowiedź:
Jakuba 4.17 stwierdza, "Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu." Grzechem zaniedbania jest grzech, który wynika z nie robienie czegoś o czym naucza Słowo Boże, że powinniśmy czynić. Ogólnie możemy porównać "grzech zaniedbania" z grzechami, jakich aktywnie dopuszcza się dana osoba. Paweł kontrastuje te dwie koncepcje w Rzymian 7.14-20. Potępia swoją skłonność do obu grzechów. On czyni to, czego nie chce czynić i wie, że jest to złe- grzech, który popełnia aktywnie- oraz nie czyni tego, co wie że powinien czynić a czego naprawdę chce- grzech zaniedbania. Mamy tutaj obraz nowej natury stojącej w konflikcie z ciałem, które zamieszkuje.
W Nowym Testamencie, klasycznym przykładem podanym przez Jezusa jest relacja o Dobrym Samarytaninie. Po pobiciu mężczyzny i pozostawieniu go, dwaj pierwsi mijający go mężczyźni — kapłan i Lewita, którzy o wiele bardziej byli świadomi tego, co jest dobre a co złe- nie podjęli żadnego działania. Trzeci mężczyzna, Samarytanin, zatrzymał się by okazać współczucie mężczyźnie w potrzebie. Czyniąc tak, jasno zakomunikował, że grzeszne jest unikanie czynienia tego, co dobre, tak jak grzeszne jest czynienie tego co jest złe.
Jezus dalej opisuje grzechy zaniedbania w Ew. Mateusza 25. 31-46. Kozy, które zostały odesłane przez Chrystusa, to te, które widziały innych głodnych i spragnionych, ale nie zapewniły im pożywienia i wody. To są te, które widziały innych w potrzebie odziania, którzy byli chorzy lub w więzieniu, ale nie uczynili niczego, aby ich odziać lub pocieszyć. To wszystko to przykłady grzechu zaniedbania. Nie było grzechu popełnionego wobec tych potrzebujących ludzi- nie byli celowo głodzeni lub pozbawieni odzieży. Ale grzech zaniedbania został popełniony gdy ci, którzy mogli im pomóc postanowili tego nie zrobić.
I na koniec, apostoł Paweł podsumowuje stwierdzeniem, które wyjaśnia dlaczego powinniśmy czynić to co właściwe i powstrzymywać się od grzechów zaniedbania: "Nie ustawajmy w czynieniu dobra, jeżeli bowiem nie zaniechamy naszych trudów, to gdy nadejdzie czas żniwa, będziemy zbierali plony" (Galacjan 6.9; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Gdy wypełniamy wolę niebiańskiego Ojca (Ew. Mateusza 12.50), unikamy grzechów zaniedbania i żyjemy produktywnie, prowadząc życie owocne, które podoba się Bogu (Rzymian 12.1-2; Ew. Jana 15.1-11).
