Odpowiedź:
W języku hebrajskim halacha oznacza "ścieżkę, którą się kroczy", a pisma składające się na halachę odnoszą się właśnie do tego. Halacha obejmuje prawa (micwy) zawarte w Torze (micwot dˈoraita), prawo rabiniczne (micwot dˈrabbanan) i szanowaną tradycję (minhag). W judaizmie pisma te wyznaczają ścieżkę, którą należy podążać.
Najświętsze z halachy to 613 przykazań z Tory (pierwszych pięciu ksiąg Biblii). Obejmują one Dziesięć Przykazań, a także prawa ceremonialne i cywilne. Rabiniczna halacha obejmuje prawa stworzone przez dawnych rabinów, aby zapobiec łamaniu przez ludzi praw z Tory; na przykład niektóre z praw rabinicznych określają, co wolno, a czego nie wolno robić w szabat. Rabiniczna halacha obejmuje również zasady regulujące obchody świąt pozabiblijnych, takich jak Chanukka. Minhagim to długo utrzymywane zwyczaje, których źródłem była celowość, a nie teologia. Minhagim obejmują liturgie, które stały się zwyczajem w różnych społecznościach żydowskich.
Chociaż judaizm mówi, że należy przestrzegać wszystkich praw, istnieje hierarchia. Prawa Tory mają pierwszeństwo przed prawami i zwyczajami rabinicznymi. Prawa Tory muszą być ściśle przestrzegane, podczas gdy prawo rabiniczne może zezwalać na większą pobłażliwość. A minhag, choć jest częścią halachy, różni się w zależności od odłamu, geografii i okresu.
Celem halachy jest włączenie kultu i posłuszeństwa Bogu w codzienne działania. Jest to część sposobu, w jaki Żydzi są wyodrębnieni. Niestety, nie jest ona całkowicie biblijna. Bóg dał Torę, ale reszta halachy jest dziełem człowieka. Chociaż żydowski zwyczaj mówi, że Bóg dał Mojżeszowi również prawo ustne, aby objaśniał spisaną Torę, nic w Biblii na to nie wskazuje. Dodawanie interpretacji i wyjaśnień - nie wspominając o zwyczajach pozabiblijnych - jest dokładnie tym, o czym mówił Jezus, gdy ubolewał nad ciężkim jarzmem faryzeuszy (Mt 23:3-5). Jezus nigdy nie złamał Prawa Bożego, ale często łamał zasady stworzone przez człowieka i to był jeden z powodów, dla których faryzeusze tak Nim gardzili (zob. Ew. Marka 7:5-13).
Współcześni Żydzi ogólnie postrzegają halachę jako wytyczne, ale większość z nich nie stara się przestrzegać jej religijnie. Chrześcijanie oczywiście nie podlegają prawu żydowskiemu i nie są odpowiedzialni za szerszą halachę.
