Odpowiedź:
Istnieje wiele przykładów kazirodztwa w Biblii. Najczęściej wymieniane przykłady to synowie/córki Adama i Ewy (Rdz 4), Abraham poślubiający swoją przyrodnią siostrę Sarę (Rdz 20:12), Lot i jego córki (Rdz 19), ojciec Mojżesza Amram, który poślubił swoją ciotkę Jochebed (Wj 6:20) oraz syn Dawida Amnon ze swoją przyrodnią siostrą Tamar (2 Samuela 13). Należy jednak zauważyć, że w dwóch z powyższych przypadków (Tamar i Lot) jedna z zaangażowanych stron była mimowolnym uczestnikiem kazirodztwa - lepiej opisanego jako gwałt w tych przypadkach.
Ważne jest, aby rozróżnić między kazirodczymi związkami przed wydaniem przez Boga nakazu przeciwko nim (Kpł 18:6-18) a kazirodztwem, które miało miejsce po objawieniu Bożych nakazów. Dopóki Bóg nie zakazał kazirodztwa, nie było ono kazirodztwem. Było to po prostu poślubienie bliskiego krewnego. Nie można zaprzeczyć, że Bóg zezwolił na "kazirodztwo" we wczesnych wiekach ludzkości. Ponieważ Adam i Ewa byli jedynymi istotami ludzkimi na ziemi, ich synowie i córki nie mieli innego wyboru, jak tylko poślubić i rozmnażać się ze swoim rodzeństwem i bliskimi krewnymi. Drugie pokolenie musiało poślubić swoich kuzynów, podobnie jak po potopie wnuki Noego musiały zawrzeć związek małżeński ze swoimi kuzynami. Jednym z powodów, dla których kazirodztwo jest tak silnie odradzane w dzisiejszym świecie, jest zrozumienie, że rozmnażanie się między blisko spokrewnionymi osobami wiąże się ze znacznie wyższym ryzykiem spowodowania nieprawidłowości genetycznych. Jednak we wczesnych dniach ludzkości nie było takiego ryzyka ze względu na fakt, że ludzki kod genetyczny był stosunkowo wolny od wad.
Inną kwestią jest to, że kazirodztwo w dzisiejszych czasach prawie zawsze dotyczy ofiary w wieku przedpokwitaniowym lub osoby bezsilnej, a sprawca nadużywa swojej władzy w celu uzyskania jednostronnej przyjemności seksualnej. Według tego standardu biblijne "kazirodztwo" nie ma nic wspólnego ze współczesnym kazirodztwem. Na przykład między Kainem a jego żoną nie było różnicy władzy; celem małżeństwa Abrahama i Sary było stworzenie rodziny. Małżeństwo między bliskimi członkami rodziny było koniecznością w pokoleniach następujących bezpośrednio po Adamie i Noem i nie było grzeszną perwersją seksu.
Wydaje się, że w czasach Mojżesza ludzki kod genetyczny został zanieczyszczony na tyle, że bliskie małżeństwa nie były już bezpieczne. Tak więc Bóg zakazał stosunków seksualnych z rodzeństwem, przyrodnim rodzeństwem, rodzicami i ciotkami/wujkami (Księga Rodzaju 2:24 wydaje się wskazywać, że małżeństwo i stosunki seksualne między rodzicami i dziećmi nigdy nie były dozwolone przez Boga). Dopiero wiele wieków później ludzkość odkryła genetyczny powód, dla którego kazirodztwo jest niebezpieczne i nierozsądne. Genetyka nie była problemem we wczesnych wiekach ludzkości, a małżeństwa, które miały miejsce między dziećmi Adama i Ewy, Abrahama i Sary oraz Amrama i Jochebed, nie były samolubnymi dążeniami do zaspokojenia seksualnego ani nadużyciami władzy; w związku z tym związki te nie powinny być postrzegane jako kazirodcze. Kluczem jest to, że stosunki seksualne między bliskimi krewnymi były postrzegane inaczej przed nadaniem Prawa i po. Nie stały się one "kazirodztwem", dopóki Bóg ich nie zakazał.
